Dom lalki (dramat)
Dom lalki, także Nora (norw. Et Dukkehjem) – norweska sztuka Henrika Ibsena napisana w roku 1879. Została wciągnięta na międzynarodową listę Pamięć Świata.
Autor | |||
---|---|---|---|
Typ utworu | |||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania | |||
Język | |||
Data wydania | |||
Pierwsze wydanie polskie | |||
Data wydania polskiego | |||
Wydawca |
„Gazeta Toruńska” | ||
Przekład |
Cyryl Danielewski, Waleria Marrané, Jacek Frühling, Anna Marciniakówna | ||
|
Świat przedstawiony
edytujMiejsce akcji
edytuj- Norwegia, dom Torwalda Helmera
Czas akcji
edytujXIX wiek, czas licznych przemian społecznych i gospodarczych
Bohaterowie
edytuj- Torwald Helmer – adwokat
- Nora – żona Torwalda
- Doktor Rank – przyjaciel rodziny Helmerów
- Krystyna Linde – dawna przyjaciółka Nory
- Krogstad – adwokat, współpracownik Torwalda
- Troje małych dzieci Helmerów
- Marianna – niania
- Helena – służąca
- Posłaniec
Treść utworu
edytujNora, główna bohaterka sztuki, jest od ośmiu lat żoną Torwalda Helmera. Mają troje dzieci. W małżeństwie Nora odgrywa rolę infantylnej kobietki, którą mąż, dyrektor banku, traktuje pobłażliwie i protekcjonalnie, nie przestając jednak zapewniać o swoich uczuciach. Przed trzema laty wrócili z rocznego pobytu we Włoszech, który zdaniem lekarzy był dla Helmera jedyną szansą na odzyskanie zdrowia. Nora, żeby zdobyć pieniądze na wyjazd, sfałszowała podpis na wekslu, nie zdając sobie do końca sprawy z powagi swego czynu. Helmer poznaje tajemnicę Nory z listu Krogstada, który przed laty pożyczył jej pieniądze, od początku wiedząc o sfałszowanym poręczeniu. Helmer, w ogóle nie biorąc pod uwagę okoliczności postępku żony, reaguje gniewem i oburzeniem. Myśląc jedynie o swojej reputacji, martwi się o utrzymanie pozorów. W drugim liście Krogstad rezygnuje jednak ze wszystkich roszczeń i odsyła sfałszowany weksel. Helmer od razu wybacza żonie, lecz Nora pod wpływem doznanego rozczarowania opuszcza dom. Zdała sobie sprawę, że zawsze była traktowana jak lalka, najpierw przez ojca, potem przez męża. Porzucając rodzinę, oświadcza, że będzie próbowała na własną rękę radzić sobie w życiu[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Olga Dobijanka-Witczakowa, Wstęp, [w:] Henrik Ibsen, Dramaty, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1984, s. XXXV-XXXVIII.
Linki zewnętrzne
edytuj- Tekst sztuki po norwesku
- Polskie wydania dramatu w bibliotece Polona