Dorota Łempicka
Dorota Łempicka ps. „Dorota” (ur. 3 lutego 1926[1], zm. 1/2 sierpnia[2] 1944 w Warszawie) – uczestniczka powstania warszawskiego, łączniczka, sanitariuszka w II plutonie „Alek” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.
strzelec | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujJej pradziadek Piotr Michałowski był malarzem, zaś ojciec – Dominik Łempicki, poległ w obronie Warszawy w 1939. Matka Janina Czaplicka zmarła w 1944 r.
Podczas okupacji hitlerowskiej działała w konspiracji. 1. dnia powstania warszawskiego została ciężko ranna na Woli. Zmarła z odniesionych ran w drodze do szpitala im. Karola i Marii mieszczącego się przy ul. Leszno 136. Miała 18 lat. Pochowana wraz z sanitariuszkami: Anną Wajcowicz i Anną Kołdoń na Powązkach Wojskowych w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” (kwatera A20-3-21)[3].
Została odznaczona Krzyżem Walecznych. Pośmiertnie mianowana podharcmistrzynią.
W książce „Pamiętniki żołnierzy baonu »Zośka«” można znaleźć wzmiankę we wspomnieniu Stanisławy Kwaskowskiej (Pani Stasi), że Dorota przeczuwała swoją śmierć. Była przekonana, że zginie nie tylko pierwszego dnia, ale i podczas pierwszej akcji powstańczej[4].
Zobacz też
edytujLinki zewnętrzne
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09261-3
- ↑ Nad grobem na Powązkach podana jest data 1 sierpnia (najprawdopodobniej błędna), zaś zarówno niektóre publikacje jak i historyk Andrzej Krzysztof Kunert podają jako dzień jej śmierci 2 sierpnia
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Pamiętniki żołnierzy baonu "Zośka", red. Tadeusz Sumiński, Nasza Księgarnia, 1981, ISBN 978-83-10-07687-8