Dobraczyn
Dobraczyn (ukr. Добрячин) – wieś na Ukrainie, w rejonie czerwonogrodzkim obwodu lwowskiego. Wieś liczy ponad 900 mieszkańców.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Wysokość |
190 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
80053 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 50°24′36″N 24°14′24″E/50,410000 24,240000
| |
Historia
edytujW II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Krystynopol w powiecie sokalskim w woj. lwowskim[1].
W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN - UPA zamordowali tutaj 30 Polaków i 1 Ukraińca sprzyjającego Polakom, grabiąc i paląc polskie zagrody. Dokonali też na pobliskiej drodze kilkanaście napadów na polskie furmanki, zabijając podróżujących[2], w tym o. Stanisława Muchę, bernardyna wracającego z Krystynopola do Sokala[3].
Po wojnie wieś weszła w skład powiatu hrubieszowskigo w woj. lubelskim. W 1951 roku wieś wraz z całym obszarem gminy Krystynopol została przyłączona do ZSRR w ramach umowy o zamianie granic z 1951 roku[4].
Przed 1937 w Dobraczynie powstał Dom Czytelni TSL[5].
W Dobraczynie urodzili się:
- Dmytro Łewycki (1877-1942) – ukraiński prawnik, doktor prawa, adwokat, działacz polityczny i społeczny (prezes Ukraińskiego Zjednoczenia Narodowo-Demokratycznego (1926-1935), poseł na Sejm RP (1928-1935)).
- Tadeusz Fiszbach (ur. 1935) – polski polityk, dyplomata, nauczyciel akademicki, były I sekretarz KW PZPR w Gdańsku, poseł na Sejm PRL VII, VIII i X kadencji, w latach 1989–1991 wicemarszałek Sejmu kontraktowego (X kadencji).
Przypisy
edytuj- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 554
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1001, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ MIECZYSŁAW JAN MUCHA — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2023-04-27].
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 11, poz. 63
- ↑ Praca w Czytelni TSL w Dobraczynie. „Wschód”. Nr 69, s. 19, 20 grudnia 1937.
Linki zewnętrzne
edytuj- Dobraczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 67.