Depresja outbredowa

Depresja outbredowa (ang. Outbreeding depression) − zjawisko gwałtownego obniżenia się kondycji i dostosowania potomstwa dwojga odległych genetycznie rodziców, np. pochodzących z różnych, niewielkich i długo izolowanych populacji. W skrajnych przypadkach zanieczyszczenie puli genowej lokalnej populacji obcym materiałem może doprowadzić do jej wyginięcia.

Żółw błotny, występujący w Polsce na rozproszonych i izolowanych stanowiskach, może być narażony na niekorzystne wpływy pochopnych przesiedleń lub introdukcji osobników hodowlanych

Zobacz też

• chów wsobny
• depresja inbredowa

Bibliografia

• Leding F. T., 1986, "Heterozygosity, heterozis and fitness in outbreeding plants" w Soule M: Conservation Biology: the science of scarcity and diversity. Sinauer Ass., Sunderland, Mass. (77-104).
• Maciantowicz M. 2002, "Problem ochrony i zachowania puli genowej izolowanych populacji żółwia błotnego Emys orbicularis", Przegląd Przyrodniczy XIII z. 3 (39-46).