Domasław (wieś)
Domasław (niem. Domslau[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce.
| wieś | |
 Kościół pw. św. Wojciecha | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
708[2] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
55-040[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DWR |
| SIMC |
0875402 |
Położenie na mapie gminy Kobierzyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego  | |
 51°00′37″N 16°57′18″E/51,010278 16,955000[1]
| |
Podział administracyjny
edytujW latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Nazwa
edytujNazwa należy do grupy nazw patronomicznych i pochodzi od staropolskiego męskiego imienia założyciela Domasława[5] podobnie jak np. Domosławice. Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Domslawicz podając jej znaczenie Dorf des Domeslaw czyli po polsku Wieś Domasława[5].
W Codex Diplomaticus Silesiae, wg regestu z 1306 r. wymieniona jest nazwa Domslawicz[6], wcześniej również in Domezlau – 1214 r., de Domazlav – 1284 r.[7] Do roku 1945 nosiła zgermanizowaną, niemiecką nazwę Domslau.
W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Jakuba Drozda wieś występuje pod nazwą Domslau[8]. Autor podaje również znaczenie nazwy jako: "von dem Slaw, haus der Slaven" czyli w tłumaczeniu polskim "od Słowian, dom Słowian"[8]. Domasław był na początku XIX w. najdalej na zachód położoną wsią w okolicy Wrocławia w której odprawiano msze w języku polskim. Likwidacja polskich nabożeństw nastąpiła około 1814r.
Archeologia
edytujNa terenie wsi, stanowiska 10-12, leżącej nad szlakiem bursztynowym w północno-zachodniej części ekumeny celtyckiej[9], archeolodzy odkryli podczas badań ratowniczych w 2006 roku, m, in. ponad 100 ciałopalnych halsztackich grobów książęcych, przeważnie komorowych, bogato wyposażonych, datowanych metodą radiowęglową na lata 750–450 p.n.e. oraz relikty osad ludności kultury przeworskiej ze specyficznymi elementami obrzędowości celtyckiej[10]. W grobach przykłady typowej halsztackiej ceramiki grafitowanej i malowanej[11].
Zabytki
edytujDo wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[12]:
- kościół pw. św. Wojciecha, wieża z drugiej połowy XIV w., 1866 r.
- budynek bramny na cmentarz kościelny, z XVI w., połowa XVIII w.
- ogrodzenie, murowane, z XVI w., XVIII w.
Transport
edytujWe wsi znajdują się przystanek osobowy na linii kolejowej numer 285 z Wrocławia Głównego do Jedliny-Zdrój i cztery przystanki autobusowe dla linii nr: 852, 862, 872 i 892 komunikacji gminnej.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 25800
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 234 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 14, OCLC 456751858 (niem.).
- ↑ Codex Diplomaticus Silesiae
- ↑ Henryk Łowmiański, Początki Polski, t. 3, Warszawa 1967, s. 30
- ↑ a b Knie 1830 ↓, s. 119.
- ↑ Śląskie Sprawozdania Archeologiczne tom 57, s.143-154, Wrocław 2015, Tomasz Gralak, stan. 36, Domasław, str. 151
- ↑ Śląskie Sprawozdania Archeologiczne tom 57, s.143-154, Wrocław 2015, Tomasz Gralak, stan. 36, Domasław, str. 149
- ↑ Domasław – nekropolia arystokracji z wczesnej epoki żelaza (VIII–VI w. p.n.e.)
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 232. [dostęp 2012-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
Bibliografia
edytuj- Johann Georg Knie, Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865 (niem.).