Dytwin

Dytwin, (Detwin) – imię męskie pochodzenia germańskiego (niem. Dietwin), złożone z członów: Diet- (germ. þeudo, stsas. thioda, stwniem. diot) — "lud" oraz -win (stwniem., stsas. wini) — "przyjaciel" i oznaczające "przyjaciel ludu"^[1]. W Polsce imię to notowano od 1251 roku w formie (Detwin) i od 1365 w formie Dytwin^[2].

Przykładowe możliwe staropolskie zdrobnienia: Dytek, Dytko, Dytel, Dytka, Dytusz, Dytyl, Dzietko, Dziec(z)ko.

Por. inne imiona o tym samym pierwszym lub drugim członie:

Przypisy

↑ Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
↑ W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3, (Ciemek-Dźwiżeń). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk 1967

[1] Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1

[2] W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3, (Ciemek-Dźwiżeń). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk 1967

[1]

[2]