Dwuteownik
Dwuteownik – kształtownik, którego przekrój poprzeczny ma kształt dwóch zetkniętych pionowymi kreskami liter „T” (stąd też jego nazwa).
Klasyfikacja
edytujPodział:
- dwuteowniki szerokostopowe (H) - HEA, HEB, HEM
- dwuteowniki zwykłe (I) - IPE, IPN[1]
Zakres produkcyjny dwuteowników stalowych wynosi od 80 do 1000 mm[2]
Normy
edytujPolskie normy, według których produkowane są dwuteowniki, to norma PN-EN 10034:96, dotycząca dopuszczalnych odchyłek wymiarowych i kształtu, norma PN-EN 10024:1998 oraz 10306:2004 (badania ultradźwiękowe)[3].
Zastosowanie
edytujSzeroko stosowane w budownictwie, jako elementy nośne w konstrukcjach budynków, zarówno w poziomie (belki), jak i w pionie (słupy).
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Dwuteownik stalowy – vademecum [online], Elexmetal, 1 sierpnia 2024 [dostęp 2024-10-04] .
- ↑ Dwuteowniki stalowe – tabele Politechniki Lubelskiej [online], Encyklopedia Stali – naukowy serwis metalurgiczny, 4 października 2023 [dostęp 2024-10-04] .
- ↑ Normy hutnicze [online], Hutnicza Izba Przemysłowo Handlowa [dostęp 2024-10-04] .
Bibliografia
edytuj- Mieczysław Łubiński, Wojciech Żółtowski, Konstrukcje Metalowe. Część I, Warszawa: Arkady, 2008, s. 102-103, ISBN 978-83-213-4197-2 .