Daromin

wieś w województwie świętokrzyskim

Darominwieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Wilczyce[6][4].

Daromin
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Wilczyce

Liczba ludności (2020)

393[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-612[3]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0809351[4]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Daromin”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Daromin”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Daromin”
Położenie na mapie gminy Wilczyce
Mapa konturowa gminy Wilczyce, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Daromin”
Ziemia50°46′11″N 21°37′05″E/50,769722 21,618056[1]

Prywatna wieś duchowna położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego[7].

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą gromady Daromin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski, został wybudowany w 1972 w miejsce drewnianego w erygowanej w roku 1937 Parafii Matki Bożej Królowej Polski w Darominie.

Pierwszy, drewniany kościół z 1937 roku, projektu Michała Niedzielskiego, uległ zniszczeniu podczas walk w 1944 r.

Części wsi

edytuj
Integralne części wsi Daromin[6][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0809368 Błota część wsi
0809374 Dworskie część wsi
0809380 Gościniec część wsi
0809397 Kolonie część wsi
0809405 Sadłowskie Kolonie część wsi
0809411 Suche Łąki część wsi

Historia

edytuj

Daromin, w dokumentach Daronino, u Długosza Duronyn, wieś w powiecie sandomierskim, parafii Jankowice.

Wymieniony w akcie uposażenia klasztoru klarysek w Zawichoście, jako wieś, należąca do grodu w Zawichoście. (Kod. Mał., I, 53).

W połowie XV w. własność klasztoru Panien Klarysek św. Andrzeja w Krakowie[a], miała 18 łanów kmiecych karczmę z rolą, folwark i sołtystwo z folwarkiem, 3 łany kmiece.
Dziesięcinę, wartości do 33 grzywien pobierał biskup krakowski. Przy wsi leżały wielkie łąki, powstałe na rolach, istniejącej tu poprzednio wsi: Brześciany, zabrane następnie przez króla i oddane grodowi w Sandomierzu. (Długosz L.B.t.II s.496, t.III s.316)[8].

Więcej o Darominie w wieku XIX → Daromin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 906. w słowniku

  1. Do kościoła przylega klasztor postawiony na planie nieregularnego czworoboku , z wirydarzem pośrodku. Zbudowany został około 1325 r. z fundacji Władysława Łokietka, do niego zostały przeniesione Panny Klaryski z Zawichostu

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 21514
  2. Strona gminy. Liczba ludności w dniu 31.12.2020
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 206 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. Jednostki pomocnicze gminy Wilczyce. Urząd Gminy Wilczyce. [dostęp 2015-04-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  7. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapy, plany, Warszawa 1993, k. 3.
  8. Daromin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 388.

Linki zewnętrzne

edytuj