Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VII

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VII (DOK VII) – terytorialny organ Ministerstwa Spraw Wojskowych okresu II RP, pełniący funkcje administracyjno-gospodarcze, mobilizacyjne i garnizonowo-porządkowe z siedzibą w Poznaniu.

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VII
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

Dowództwo Okręgu Generalnego „Poznań”

Dowódcy
Pierwszy

gen. ppor. Zygmunt Zieliński

Ostatni

gen. bryg. Edmund Knoll-Kownacki

Organizacja
Dyslokacja

Poznań

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Podległość

Ministerstwo Spraw Wojskowych

DOK w 1939

Historia dowództwa

edytuj

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VII powstało na bazie Dowództwa Głównego Wojsk Polskich byłego Zaboru Pruskiego, które na mocy rozkazu nr 216 Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich z 28 sierpnia 1919 zostało przekształcone w Dowództwo Frontu Wielkopolskiego i Dowództwo Okręgu Generalnego w Poznaniu.

Dowództwo mieściło się w przy ul. Babińskiego 1 w dawnym budynku pruskiego dowództwa.

W 1939 r. oficerowie Samodzielnego Referatu Bezpieczeństwa i Samodzielnego Referatu Informacyjnego DOK VII: mjr[potrzebny przypis] Wincenty Wierzejewski, mjr Stefan Łukowicz, kpt. Wawrzyniec Mazany i mjr Jan Szumski organizowali dywersję pozafrontową w Wielkopolsce pod kryptonimem "Okrzeja".

1 września 1939 DOK nr VII zostało przeorganizowane na terenie Cytadeli w dwa dowództwa:

Obsada personalna dowództwa okręgu w latach 1919-1939

edytuj
Dowódcy okręgu
Zastępcy dowódcy okręgu
Szefowie poboru / inspektorzy poboru / pomocnicy dowódcy okręgu do spraw uzupełnień
Szefowie sztabu
Zastępcy szefa sztabu
Szefowie artylerii i uzbrojenia
Szefowie 7 Okręgowego Szefostwa Uzbrojenia / szefowie uzbrojenia OK VII
  • mjr / ppłk uzbr. Leon Metelski (III 1931[10] – VIII 1939[11] → szef służby uzbrojenia Armii „Poznań”)
Szefowie Inżynierii i Saperów / szefowie 7 Okręgowego Szefostwa Saperów
Szefowie łączności i szefowie 7 Okręgowego Szefostwa Łączności w latach 1921-1929 i w 1939
Szefowie taborów

Szefostwo Taborów zostało utworzone w październiku 1925 roku. Do tego czasu funkcję szefa taborów okręgu korpusu pełnił dowódca 7 Dywizjonu Taborów.

  • ppłk tab. dr Konrad Uhl (od 1 X 1925[17] – VII 1926[18])
  • mjr tab. Jerzy Chrzanowski (VII 1926[19] – VI 1927[20])
  • mjr tab. Marian Frydrychowicz (od VI 1927[21])
  • mjr tab. Jan Mach (1939[22])
Szefowie intendentury (szefowie 7 Okręgowego Szefostwa Intendentury)
  • płk int. Zygmunt Skulski (od 25 XI 1920[23])
  • płk int. Józef Aleksander Cesar (1924[24])
  • płk int. Ignacy Trynczak (od 5 V 1927)
  • płk int. Eustachy Jan Karol Dąbrowiecki (1939[22])
Szefowie sanitarni (szefowie 7 Okręgowego Szefostwa Sanitarnego)
Szefowie weterynarii
Szefowie remontu
  • płk Jan Rheina-Wolbeck (był w 1923[12])
Szefowie duszpasterstwa wyznania rzymskokatolickiego
7 Okręgowe Szefostwo Budownictwa
  • mjr adm. (sap.) inż. Tadeusz Ludwik Gosztowt (1939[22])
Szefowie duszpasterstwa wyznania protestanckiego
  • ks. prob. Józef Mamica (X 1921 - XII 1935)
  • ks. prob. Józef Świtalski (XII 1935 - IX 1939)
Dowódca OPL
7 Okręgowy Urząd WFiPW
  • ppłk piech. Kazimierz II Sokołowski (1939[11])

Zobacz też

edytuj
  1. Mieczysław Lessiński (ur. 6 czerwca 1886) został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii niemieckiej. Na stopień pułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 1. lokatą w korpusie oficerów weterynarii. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[32].

Przypisy

edytuj
  1. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 87 z 3 września 1919, poz. 3022.
  2. Do 25 X 1921 dowodził Okręgiem Generalnym "Poznań", a 12 VIII 1920 podporządkowano mu czasowo również Dowództwo Okręgu Generalnego "Pomorze".
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 5 kwietnia 1925 roku, s. 189.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 44 z 18 kwietnia 1925 roku, s. 209.
  5. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 19 marca 1927 roku, s. 92.
  6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 21 marca 1935 roku, s. 29.
  7. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 6 września 1923 roku, s. 547.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 19 marca 1925 roku, s. 152.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 19 marca 1925 roku, s. 153.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 96.
  11. a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 522.
  12. a b Almanach oficerski na rok 1923/24; praca zbiorowa Dział III Z.2, s. 37.
  13. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 234.
  14. Spis oficerów 1921 ↓, s. 363.
  15. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 102.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929, s. 88.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 585, 587.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 232.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 26 lipca 1926 roku, s. 231.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 162.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 166.
  22. a b c d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 523.
  23. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 49 z 22 grudnia 1920 r.
  24. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 24 stycznia 1925 roku, s. 39, został zatwierdzony na stanowisku szefa 7 Okr. Szef. Int..
  25. Pochwały. „Polska Zbrojna”. 304, s. 3, 1922-11-08. Warszawa. 
  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 213.
  27. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 88.
  28. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 66.
  29. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 57.
  30. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 9 z 26 kwietnia 1928 r., s. 119.
  31. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 11 z 24 lipca 1928 r., s. 229.
  32. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 361, 523.

Bibliografia

edytuj