Darlene Conley

amerykańska aktorka

Darlene Conley (ur. 18 lipca 1934 w Chicago, zm. 14 stycznia 2007 w Los Angeles) – amerykańska aktorka.

Darlene Conley
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1934
Chicago

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 2007
Los Angeles

Zawód

aktorka

Współmałżonek

William Woodson
(1959–1966; rozwód)
Kurt Hensch
(1970–1981; rozwód)

Lata aktywności

1963–2006

Życiorys

edytuj

Urodziła i wychowała się w Chicago w rodzinie pochodzenia irlandzko-niemieckiego[1]. Jej rodzice, Melba (z domu Manthey) i Raymond Conley[2], byli irlandzkimi emigrantami. Miała dwie siostry – Carol Fontanę i Sharon Wilson. W wieku piętnastu lat została odkryta na Broadwayu przez impresario Jakoba Hirscha Horowitza, znanego bardziej jako Jeda Harrisa[3]. W latach 50. i 60. podróżowała po Stanach Zjednoczonych wraz z cyrkiem.

Na dużym ekranie debiutowała rolą kelnerki w horrorze Alfreda Hitchcocka Ptaki (The Birds, 1963)[4]. Trafiła potem na srebrny ekran, gdzie zagrała w produkcjach CBS: seryjnym westernie Gunsmoke (1970), sitcomie Mary Tyler Moore (1970) oraz miniserialu Robert Kennedy i jego czasy (Robert Kennedy & His Times, 1985) z udziałem Cliffa De Younga. Pojawiła się w czarno-białym 20-minutowym filmie niemieckim Twarze (Faces, 1968) i komedii Twardziele (Tough Guys, 1986) z Burtem Lancasterem i Kirkiem Douglasem. Występowała również na scenie w spektaklach: Cyrano de Bergerac i Noc Iguany (Night Of The Iguana) Tennessee Williamsa jako Maxine Faulk[5].

Zyskała na popularności dzięki telewizyjnej kreacji złej dziewczyny Rose DeVille w operze mydlanej CBS Żar młodości (The Young and the Restless, 1979–1980, 1986–1987, 2000)[6], której producent William J. Bell zaproponował jej w 1988 rolę Sally Spectry Alexander Garrison w operze mydlanej CBS Moda na sukces (The Bold and the Beautiful, 1988-2006). Rola ta przyniosła jej uznanie krytyki, nominację do nagrody Emmy oraz była sześciokrotnie nominowana do nagrody Soap Opera Digest[1].

Życie prywatne

edytuj

Od października 1959 do 1966 była żoną aktora Williama Woodsona (1917-2017), z którym miała syna Raymonda. Od czerwca 1970 do 1981 jej drugim mężem był Kurt Hensch. Wychowywała także dwóch pasierbów[2].

Śmierć

edytuj

Po trzech miesiącach walki z chorobą nowotworową, zmarła 14 stycznia 2007 w swoim domu w Los Angeles na raka żołądka[1]. Producent serialu Bradley P. Bell złożył zmarłej hołd mówiąc: Darlene nieustannie bawiła nas każdym swoim ruchem, oddechem, brzmieniem swojego głosu. Bez względu na to, czy grała łajdaczkę, damę, seksownego kociaka, czy komediantkę, była znakomita[7].

Filmografia

edytuj
  • 1963: Ptaki (The Birds) jako kelnerka
  • 1970: Kapitan Milkshake (Captain Milkshake) jako pani Hamilton
  • 1971: Minnie i Moskowitz (Minnie and Moskowitz)
  • 1972: Grają tak jak się układa (Play It As It Lays) jako pielęgniarka Kate
  • 1972: Lady śpiewa bluesa (Lady Sings the Blues)
  • 1986: Twardziele (Tough Guys) jako Gladys Ripps

Filmy TV

edytuj
  • 1973: Prezydencki samolot zaginiony (The President’s Plane Is Missing)
  • 1974: Zrozumieć miłość Christie (Get Christie Love!) jako Virginia
  • 1978: Skąpy człowiek w mieście (The Stingiest Man in Town) jako pani Cratchit (głos)
  • 1978: Powtórka z rozrywki (Return Engagement)
  • 1979: Rudolf i Święta Frosty’ego w lipcu (Rudolph and Frosty's Christmas in July) Pani Mikołajowa (głos)
  • 1981: The Nashville Grab jako Rooney
  • 1981: Wybór (The Choice) jako Marilyn
  • 1983: Chcę żyć (I Want to Live) jako Panna Bain
  • 1983: Wojownik (The Fighter) Pani MacCauley

Seriale TV

edytuj
  • 1967: Dolina lalek (Valley of the Dolls)
  • 1970: Gunsmoke jako Leelah Case
  • 1970: Mary Tyler Moore jako Matron
  • 1970: The Bill Cosby Show jako Market Cashier
  • 1970: Ironside jako Landlady
  • 1970: The Name of the Game
  • 1971: Ulica Długa (Longstreet) jako pani Benbrook
  • 1972: Duchowa opowieść (Ghost Story) jako Ruth Jerrold
  • 1979: Jeffersonowie (The Jeffersons) jako matka
  • 1979-1987, 1986–1987, 2000: Żar młodości (The Young and the Restless) jako Rose DeVille
  • 1981: Domek na prerii (Little House on the Prairie) jako pani Pierce
  • 1983: Dni naszego życia (Days of Our Lives) jako Edith Baker
  • 1983: Cagney i Lacey (Cagney & Lacey) jako pielęgniarka
  • 1984: Capitol jako Louise
  • 1984: Szpital miejski (General Hospital) jako Trixie
  • 1985: Robert Kennedy i jego czasy (Robert Kennedy & His Times) jako Moderatorka
  • 1985: Napisała: Morderstwo (Murder, She Wrote) jako Mims
  • 1987: Autostrada do nieba (Highway to Heaven) jako pani Parker
  • 1987: Strach na wróble i pani King (Scarecrow and Mrs. King) jako Jenkins
  • 1988: Pittige tijden jako Sally Spectra
  • 1988-2006: Moda na sukces (The Bold and the Beautiful) jako Sally Spectra

Przypisy

edytuj
  1. a b c Darlene Conley (1934-2007). Find a Grave Memorial. [dostęp 2020-12-30]. (ang.).
  2. a b Darlene Conley Biography (1934-). Film Reference. [dostęp 2021-06-27]. (ang.).
  3. Darlene Conley Factsheet. AllMovie. [dostęp 2020-12-30]. (ang.).
  4. Darlene Conley. Listal. [dostęp 2020-12-30]. (ang.).
  5. Darlene Conley. Internet Broadway Database. [dostęp 2021-06-27]. (ang.).
  6. Darlene Conley Biography. TV.com. [dostęp 2021-05-27]. (ang.).
  7. Darlene Conley, 72; actress in TV soaps, movies. „Los Angeles Times”, 2007-01-17. [dostęp 2021-06-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj