Dolina Mihulcza (słow. Mihulčia dolina) – dolina na Słowacji oddzielająca Tatry Zachodnie od Skoruszyńskich Wierchów. Jest jedną z ciągu dolin tworzących zachodnią część Rowu Podtatrzańskiego. Rozpoczyna się na przełęczy Borek na wysokości 940 m, skąd opada we wschodnim, a potem północno-wschodnim kierunku i uchodzi na wysokości około 830 m do Kotliny Orawickiej[1]. Ma długość około 2 km. Jej orograficznie prawe zbocza tworzy grupa Osobitej, w którą wcinają się dwa boczne odgałęzienia – Dolina Zadnia Krzemienna i Mihulczy Żleb[2]. Zbocza lewe należą do Skoruszyńskich Wierchów. Dnem doliny płynie Mihulczy Potok. Doliną Mihulczą prowadzi też szosa łącząca Orawice z Habówką[3].

Leśniczówka w Dolinie Mihulczej

Dolina Mihulcza jest całkowicie zalesiona i niezabudowana. Jedynie poniżej zboczy przełęczy Borek znajduje się polana Mihulčie z leśniczówką[4].

Przypisy

edytuj
  1. Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-71-04-009-1.
  2. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
  3. Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba, Tatry Zachodnie. Słowacja, Kraków: PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-248-7.
  4. Turystyczna mapa Słowacji. [dostęp 2019-11-13].