Danuta

imię żeńskie

Danutaimię żeńskie prawdopodobnie pochodzenia litewskiego, od słowa „danutie” (będące połączeniem znaczeń niebo i córka) lub łacińskiego, od słowa „donata” (darowana przez Boga). Może również wywodzić się z południowosłowiańskich imion Dana, Danka, Danica. Oznacza dziecko darowane przez Boga. W Polsce to imię notuje się od XIV w.

Imieniny obchodzi: 3 stycznia[1], 10 stycznia[2], 16 lutego, 24 czerwca, 1 października.

Osoby o tym imieniu

edytuj

Postacie fikcyjne o tym imieniu

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Skorowidz imion, [w:] Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, Ewa Wieczorek, wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1986, s. 12. nlb, prawa kolumna, ISBN 83-217-2374-8, OCLC 833927072, Książka liczy 128 stron, z których żadnej nie ponumerowano. Na stronie 1. umieszczono logotyp wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki. Nakład 100 tysięcy egz. Na stronie 4. pozostawiono jako rok wydania 1983, zaś na stronie 128., obok informacji, że jest to drugie wydanie z diapozytywów wydania pierwszego, jako rok wydania wydrukowano 1986.
  2. Danuta [online], deon.pl [dostęp 2024-02-16].