Dedo III

Dedo III
	margrabia Łużyc
Okres	od 1185; do 1190
Poprzednik	Dytryk II
Następca	Konrad II
	Dane biograficzne
Data śmierci	16 sierpnia 1190
Ojciec	Konrad Wielki
Matka	Ludgarda z Ravensburga
Żona	Matylda z Heinsbergu
Dzieci	Dytryk, Filip, Konrad, Henryk, Goswin, Agnieszka
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dedo III (zm. 16 sierpnia 1190 r.) – margrabia Łużyc od 1185 r., hrabia Groitzsch od 1156 r. z rodu Wettynów.

Życiorys

Dedo, piąty tego imienia w rodzie Wettynów, nazywany "Grubym", był jednym z młodszych synów margrabiego Miśni i Łużyc Konrada Wielkiego oraz Ludgardy z Ravensburga. W podziale ojcowizny w 1156 r. otrzymał Rochlitz oraz hrabstwo Groitzsch (to ostatnie mógł otrzymać już w 1144 r. po śmierci Berty z Groitzsch, żony stryja Dedona, Dedona IV). Rozbudował zamek w Rochlitz, który uczynił swoją rezydencją. Wspólnie ze swym bratem, margrabią Łużyc Dytrykiem wspierał politykę cesarza Fryderyka I Barbarossy i uczestniczył w jego działaniach politycznych i wojskowych. Po śmierci Dytryka otrzymał od cesarza marchię łużycką. W konflikcie pomiędzy bratem Ottonem i jego synem Albrechtem stanął po stronie tego ostatniego i nawet przejął pieczę na uwięzionym przez Albrechta bratem.

Dedo zmarł w wyniku operacji, która miała na celu zmniejszenie jego tuszy. Poddał się jej, aby móc towarzyszyć królowi Niemiec Henrykowi VI w wyprawie do Italii. Został pochowany w kościele ufundowanego przez siebie klasztoru Zschillen.

Rodzina

Żoną Dedona była Matylda (zmarła 20 stycznia 1189 r.), córka hrabiego Valkenburga i Heinsbergu Goswina II. Ze związku tego pochodziło sześcioro dzieci:

Dytryk (zm. 1207), hrabia Groitzsch,
Filip (zm. przed 1190?),
Konrad, margrabia Łużyc,
Henryk (zm. po 1174),
Goswin (zm. po 1174),
Agnieszka (zm. 1195), żona księcia Meranii Bertolda IV, matka św. Jadwigi śląskiej, żony Henryka I Brodatego.

Bibliografia

Michael Lindner: Dedo V. (III., der Feiste, der Fette). [w:] Sächsische Biografie [on-line]. Institut für Sächsische Geschichte und Volkskunde e.V.. [dostęp 2016-08-30].
Heinrich Theodor Flathe: Dedo V.. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 5. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1877, s. 17. [dostęp 2016-08-30].
Dedi V. der Feiste. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2016-08-30].
Dedo V. Markgraf v.d.Niederlausitz. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2016-08-30].