Diplotaxis siettiana
Diplotaxis siettiana Maire – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych (Brassicaceae Burnett). Występuje endemicznie na hiszpańskiej wyspie Alborán w zachodniej części Morza Śródziemnego[5][4].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Diplotaxis siettiana | ||
Nazwa systematyczna | |||
Diplotaxis siettiana Maire Bull. Soc. Hist. Nat. Afrique N. 24: 29 1933[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Ma owłosione pędy. Dorasta do 10–40 cm wysokości[6].
- Liście
- Podłużnie owalne, pojedynczo lub podwójnie skrzydlate. Mają 5–15 cm długości oraz 3–7 cm szerokości. Złożone z 2–4 par eliptycznych lub owalnych listków. Blaszka liściowa jest ząbkowana lub klapowana[6].
- Kwiaty
- Zebrane w gronach. Działki kielicha są podłużne, mają 4–6 mm długości. Płatki są prawie owalne, żółte, mają 9–12 mm długości[6].
- Owoce
- Strąki o liniowym kształcie. Mają 23–34 mm długości i 2–3 mm średnicy[6].
Biologia i ekologia
edytujRoślina jednoroczna. Występuje na obszarach nizinnych na skalistym bądź piaszczystym podłożu. Kiełkowanie, kwitnienie i owocowanie zależy od opadów deszczu. Kwitnie w kwietniu i maju[4][6].
Dzieli siedliska z takimi roślinami jak Frankenia pulverulenta i Mesembryanthemum nodiflorum, które jednak są najwyraźniej bardziej tolerancyjne na wysokie stężenia soli lub azot. Opady deszczu są bardzo niskie i wynoszą mniej niż 100 mm rocznie[4].
Ochrona
edytujW Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii CR – gatunków krytycznie zagrożonych wyginięciem. Został sklasyfikowany do tej kategorii, ponieważ jego zakres występowania wynosi zaledwie 0,0712 km², a jego obszar użytkowania jest mniejszy niż 2 km². Wszystkie populacje występują w jednym miejscu. Nie obserwuje się kontynuacji spadku liczby subpopulacji[a][7][4].
Liczebność populacji waha się głównie z przyczyn antropologicznych. Nawadnianie wyspy Alborán wodą morską oraz zmniejszenie ilości próchnicy w wyniku lądowania śmigłowców przyczyniły się do spadku liczebności tego gatunku. Obszar wyspy został w dużym stopniu zmodyfikowany przez człowieka. Niedawno wprowadzono kilka zwierząt domowych, które powodują dalszą erozję gleby i nitryfikację. Obserwacja w 1970 roku mówiła o setkach dorosłych osobników, choć w 1974 roku odnotowano tylko 150 okazów. W 1980 roku zaobserwowano redukcję populacji o 90%. W 1999 roku zostały ponownie wprowadzone 48 rośliny, ale naukowcy nie są pewni, czy populacja jest samowystarczalna. Nie zaobserwowano rozproszenia się gatunku do innych części wyspy. W 2000 roku zarejestrowano 1200 okazów, jednak już w 2003 roku było ich tylko 600[4].
Uwagi
edytuj- ↑ Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-15] (ang.).
- ↑ a b Diplotaxis siettiana Maire. The Plant List. [dostęp 2014-11-24]. (ang.).
- ↑ a b c d e f A.V. Pérez Latorre i inni, Diplotaxis siettiana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-09-24] (ang.).
- ↑ Diplotaxis siettiana – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2014-11-24]. (ang.).
- ↑ a b c d e Diplotaxis siettiana. Plantes et botanique. [dostęp 2014-11-24]. (fr.).
- ↑ Józef Mitka: Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk. [w:] Roczniki Bieszczadzkie nr 18 [on-line]. 2010. s. 24–44. [dostęp 2013-12-23]. (pol.).