Dwór na Starołęce w Poznaniu
Zespół dworski na Starołęce Wielkiej – zespół dworsko-folwarczny, zlokalizowany w Poznaniu, na Starołęce Wielkiej, przy ul. Skoczowskiej róg Masztowej. Stanowi własność prywatną. Znajduje się w ruinie.
nr rej. A-287 z 9.06.1985[1] | |
Widok na nowszą część dworu | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Skoczowska 19 |
Typ budynku |
zespół dworski |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°21′17,7192″N 16°55′40,7928″E/52,354922 16,927998 |
Charakterystyka
edytujZasadnicza część dworu pochodzi z drugiej połowy XIX wieku i ma charakter parterowej rezydencji. W początku XX wieku (1907-1910[1]) Marcin Bidermann (ówczesny właściciel obiektu) dobudował od południa nową część i nadał całości modny wówczas, secesyjny charakter. Powstała w wyniku tego niezbyt harmonijna całość (421 m²[2]) o dwóch wyraźnie różnych bryłach[3].
Część starsza nakryta jest wysokim mansardowym dachem. Na osi głównego wejścia dominuje wysoka wystawka. Część nowsza posiada dwie kondygnacje, nakryta jest dachem płaskim z attyką. W partii parteru ujednolicono detal i stolarkę okienną, celem zharmonizowania brył. Ozdobny kartusz w zachodniej ścianie szczytowej nawiązuje do osiągnięć secesji wiedeńskiej. Skrajna oś elewacji ozdobiona została za pomocą męskiej maski[3].
Otoczenie
edytujDwór otacza częściowo zachowany park (3,7 hektara[2]) z ozdobną, secesyjną bramą wjazdową (1906) i murem z kratami, do której prowadzą resztki alei (ul. Skoczowska, wpisana do rejestru zabytków w 2013, pod numerem 883/Wlkp/A[4]). Od południa zachowane są zabudowania folwarczne[3].
Dojazd
edytujDojazd do obiektu ulicą Starołęcką i Skoczowską. Najbliższy przystanek linii autobusowej 58, to Żeglarska N/Ż[5].
Galeria
edytuj-
Widok od bramy
-
Secesyjna brama
-
Aleja (ul. Skoczowska)
Zobacz też
edytuj- dom rodzinny Stefana Stuligrosza – w pobliżu
Przypisy
edytuj- ↑ a b Polskie Zabytki.
- ↑ a b ePoznan, Zabytkowy dwór na Starołęce za 11 mln.
- ↑ a b c Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 169, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- ↑ OGŁOSZENIE NR 2/2014 WOJEWÓDZKIEGO KONSERWATORA ZABYTKÓW W POZNANIU z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wpisania do rejestru zabytków nieruchomych prawomocnymi decyzjami Wielkopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i skreślenia z rejestru zabytków decyzjami Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego obiektów wyszczególnionych w załączonych wykazach.
- ↑ Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8.