Diego Laxalt

urugwajski piłkarz

Diego Sebastián Laxalt Suárez (ur. 7 lutego 1993 w Montevideo) – urugwajski piłkarz występujący na pozycji obrońcy w rosyjskim klubie Dinamo Moskwa[1] oraz w reprezentacji Urugwaju.

Diego Laxalt
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Diego Sebastián Laxalt Suárez

Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1993
Montevideo

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Dinamo Moskwa

Kariera juniorska
Lata Klub
Defensor Sporting
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2012–2013 Defensor Sporting 15 (1)
2013–2016 Inter Mediolan 0 (0)
2013–2014 Bologna FC (wyp.) 15 (2)
2014–2015 Empoli FC (wyp.) 4 (0)
2015–2016 Genoa CFC (wyp.) 43 (3)
2016–2018 Genoa CFC 68 (4)
2018–2021 A.C. Milan 24 (0)
2019–2020 Torino FC (wyp.) 16 (0)
2020–2021 Celtic Glasgow (wyp.) 17 (1)
2021– Dinamo Moskwa 0 (0)
W sumie: 202 (11)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2013  Urugwaj U-20 16 (1)
2016–  Urugwaj 24 (0)
W sumie: 40 (1)
  1. Aktualne na: 3 września 2017. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 21 grudnia 2019.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Ameryki Południowej do lat 20
brąz Argentyna 2013
Mistrzostwa Świata do lat 20
srebro Turcja 2013

Kariera klubowa

edytuj

Diego Laxalt jest wychowankiem Defensoru Sporting. Zadebiutował w Primera División Uruguaya w wygranym 4:0 meczu z Montevideo Wanderers rozegranym 1 września 2012. 24 lutego 2013 zdobył pierwszego gola w spotkaniu z Nacionalem Montevideo[2]. Po zakończeniu sezonu przeniósł się do Interu Mediolan[3]. Kwota transferu wynosiła ok. 3 mln euro[4] i została rozłożona na dwie raty[5]. Z Interem związał się pięcioletnim kontraktem[6]. Wkrótce po przyjeździe do Mediolanu został wypożyczony do FC Bologna w ramach transferu Saphira Taïdera, gdzie miał zdobyć potrzebne doświadczenie. Rossoblu otrzymali również prawo do nabycia 50% karty zawodniczej Laxalta[7]. 25 września zadebiutował w barwach Bolonii w meczu ligowym z AC Milan i od razu dwukrotnie pokonał bramkarza Rossonerrich[8].

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W 2012 r. otrzymał pierwsze powołanie do reprezentacji Urugwaju U-20. Rok później uczestniczył z nią na rozgrywanych w Argentynie Młodzieżowych Mistrzostwach Ameryki Południowej 2013, w których zdobył brązowy medal i został wybrany do najlepszej jedenastki turnieju. Dzięki temu sukcesowi wziął udział w rozgrywanych na przełomie czerwca i lipca MŚ U-20. W Turcji był podstawowym zawodnikiem drużyny, która zdobyła wicemistrzostwo świata w tej kategorii wiekowej[9].

Styl gry

edytuj

Laxalt jest lewoskrzydłowym, który może także zagrać jako trequartista. Wyróżnia się wyszkoleniem technicznym, szybkością i wytrzymałością[10]. Jest lewonożny.

Sukcesy

edytuj

Statystyki

edytuj
Sezon Klub Liga Puchar krajowy Puchary kontynentalne Ogółem
Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty
Primera División Uruguaya 2012/13 Defensor 15 1 - 0 0 - 0 0 0 15 1 -
Serie A (2013/2014) Bologna FC 1 2 0 1 2 0
Razem 16 3 - - - - - - - 16 3 0

Przypisy

edytuj
  1. Диего Лаксальт стал игроком «Динамо» [online], Футбольный клуб «Динамо» Москва [dostęp 2021-06-22] (ros.).
  2. Club Nacional - Defensor Sporting Club, 24 lut 2013 - Primera Division Clausura, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2017-11-17].
  3. Diego Laxalt dopiero w lipcu - FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-17].
  4. Cicchetti: Laxalt dobrą inwestycją na przyszłość - FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-17].
  5. Oficjalnie - Laxalt w Interze! - FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-17].
  6. Transfer market: Diego Laxalt signs for Inter. 01.08.13 / 06:07. [dostęp 2013-08-01]. (ang.).
  7. OFICJALNIE - Laxalt w Bolonii. 21.08.2013 godz. 23:26. [dostęp 2013-09-26]. (pol.).
  8. FC Bologna - AC Milan, 25 wrz 2013 - Serie A, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2013-09-25].
  9. Agent Laxalta: Decyzja w sierpniu. 14.07.2013 godz. 19:30. [dostęp 2013-07-14]. (pol.).
  10. Laxalt śladami Chino: Jestem lewonożny, dzięki temu uniwersalny - FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-17].

Bibliografia

edytuj