Diedowszczyna (ros. дедовщина) – zorganizowany i rytualny system znęcania się nad żołnierzami młodszych roczników w Siłach Zbrojnych Federacji Rosyjskiej[1]. Diedowszczyna jest odpowiednikiem znanej w polskiej armii fali[2][3].

Fizyczna przemoc i ciężkie warunki służby są głównym powodem samobójstw i dezercji w rosyjskiej armii[1][4]. Żołnierze starszych roczników powszechnie wykorzystują swoją silniejszą pozycję. Wcieleni do służby nowi żołnierze poddawani są zwykle tradycyjnym w armii rosyjskiej, często okrutnym „otrzęsinom”, polegającym na poniżaniu i biciu[1]. Często w diedowszczynie uczestniczą oficerowie lub odbywa się ona za ich przyzwoleniem[5].

W Armii Radzieckiej, a obecnie również rosyjskiej, szykanowani przez starszych kolegów młodzi żołnierze często dezerterują, nie mogąc znieść warunków służby[6][7]. Liczne są również przypadki, kiedy zdesperowani dezerterzy przed ucieczką z jednostki zabijają prześladujących ich „dziadków”. Obławy za dezerterami-zabójcami kończą się często ich zastrzeleniem przez służby bezpieczeństwa.

Diedowszczyna do dziś jest praktykowana w armii rosyjskiej, pomimo zapewnień władz o zlikwidowaniu tego zjawiska[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Marcin Łuniewski, DZIADKOWIE ZNÓW BIJĄ, „Rzeczpospolita”, nr 42 (11893), 21 lutego 2021, s. 16-18.
  2. Brutalna fala w rosyjskiej armii [online], RMF24.pl [dostęp 2021-02-20] (pol.).
  3. Rosja: Armia planuje zainstalować kamery wideo w koszarach [online], Money.pl [dostęp 2021-02-21] (pol.).
  4. Kolejny rosyjski żołnierz zdezerterował do Gruzji [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2021-02-21] (pol.).
  5. Seryjne zabójstwo po próbie gwałtu w rosyjskiej armii. Powrót "fali" [online], defence24.pl [dostęp 2021-02-20] (pol.).
  6. Remigiusz Kasprzycki, Ucieczki do Polski żołnierzy z krajów sąsiednich w latach 1920–1939, „Przegląd Nauk Historycznych”, Tom 16 Nr 1 (2017), s. 217-256.
  7. Rosyjscy żołnierze uciekli z jednostki, bo nie chcieli walczyć w Donbasie, „Gazeta Wyborcza [dostęp 2021-04-05].

Bibliografia

edytuj