Domenico Giacobazzi
Domenico Giacobazzi (ur. w 1444 w Rzymie, zm. 2 lipca 1527 tamże[1]) – włoski kardynał.
| Kardynał prezbiter | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1444 |
| Data i miejsce śmierci |
2 lipca 1527 |
| Biskup Nocera Inferiore | |
| Okres sprawowania |
1511-1517, 1524-1527 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska |
1 lipca 1517 |
| Kościół tytularny | |
Życiorys
edytujBył synem Cristoforo Giacobazzi de Facheschisa; jego bratankiem był Girolamo Verallo[1]. W młodości studiował teologię oraz prawo cywilne i karne[1]. W 1493 rozpoczął pracę w Rocie Rzymskiej, a następnie został jej dziekanem[1]. 8 listopada 1511 został wybrany biskupem Nocery[2]. Sześć lat później, zrezygnował z kierowania diecezją na rzecz swojego brata, Andrei, a następnie uczestniczył w soborze laterańskim V i został papieskim wikariuszem generalnym[1]. 1 lipca 1517 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał diakonię San Lorenzo in Panisperna[2]. Od 2 grudnia 1519 do 23 marca 1523 był administratorem apostolskim diecezji Cassano all’Ionio[2]. Po śmierci swojego brata ponownie został (w 1524) biskupem Nocery i pozostał nim aż do śmierci[1]. W 1527 był także kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1].