Dariusz Loranty
Dariusz Adam Loranty (ur. 4 czerwca 1962[1] w Ostrowcu Świętokrzyskim) – polski policjant, czołowy negocjator policyjny w III RP, pisarz, publicysta, komentator medialny, nauczyciel akademicki.
| |
 nadkomisarz Policji
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1962 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1992–2007 |
| Formacja | |
| Jednostki |
Komenda Stołeczna Policji |
| Stanowiska |
negocjator, dowódca zespołu negocjatorów policyjnych |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujMłodość
edytuj
Urodził się w rodzinie Zofii i Fryderyka Lorantych. Dzieciństwo i młodość spędził w Kunowie. Po ukończeniu Technikum Hutniczo-Mechanicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim (1983) rozpoczął pracę Fabryce Maszyn Rolniczych w Kunowie, następnie w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Nietulisku Małym, prowadził też własną działalność gospodarczą[2].
Pod koniec lat 80. związał się z podziemną „Solidarnością” w Ostrowcu Świętokrzyskim, gdzie w 1989 współorganizował Komitet Obywatelski „Solidarność”[2].
Na początku lat 90. wraz ze Zbigniewem Walczykiem współtworzył ostrowieckie struktury Porozumienia Centrum[3].
Służba w policji
edytujW 1992 rozpoczął służbę w policji; początkowo (1992–1998) pracował w Wydziale Dochodzeniowo-Śledczym KRP Praga-Południe, następnie (od 1998) w Wydziale ds. Terroru Kryminalnego i Zabójstw KSP (przejściowo także w Biurze Operacji Antyterrorystycznych)[3].
Jako dowódca Zespołu Negocjatorów Policyjnych KSP pracował przy ok. 50 porwaniach dla okupu; odpowiadał za negocjacje ze sprawcami wymuszeń, samobójcami.
Był pierwowzorem postaci „Gebelsa” w filmie Pitbull (2005, reż. Patryk Vega)[4].
W 2008 odszedł ze służby w stopniu nadkomisarza.
Działalność po zakończeniu służby w policji
edytujPo zakończeniu służby policyjnej pracował jako ekspert ds. bezpieczeństwa, m.in. w latach 2007–2008 był doradcą prezesa zarządu Piłkarskiej Ligi Polskiej[5]. Od 2011 jest biegłym sądowym z zakresu terroru kryminalnego oraz negocjacji policyjnych i kryzysowych, a także mediatorem sądowym ds. karnych. Był ekspertem połączonych komisji sejmowych ds. stanowienia prawa i spraw wewnętrznych[6].
Jako nauczyciel akademicki wykładał przedmioty związane z zagadnieniem terroryzmu, bezpieczeństwa, negocjacjami m.in. w AON, UAM, UW, Wyższej Szkole Policji w Szczytnie. Od 2014 jest starszym wykładowcą w Katedrze Bezpieczeństwa Narodowego w Wyższej Szkole Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim[7].
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego, Krajowego Stowarzyszenia Negocjatorów oraz Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Zawodowych Mediatorów[8].
Od 2014 jest redaktorem naczelnym czasopisma „TROP. Magazyn śledczy”[9]. Ponadto udziela się jako felietonista, komentator oraz ekspert w prasie i mediach cyfrowych.
Jest autorem książek: Spowiedź psa. Brutalna prawda o polskiej policji (Fronda, Warszawa 2013) oraz Siedem dni z życia psa. Prawdziwe zbrodnie, prawdziwe śledztwa (The Facto, Warszawa 2015).
W 2015 bezskutecznie kandydował w wyborach do Sejmu RP z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego, uzyskując w okręgu nr 19 (Warszawa) 252 głosy[10]. W 2019 także bez powodzenia kandydował do Senatu RP, z ramienia Koalicji Bezpartyjni i Samorządowcy w okręgu nr 82 (Ostrowiec Świętokrzyski)[11]. W 2023 związał się z partią Nowa Demokracja – Tak[12].
W 1999 odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[13].
Życie prywatne
edytujSyn Fryderyka[13]. Czterokrotnie żonaty; ma dwóch braci oraz pięciu synów[14].
Interesuje się historią i teraźniejszością Kresów Północno-Wschodnich; działając w Warszawskim Towarzystwie Przyjaciół Wilna i Grodna, angażuje się w pomoc polskiemu szkolnictwu oraz Polakom pozostałym na terytorium dzisiejszej Litwy i Białorusi[3],
Publikacje
edytuj- Dariusz Loranty: Siedem dni z życia psa. Prawdziwe zbrodnie, prawdziwe śledztwa. Warszawa: The Facto, 2015. ISBN 978-83-61808-67-1.
- Dariusz Loranty: Spowiedź psa. Brutalna prawda o polskiej policji. Warszawa: Fronda, 2013. ISBN 978-83-62268-67-2.
Przypisy
edytuj- ↑ Dariusz Adam Loranty [online], monitorfirm.pl [dostęp 2023-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-14].
- ↑ a b Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2023-06-20].
- ↑ a b c Dariusz Loranty, Spowiedź psa. Brutalna prawda o polskiej policji, Warszawa: Fronda, 2013, s. 234, ISBN 978-83-62268-67-2.
- ↑ Znany policjant Loranty opowiada o jakości polskich filmów policyjnych [online], wpolityce.pl, 23 stycznia 2013 [dostęp 2016-09-15].
- ↑ SB-cy, kapusie, przekręty. Śledztwo Frondy ws. PZPN [online], fronda.pl, 24 listopada 2011 [dostęp 2016-09-15].
- ↑ Straż miejska bywa ważnym elementem tworzenia się patologii władzy, „Kurier Pieniński”.
- ↑ Nasi wykładowcy [online], goluchowski.edu.pl [dostęp 2023-06-20].
- ↑ Profil Dariusza Lorantego na portalu Goldenline. [dostęp 2016-09-15].
- ↑ Daria Różalska, „Trop” wyśledził „Zamach” w Smoleńsku [online], press.pl, 16 marca 2015 [dostęp 2016-09-15].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2016-09-15].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-21].
- ↑ Dariusz Loranty [online], nowademokracja.org [dostęp 2023-06-20].
- ↑ a b M.P. z 1999 r. nr 33, poz. 506.
- ↑ Dariusz Loranty, Siedem dni z życia psa. Prawdziwe zbrodnie, prawdziwe śledztwa, Warszawa: The Facto, 2015, s. 5, ISBN 978-83-61808-67-1.