Dariusz „Para” Paraszczuk – polski gitarzysta basowy, wokalista i autor tekstów.

Dariusz Paraszczuk
Pseudonim

Para

Pochodzenie

Polska

Instrumenty

gitara basowa

Gatunki

punkrock
rock

Zawód

muzyk, wokalista, autor tekstów

Aktywność

od 1981

Wydawnictwo

Silver-Ton, MTJ, Mega Czad, Mellisa, Dża Dża, Akar, Promax, Kama Records, Dywizja KOT, Loud Out Records

Instrument
Kramer Spector (1990, USA), Ibanez SR2000 (1992)
Zespoły
Excess
Yanko
Sedes
St. Omer
Krzyki
Para Wino[1][2][3]

Kariera

edytuj

Aktywność muzyczną rozpoczął w 1981 występując początkowo m.in. z muzykami grupy Stress. W 1985 dołączył jako basista do zespołu Excess – jednego z pierwszych w Polsce grających muzykę oi! (w składzie występowali również: gitarzysta „Czerwony” oraz perkusista „Kowboj”). Po jego rozpadzie „Para” rozpoczął współpracę z grupą Yanko. Z nią dokonał swoich pierwszych oficjalnych nagrań. Utwory Yanko pojawiły się na dwóch składankach: Cisza jest... nic się nie dzieje i Jarocin ’88. Na początku lat 90 rozpoczął współpracę z reaktywowanym wówczas zespołem Sedes. W tym okresie zaczął udzielać się w różnych projektach muzycznych, m.in. solowym ukrytym pod nazwą Para Wino (z gitarzysta Jarosławem „Jasiem” Kidawą i perkusistą Kubą Rutkowskim). Na tym etapie nagrywał z muzykami takimi jak: Anja Orthodox (Closterkeller), „Titus” (Acid Drinkers), „Peter” (Vader), „Siczka” (KSU), „Kacper” (Proletaryat) oraz „Siwy” (Defekt Muzgó).

Inne zespoły z którymi „Para” współpracował w przeciągu swojej kariery to m.in.: Szok, Patykiem Pisani, BTH/BBH, Teo Til, Sekta Blues Band, Zulu Land Natalu, Poerox, Celejbreation i The Krew.

Dyskografia

edytuj

Para Wino

edytuj

St. Omer

edytuj
  • St. Omer (2020)
  • Higiena Umysłu (2021)

Krzyki

edytuj
  • Wrocław Osiemdziesiąte (2022)
  • The best Korekta (2023)

Kompilacje

edytuj

Kompilacje różnych wykonawców

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Krzyki prezentują „Lokalny Broadway”. rockmetal.pl. [dostęp 2022-12-21].
  2. Para Wino – koncerty, muzyka, bilety, newsy. koncertomania.pl. [dostęp 2022-12-21].
  3. Dariusz Paraszczuk. discogs.com. [dostęp 2022-12-21].

Bibliografia

edytuj