Dworski Rów
Dworski Rów – ciek zlokalizowany w całości w Poznaniu.
Most w ciągu ulicy Gospodarskiej (Spławie) | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rów wodny | |
Źródło | |
Miejsce | Szczepankowo (Poznań) |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Michałówka |
Miejsce | |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego |
Przebieg
edytujŹródła Dworskiego Rowu znajdują się na Szczepankowie, w rejonie ulic Spławie i Poznańskie Sady. Następnie ciek płynie na wschód, wzdłuż ulicy Spławie przez centrum Spławia, pod ulicą Gospodarską, w pobliżu kościoła św. Andrzeja Apostoła. W tym rejonie znajduje się pięć stawów. Na wschód od ulicy Na Dołku zmienia kierunek na południowy, by przejść pod autostradą A2 i zaraz potem przejąć swój jedyny znaczący dopływ (prawy) – Spławkę. Do Michałówki wpada wśród pól, na granicy Poznania i gminy Kórnik, niedaleko na zachód od Żernik. Dworski Rów nie został skanalizowany i w całości płynie swoim pierwotnym korytem.
Flora i fauna
edytujW dolinie Dworskiego Rowu występują głównie zespoły zieleni urządzonej przez ludzi (ogrody, trawniki, żywopłoty, sady, itp.), ale zinwentaryzowano tu też archeofity związane z biocenozami polnymi, w tym nieczęsto notowane na terenie Poznania, np. wilczomlecz obrotny. W zlewni rośnie też chroniona centuria pospolita. W samej wodzie cieku występuje Ulva compressa (zielenica). Ze zwierząt spotkać można dość rzadkiego na tych terenach ptaka – świergotka łąkowego.
10 maja 1994 powołano uchwałą Rady Miejskiej (nr CV/610/94) użytek ekologiczny Dworski Rów.
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8.
- Katarzyna Sydor, Joanna Zomerska, Prognoza oddziaływania na środowisko dotycząca projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Michałowo-Borecka w Poznaniu, Miejska Pracownia Urbanistyczna w Poznaniu, Poznań, 2010, ss. 10, 11, 20.
- Beata Messyasz, Andrzej Rybak, Charakterystyka morfometryczna i siedliskowa makrozielenicy Ulva prolifera O.F.Müller J.Agardh 1883 (Chlorophyta Ulvophyceae) na słodkowodnym stanowisku w Wielkopolsce, w: Chrońmy Przyrodę Ojczystą, 65(5)/2009, s. 350.