Dulcza Mała
wieś w województwie podkarpackim
Dulcza Mała – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Radomyśl Wielki[5][4].
wieś | |
Fragment wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
822[2] |
Strefa numeracyjna |
14 |
Kod pocztowy |
39-310[3] |
Tablice rejestracyjne |
RMI |
SIMC |
0828153[4] |
Położenie na mapie gminy Radomyśl Wielki | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu mieleckiego | |
50°13′13″N 21°13′04″E/50,220278 21,217778[1] |
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0828160 | Budy | część wsi |
0828176 | Góra | część wsi |
0828182 | Pole | część wsi |
0828199 | Zabagnie | część wsi |
0828207 | Załuże | część wsi |
0828213 | Zastawie | część wsi |
0828220 | Zastawie-Budy | część wsi |
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dulcza Mała, po jej zniesieniu w gromadzie Radomyśl Wielki. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
Miejscowy kościół jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Wniebowzięcia NMP należącej do dekanatu Radomyśl Wielki[6]. Parafia została erygowana w 1989 roku przez arcybiskupa Jerzego Ablewicza[7].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 26948
- ↑ Raport o stanie gminy za rok 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 5 [dostęp 2022-01-18]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 237 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Parafia na stronie diecezji
- ↑ Strona parafii. [dostęp 2013-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-10)].
Linki zewnętrzne
edytuj- Dulcza (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 215 .