Dariusz Dziadosz

polski duchowny rzymskokatolicki

Dariusz Antoni Dziadosz (ur. 26 listopada 1968 r.[1] w Lidzbarku Warmińskim[1]) – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor nauk teologicznych w dyscyplinie nauki biblijne[2], kierownik Katedry Egzegezy Ksiąg Historycznych, Prorockich i Sapiencjalnych, w ramach Sekcji Nauk Biblijnych w Instytucie Nauk Teologicznych Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II[3], wykładowca przedmiotów biblijnych w Instytucie Teologicznym w Przemyślu oraz Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu[4].

Dariusz Dziadosz
Ilustracja
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1968
Lidzbark Warmiński

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

19 czerwca 1993

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Życiorys

edytuj

Po ukończeniu szkoły podstawowej i Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Krośnie nad Wisłokiem, w 1987 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. 19 czerwca 1993 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. abp. Józefa Michalika[1]. Podstawowe studia filozoficzno-teologiczne uwieńczył tytułem magistra teologii uzyskanym na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na podstawie pracy ze Starego Testamentu pod tytułem: Człowiek stworzony na obraz Boży, napisanej pod kierownictwem ks. prof. dr. hab. Stanisława Potockiego[5]. W latach 1993–1995 pracował w charakterze wikariusza w parafii Rymanów w archidiecezji przemyskiej. W latach 1995–2002 odbył specjalistyczne studia biblijne w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, gdzie 30 kwietnia 2002 r. obronił pracę doktorską pt. Gli oracoli divini in 1Sam 8 - 2Re 25. Redazione e teologia nella storia deuteronomistica dei re, otrzymując stopień naukowy doktora nauk biblijnych. Po powrocie do Polski pracował przez rok jako wikariusz w parafii Strachocina, koło Sanoka. Od 2003 r. jest wykładowcą Starego Testamentu na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz w Wyższych Seminariach Duchownych w Lublinie i Przemyślu. W Metropolitarnym Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu od roku 2003 pełnił funkcję prefekta i wychowawcy alumnów, natomiast w latach 2007-2017 pełnił tam obowiązki rektora. 13 marca 2007 r. habilitował się na KUL-u na podstawie oceny dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Monarcha odrzucony przez Boga i lud. Proces redakcji biblijnych tradycji o Saulu[1][4]. Członek Zarządu Stowarzyszenia Biblistów Polskich w kadencji 2023–2028[6].

Odznaczenia

edytuj

Został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2023)[7].

Publikacje książkowe

edytuj
  • 2002: Gli oracoli divini in 1Sam 8–2Re 25. Redazione e teologia nella storia deuteronomistica dei re
  • 2006: Monarcha odrzucony przez Boga i lud. Proces redakcji biblijnych tradycji o Saulu[4]
  • 2011: Tak było na początku… Izrael opowiada swoje dzieje. Literacka i teologiczna analiza wiodących tradycji Księgi Rodzaju
  • 2019: Księga Sędziów. Rozdziały 1-5. Wstęp – Przekład z oryginału – Komentarz[8]
  • 2019: Księga Sędziów. Rozdziały 6-12. Wstęp – Przekład z oryginału – Komentarz[9]

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Ks. dr hab. Dariusz Dziadosz. www.kul.pl. [dostęp 2019-09-07].
  2. Nominacja profesorska dla ks. dra hab. Dariusza Dziadosza, prof. KUL [online], www.kul.pl [dostęp 2023-09-18] (pol.).
  3. Pracownicy - [online], e.kul.pl [dostęp 2020-09-02].
  4. a b c Dr hab. Dariusz Dziadosz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-09-07].
  5. Ks. dr hab. Dariusz Dziadosz [online], www.kul.pl [dostęp 2020-10-01] (pol.).
  6. Stowarzyszenie Biblistów Polskich. Zarząd. sbp.net.pl. [dostęp 2024-07-14].
  7. M.P. z 2023 r. poz. 1289
  8. Księga Sędziów. ST VII (cz. I) Rozdziały 1-5: Edycja Świętego Pawła [online], www.edycja.pl [dostęp 2020-10-01] (pol.).
  9. Księga Sędziów ST VII (cz.2) Rozdziały 6-12: Edycja Świętego Pawła [online], www.edycja.pl [dostęp 2020-10-01] (pol.).