Demmin
Demmin, Hansestadt Demmin – miasto w północno-wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Mecklenburgische Seenplatte, siedziba Związku Gmin Demmin-Land. Do 3 września 2011 siedziba powiatu Demmin. Leży nad rzekami Peene, Tollense i Trebel.
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||||
| Powiat | |||||
| Burmistrz |
Thomas Witkowski | ||||
| Powierzchnia |
81,56 km² | ||||
| Wysokość |
4 m n.p.m. | ||||
| Populacja (31.12.2008) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
03998 | ||||
| Kod pocztowy |
17109 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
MSE, AT, DM, MC, MST, MÜR, NZ, RM, WRN | ||||
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego  | |||||
Położenie na mapie Niemiec  | |||||
 53°54′N 13°02′E/53,900000 13,033333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Toponimia
edytujNazwa miasta zapisywana była w źródłach średniowiecznych jako Dimmine (1180), Demin (1236), Demmin (1320). Pochodzi od połabskiego słowa dym, oznaczającego dym, mgłę[1]. Spolszczana jako Dymin[2], Damin[3], ew. Tymin[4].
Historia
edytujDemmin był jednym z najstarszym grodów słowiańskich na terenach Pomorza Zachodniego. Stanowił ważny węzeł komunikacyjny ziem wieleckich leżąc na przecięciu rzek i dróg. Pierwsze wzmianki pochodzą z X wieku. Jego dogodne położenie nad rzekami dodawało mu walorów obronnych. Wielokrotnie wspominany w źródłach historycznych jako ważny punkt obronny podczas najazdów feudałów niemieckich i Duńczyków. Gród spełniał także rolę fortecy granicznej Pomorza po utworzeniu państwa Meklemburgii.
W XII wieku Demmin stał się jedną ze stolic Pomorza Zachodniego i w latach 1156–1180 oraz 1211–1264 był siedzibą młodszego z braci z dynastii Gryfitów, któremu przypadała zachodnia część księstwa. W dzielnicy ze stolicą w Dyminie panowali Kazimierz I – młodszy brat Bogusława I, Kazimierz II – młodszy brat Bogusława II oraz Warcisław III – syn Kazimierza II.
W XIII wieku Demmin otrzymał prawa miejskie i stał się ośrodkiem rzemieślniczo-handlowym. Miasto było członkiem Związku Hanzeatyckiego, co przyciągało kupców oraz osadników niemieckich. W XIV wieku należało do Księstwa Wołogoskiego, zaś od 1478 roku znalazło się w granicach zjednoczonego księstwa pomorskiego. Demmin ucierpiał podczas wojny trzydziestoletniej. Po pokoju westfalskim w 1648 roku został przyznany Szwecji. Od 1701 należał do Prus.
W 1945 roku około 900 mieszkańców Demmina popełniło zbiorowe samobójstwo na wieść o wkroczeniu Armii Czerwonej.
W latach 1949–1990 miasto znajdowało się w granicach Niemieckiej Republiki Demokratycznej.
Zabytki
edytuj- kościół św. Bartłomieja budowany w stylu gotyckim od 1 ćw. XIV wieku do 1359 r. Kościół został regotyzowany w latach 1826 i 1862–1867, gdy zbudowano nowe zwieńczenie wieży oraz szczyt wschodni.
- kościół św. Marii i Różanego Krzyża
- barokowe domy mieszkalne,
- brama Luisentor
- Czerwona Szkoła.
- na wyspie przy ujściu rzeki Tollense do rzeki Piany znajdują się ruiny średniowiecznego zamku książąt dymińskich, jednej z linii książąt pomorskich.
Współpraca
edytujMiejscowości partnerskie[5]:
Przypisy
edytuj- ↑ Dieter Berger, Geographische Namen in Deutschland, Dudenverlag, Mannheim 1993, s. 76.
- ↑ Demmin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 956.
- ↑ Damin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 898.
- ↑ ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt IIA. Poznań: 1937.
- ↑ Partnerstwa.
Bibliografia
edytujBibliografia: O. Baranowska „Pomorze Zachodnie – moja mała ojczyzna”, wyd. „Ines”, Szczecin 2001
Linki zewnętrzne
edytuj- Wspomnienia (niem.). ndr1radiomv.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-28)].