Diplocarpon rosae
Diplocarpon rosae F.A. Wolf – gatunek grzybów z rodziny Drepanopezizaceae[1]. Na różach wywołuje chorobę o nazwie czarna plamistość róży[2].
.jpg) Plamy na listkach róży wywołane przez Diplocarpon rosae | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Diplocarpon rosae |
| Nazwa systematyczna | |
| Diplocarpon rosae F.A. Wolf Bot. Gaz. 54: 231 (1912) | |
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Diplocarpon, Drepanopezizaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
- Actinonema rosae (Lib.) Fr. 1849
- Asteroma rosae Lib. 1827
- Dicoccum rosae Bonord. 1853
- Dothidea rosae Schwein. 1832
- Fabraea rosae (F.A. Wolf) Seaver 1951
- Marssonia rosae Trai 1889
- Marssonia rosae (Bonord.) Briosi & Cavara 1889
- Marssonina rosae (Lib.) Died. 1915
- Phyllachora rosae (Schwein.) Sacc. 1883
Cykl rozwojowy
edytujGrzyb mikroskopijny, saprotrof i pasożyt obligatoryjny. Infekcji pierwotnej dokonują zarodniki konidialne wytworzone wiosną na opadłych liściach[2]. Infekują roślinę zarówno przez górną, jak i dolną stronę liści, częściej jednak górną. Strzępki grzyba wnikają w naskórek i rozprzestrzeniają się podskórnie w tkankach liścia[4]. W sprzyjających warunkach już 4 dni po inokulacji pojawiają się objawy chorobowe. Rozwijająca się na liściach grzybnia patogenu wytwarza nowe zarodniki konidialne, które rozprzestrzeniają chorobę[2].
Na opadłych liściach rozwija się postać płciowa patogenu, zwana teleomorfą. Wytwarza apotecja, w których powstają askospory. Nie odgrywają one jednak większej roli w rozprzestrzenianiu choroby[2].
Morfologia
edytujNa obumarłych liściach powstają apotecja. Są kuliste, lub w kształcie dysku i zanurzone w skórce rośliny. Mają średnicę do 300 μm. Ściana zbudowana z ciemnobrązowych strzępek pseudoparenchymy. Worki podłużne, cylindryczne, 8-zarodnikowe, o rozmiarach 70–80 × 12–18 μm. Powstają w nich podłużne, eliptyczne i bezbarwne askospory o rozmiarach 20–25 × 5–6 μm. Mają 1 przegrodę, na której są zwężone. Między workami liczne, nitkowate i rozszerzone na końcach wstawki[4].
W miejsca rozwoju grzybni i zarodników tworzą się na obydwu stronach liści ciemnobrązowe plamy. W ich obrębie podskórna tkanka liści przerośnięta jest strzępkami patogenu. Wyrastają z niej bulwiaste ssawki[4].
Zarodniki konidialne powstają w podskórnych, czarnych acerwulusach, które pojawiają się latem na liściach i młodych pędach róż. Komórki konidiotwórcze w postaci cylindrycznych lub jajowatych fialid. Konidia powstają w nich enteroblastycznie. Są bezbarwne, o kształcie od owalnego do eliptycznego. Mają rozmiar 18–25 × 5–6 μm i jedną przegrodę, na której są zwężone. Podskórne spermogonia pojawiają się w obrębie ciemnych plam na obydwu stronach opadłych liści. Powstają w nich bezbarwne spermacja o kształcie pręta długości 2–3 μm. Czasami w spermogoniach powstają normalne konidia z 1 przegrodą. Czasami konidia mogą powstawać także w apotecjach – dzieje się tak, gdy opadłe liście z apotecjami znajdują się w silnie wilgotnych siedliskach[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-09] (ang.).
- ↑ a b c d red: Selim Kryczyński i Zbigniew Weber, Fitopatologia. Tom 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: PWRiL, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7, s. 389,390.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2016-10-29] (ang.).
- ↑ a b c d ''Diplocarpon rosae'' [online], Mycobank [dostęp 2011-11-12].