David Defiagbon
David Dejiro Defiagbon (ur. 12 czerwca 1970 w Sapele, zm. 24 listopada 2018 w Las Vegas[1]) − kanadyjski bokser pochodzenia nigeryjskiego, srebrny medalista olimpijski.
| Pełne imię i nazwisko |
David Dejiro Defiagbon | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pseudonim |
The Dream | ||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
12 czerwca 1970 | ||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
24 listopada 2018 | ||||||||||||||||||||||||
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
196 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Kategoria wagowa |
ciężka | ||||||||||||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych | |||||||||||||||||||||||||
| Liczba walk |
23 | ||||||||||||||||||||||||
| Zwycięstwa |
21 (KO 12) | ||||||||||||||||||||||||
| Porażki |
2 | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera amatorska
edytujW 1991, Defiagbon był uczestnikiem mistrzostw świata, rywalizując w kategorii lekkośredniej. W ćwierćfinale przegrał z reprezentantem Kuby Juanem Lemusem, który zdobył złoty medal na tych zawodach[2]. W 1992 był uczestnikiem igrzysk olimpijskich w Barcelonie. Reprezentujący Nigerię w kategorii lekkośredniej, Defiagbon odpadł w swojej pierwszej walce, przegrywając 7:8 z Amerykaninem Raúlem Márquezem[3].
W lutym 1996, Defiagbon zwyciężył w turnieju kwalifikacyjnym na igrzyska olimpijskie, rywalizując w kategorii ciężkiej. W finale turnieju pokonał Meksykanina Julio Pacheco[4]. Na igrzyskach olimpijskich w Atlancie, Defiagbon rywalizację rozpoczął od 1/8 finału, gdyż w 1/16 miał wolny los, co oznaczało, że bez walki przechodzi do następnej rundy. W walce o ćwierćfinał pokonał reprezentanta Kenii Omara Ahmeda, pokonując go 15:4. W walce o brązowy medal rywalem reprezentanta Kanady był Francuz Christophe Mendy. Kanadyjczyk zwyciężył przez dyskwalifikację w trzeciej rundzie, zapewniając sobie brązowy medal na igrzyskach. W półfinale zmierzył się z reprezentantem gospodarzy igrzysk Natem Jonesem, wygrywając z Amerykaninem 16:10. W finale zmierzył się ze zwycięzcą poprzednich igrzysk oraz pięciokrotnym mistrzem świata, Félixem Savónem. Kanadyjczyk przegrał walkę bardzo wyraźnie, zdobywając srebrny medal[5].
Występował na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1990 roku, na których zdobył tytuł mistrza[6] oraz na igrzyskach afrykańskich rozgrywanych w Kairze, na których wywalczył brązowy medal[7].
Kariera zawodowa
edytujJeszcze tego samego roku, w którym zdobył medal na igrzyskach, Defiagbon zadebiutował na ringu zawodowym. Do lipca 2004 r., Kanadyjczyk był niepokonany, wygrywając 21 walk, w tym 12. przez nokaut. 23 lipca 2004 zmierzył się z Rosjaninem Olegiem Maskajewem. Po wyrównanej walce przegrał niejednogłośnie na punkty. W rundzie 6., Kanadyjczyk był liczony przez sędziego[8]. W styczniu 2005 doznał kolejnej porażki, przegrywając przez techniczny nokaut w 3. rundzie z Juanem Gómezem.
Przypisy
edytuj- ↑ Former Olympic boxer David Defiagbon dead at 48. thechronicleherald.ca, 2018-11-27. [dostęp 2018-11-30]. (ang.).
- ↑ 6.World Championships – Sydney, Australia. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
- ↑ 25.Olympic Games – Barcelona, Spain. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
- ↑ North & Central American Olympic Qualifications – Guaynabo, Puerto Rico. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
- ↑ 26.Olympic Games – Atlanta, USA. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
- ↑ David Defiagbon. olympedia.org. [dostęp 2023-07-31]. (ang.).
- ↑ 5.All-Africa Games Cairo, Egypt September 20 - October 1, 1991. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2023-07-31]. (ang.).
- ↑ David Defiagbon vs. Oleg Maskaev. boxrec.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Lista walk zawodowych – BoxRec. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-09)].
- Biografia – BoxRec
- Rezultaty olimpijskie – Sports-reference. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-07)].