Dizocylpina
związek chemiczny
Dizocylpina (łac. Dizolcipinum) – bardzo silny antagonista niewspółzawodniczący receptora NMDA, używany sporadycznie jako lek przeciwdrgawkowy.
| |||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C16H15N | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
221,30 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS |
77086-21-6 | ||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Użycie rekreacyjne
edytujDizocylpina posiada także działanie psychoaktywne. W dawkach zaledwie 50–100 μg (czyli porównywalnych ze standardowymi dawkami dwuetylowego amidu kwasu lizergowego) powoduje odczucia charakterystyczne dla innych dysocjantów, lecz z bardzo dużą liczbą efektów ubocznych. Działanie dizocylpiny jest dużo dłuższe niż ketaminy, czy fencyklidyny, bardziej przytłaczające, trudniejsze do zapamiętania i mniej atrakcyjne.
Przypisy
edytuj- ↑ Dizocilpine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-30] (ang.).