Dawid z Dinant (ur. ok. 1160, zm. ok. 1217) – średniowieczny teolog i filozof, komentator pism Arystotelesa. Był uczniem Amalryka z Bène i kapelanem Innocentego III. Jego własne dociekania filozoficzne doprowadziły go do - zdaniem Kościoła - herezji panteizmu. Napisał komentarz Quaternuli, odnaleziony we fragmentach w 1933 roku. Wraz z Amalrykiem został potępiony na synodzie paryskim w 1210, a jego pisma spalone.

Dawid z Dinant
Data urodzenia

ok. 1160

Data śmierci

ok. 1217

Zawód, zajęcie

teolog

Jego pogląd filozoficzny można też odtworzyć pośrednio z pism Alberta Wielkiego, Tomasza z Akwinu oraz Mikołaja z Kuzy[1][2]. Polskie wydanie "Quaternulorum fragmenta" opracował Marian Kurdziałek. Opublikowane zostało w trzecim tomie "Studiów Mediewistycznych" z roku 1963[3].

Przypisy

edytuj
  1. Dawid z Dinant. [dostęp 2011-09-18]. (pol.).
  2. Dawid z Dinant. [dostęp 2011-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (pol.).
  3. "Studia Mediewistyczne" 1963, t. 3.

Linki zewnętrzne

edytuj