Dragon’s Lair
Dragon’s Lair – komputerowa gra zręcznościowa wydana na nośniku Laserdisc przez Cinematronics 19 czerwca 1983 roku. Pomysłodawcą był Rick Dyer, a autorem grafiki Don Bluth – reżyser Tajemnicy IZBY (1982) i animator pracujący wcześniej w wytwórni Walta Disneya[1]. Gra zyskała dużą popularność i rok później doczekała się kontynuacji pod tytułem Dragon’s Lair 2 wydanej jednak dopiero w 1990 roku.
| |
| Producent |
Advanced Microcomputer Systems |
|---|---|
| Wydawca | |
| Reżyser | |
| Projektant |
Don Bluth |
| Główny programista |
Michael Knauer |
| Scenarzysta |
Rick Dyer |
| Kompozytor |
Chris Stone |
| Data wydania |
19 czerwca 1983 |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Język | |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
| Kontrolery | |
| Następna gra w serii |
Dragon’s Lair 2: Time Warp (1991) |
Seria Dragon’s Lair opowiada o przygodach rycerza o imieniu Dirk The Daring przybywającego do zamku czarownika, w którym zły smok Singe przetrzymuje księżniczkę Daphne. Pomysł opierał się na stworzeniu interaktywnej kreskówki, którą gracz nie tylko ogląda, ale także bierze w niej udział wykonując określone czynności joystickiem (wychył w którąś ze stron lub wciśnięcie przycisku „fire”) w odpowiednim momencie. Wykonanie „akcji” nieprawidłowej lub w niewłaściwym momencie zawsze skutkuje przerwaniem odtwarzania „kreskówki” i odegraniem animacji, która daje jasno do zrozumienia, że gracz w tej próbie poległ i musi spróbować ponownie.
Obsada głosowa
edytuj- Dan Molina – Dirk the Daring
- Vera Lanpher – księżniczka Daphne
- Dave Spafford – Król Jaszczurów
- Michael Rye – Narrator
Konwersja
edytujDragon’s Lair doczekał się także adaptacji na komputery domowe. Za konwersję odpowiedzialna była brytyjska firma Software Projects i w latach 1986-1987 grę w wersji 8-bitowej wydała Amstrad CPC, ZX Spectrum i Commodore 64[2]. W 1989 roku firma Bethesda Softworks wydała na PC niepełną wersję znaną z automatów, pod nazwą Dragon’s Lair: Escape from Singe’s Castle[3]. Rok później kanadyjska firma ReadySoft wyprodukowała i wydała pełną 16-bitową na Amigę i Atari ST wersję oryginału[4][5]. Autorzy dodali więcej funkcji, pozwalając ustalić liczbę żyć, które będzie miał gracz do dyspozycji (od 3 do 5), poziom trudności, który determinował czas trwania gry oraz istnienie ewentualnych podpowiedzi[6].
Kontynuacja
edytujW roku 1984 wykonano Dragon’s Lair 2. Księżniczka Daphne ponownie została porwana, lecz tym razem przez czarownika Mordroca, który chce się z nią ożenić. Dirk, korzystając z maszyny czasu, musi podążyć śladami czarownika i uratować ukochaną. Jednak mimo ukończonej animacji wersja na automaty nie została wydana z powodu problemów finansowych Bluth Group i Cinematronics, jak zapaści rynku gier wideo w poprzednim roku[7]. Gra została wydana dopiero w 1991 roku na rynek domowy przez kanadyjskiego wydawcę ReadySoft[8]. Obszerność materiału zmusiła ReadySoft do podzielenia konwersji na dwie części. Dragon’s Lair 2: Time Warp to pierwsza połówka oryginalnego Dragon’s Lair 2 wydana na komputery domowe w 1991 roku, podczas gdy drugą połówkę stanowi wydana w 1992 roku Dragon’s Lair 3: The Curse of the Mordread[9].
Przypisy
edytuj- ↑ Don Bluth, Gary Goldman: Today is the 34th Anniversary of Dragon’s Lair!. Dragon’s Lair Club, 2017-06-19. [dostęp 2019-07-02]. (ang.).
- ↑ Dragon’s Lair: Escape From Singe’s Castle. The Centre for Computing History. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
- ↑ Bethesda: A brief History. „GamePro UK Edition”. 7, s. 71, marzec 1996. Macclesfield: IDG Media. ISSN 1358-7536. [dostęp 2023-04-17].
- ↑ Mark Caswell. Dragon’s Lair: Escape from Singe’s Castle. „The Games Machine”. 30, s. 36-37, maj 1990. Newtown (Irthington): Newsfield Publications. ISSN 0954-8092. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
- ↑ John Kennedy. Amiga Reviews: Dragon's Lair 1: Escape from Singe's Castle. „Amiga Computing”. 2 (12), s. 50-51, maj 1990. Adlington: Interactive Publishing. ISSN 0952-5948. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
- ↑ Dragon’s Lair: Escape From Singe’s Castle - Manual. Archive.org. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
- ↑ John Cawley: The Animated Films of Don Bluth. Nowy Jork: Image Pub of New York, 1991, s. 59. ISBN 0-685-50334-8. (ang.).
- ↑ News: Dirk Does it Again!. „The One”. 26, s. 16, 1990-11-01. Londyn: emap Images. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
- ↑ Kelley: The Great Readysoft Mystery. Dragon’s Lair Project, 2002-01-23. [dostęp 2023-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-08)]. (ang.).