Dolina Sucha Stawiańska
Dolina Sucha Stawiańska – położona na wysokości ok. 1700–1850 m n.p.m. odnoga Doliny Zielonej Gąsienicowej w polskich Tatrach Zachodnich. Jej najwyższe piętro to Kocioł Kasprowy (zwany też Kotłem Gąsienicowym)[1]. Jest to podłużna dolinka, otoczona z trzech stron przez Uhrocie Kasprowe, stoki Kasprowego Wierchu, Suchej Przełęczy i północno-wschodnią wypukłość Beskidu. Dołem uchodzi do Roztoki Stawiańskiej[2].
Według Władysława Cywińskiego Dolina Sucha Stawiańska to synonim Kotła Kasprowego. Podaje on, że Sucha Dolina Stawiańska to „nazwa (prawie nikomu) nieznana i (prawie przez nikogo) nie stosowana”[3]. W istocie narciarze używają głównie nazw Kocioł Kasprowy lub Kocioł Gąsienicowy, jednak nazwa Sucha Dolina Stawiańska podawana jest na wielu mapach.
Przez Dolinę Suchą Stawiańską prowadzi popularny szlak turystyki pieszej z Doliny Gąsienicowej na Kasprowy Wierch i nartostrada do Kuźnic. W zimie w dolince tej jest rojno od narciarzy korzystających z wyciągu krzesełkowego Gąsienicowego[4]. Jest to dolinka trawiasto-piarżysta. Dawniej była wypasana, wchodziła w skład Hali Gąsienicowej[1]. Od czasu zniesienia wypasu stopniowo zaczyna zarastać kosodrzewiną[3].
Szlaki turystyczne
edytuj- od schroniska „Murowaniec” przez Dolinę Gąsienicową, Roztokę Stawiańską i Gienkowe Mury na Suchą Przełęcz. Czas przejścia 1:25 h, ↓ 1:05 h[2]
- nartostrada (Trasa Gąsienicowa) z Kasprowego Wierchu, przez Kocioł Kasprowy do Kuźnic
Przypisy
edytuj- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5 .
- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry. Kasprowy Wierch, t. 13, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 83-7104-011-3 .
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3 .