Daniel Bertoni
Daniel Ricardo Bertoni (ur. 14 marca 1955 w Bahía Blanca) – piłkarz argentyński grający na pozycji napastnika.
 Daniel Bertoni (1978) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Daniel Ricardo Bertoni | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1955 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera klubowa
edytujBertoni jest wychowankiem Quilmes Atlético Club. To w jego barwach zadebiutował w 1971 roku w drugiej lidze argentyńskiej mając zaledwie 16 lat. W 1973 roku Bertoni przeniósł się do innego klubu ze stolicy, Independiente. Od razu zaczął grać w podstawowym składzie i jeszcze w tym samym roku wywalczył Copa Libertadores (wystąpił w obu meczach z CSD Colo-Colo). Niedługo potem zdobył kolejne trofeum – Puchar Interkontynentalny, w którym to Independiente pokonało 1:0 Juventus Turyn. Rok później w Bertoni znów wystąpił w finale Pucharu Wyzwolicieli, a Independiente tym razem okazało się lepsze od São Paulo FC. W 1975 klub po raz trzeci z rzędu powtórzył ten sukces pokonując Unión Española. Od tego czasu Bertoni nie osiągał już sukcesów z Independiente na arenie międzynarodowej, ale na krajowej, gdy w latach 1977 i 1978 wywalczył z nim mistrzostwo fazy Nacional.
Latem 1978 Bertoni opuścił ojczyznę i wyjechał do Europy. Jego pierwszym klubem na tym kontynencie była hiszpańska Sevilla FC. Pierwszy sezon miał mniej udany, gdy zdobył tylko 8 goli w lidze, a z Sevillą zajął 11. pozycję, ale w kolejnym zagrał już dużo lepiej zdobywając 16 bramek i zostając najlepszym strzelcem zespołu, który zakończył na 8. miejscu w tabeli.
W 1980 roku Bertoni wyjechał do Włoch. Przez pierwsze 4 sezony grywał we Fiorentinie. W 1982 roku osiągnął z nią wicemistrzostwo Włoch (zdobył 9 goli), ale z czasem tracil miejsce w składzie i w swoich dwóch ostatnich sezonach w klubie z Florencji opuścił prawie 30 ligowych spotkań, a w ostatnim (1983/1984) zajął z nim 3. miejsce. W 1984 roku Bertoni przeszedł do SSC Napoli, gdzie w linii ataku grał ze swoim rodakiem, Diego Maradoną, jednak z klubem nie osiągnął większych sukcesów. W sezonie 1986/1987 Daniel grał w Udinese Calcio, w którym zdobył zaledwie jednego gola i spadł z nim do Serie B. Po tamtym sezonie zakończył piłkarską karierę w wieku 32 lat.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1971 | Quilmes Atlético Club | Argentyna 
|
Primera B Nacional Argentina | ? | ? |
| 1972 | Quilmes Atlético Club | Argentyna
|
Primera B Nacional Argentina | ? | ? |
| 1973 | Independiente | Argentyna
|
Primera División | 35 | 8 |
| 1974 | Independiente | Argentyna
|
Primera División | 35 | 17 |
| 1975 | Independiente | Argentyna
|
Primera División | 33 | 11 |
| 1976 | Independiente | Argentyna
|
Primera División | 42 | 21 |
| 1977 | Independiente | Argentyna
|
Primera División | 34 | 22 |
| 1978 | Independiente | Argentyna
|
Primera División | 17 | 6 |
| 1978/79 | Sevilla FC | Hiszpania 
|
Primera División | 25 | 8 |
| 1979/80 | Sevilla FC | Hiszpania
|
Primera División | 32 | 16 |
| 1980/81 | AC Fiorentina | Włochy 
|
Serie A | 25 | 4 |
| 1981/82 | AC Fiorentina | Włochy
|
Serie A | 30 | 9 |
| 1982/83 | AC Fiorentina | Włochy
|
Serie A | 16 | 4 |
| 1983/84 | AC Fiorentina | Włochy
|
Serie A | 26 | 10 |
| 1984/85 | SSC Napoli | Włochy
|
Serie A | 27 | 11 |
| 1985/86 | SSC Napoli | Włochy
|
Serie A | 26 | 3 |
| 1986/87 | Udinese Calcio | Włochy
|
Serie A | 20 | 1 |
Kariera reprezentacyjna
edytujW reprezentacji Argentyny Bertoni zadebiutował w 1974 roku. W 1978 roku został powołany przez selekcjonera Césara Luisa Menottiego do kadry na Mistrzostwa Świata, których gospodarzem była Argentyna. Tam występował w podstawowym składzie w ataku u boku Mario Kempesa oraz Leopoldo Luque. Już w pierwszym meczu przeciwko Węgrom zdobył zwycięskiego gola, ustalającego wynik meczu na 2:1.Grał we wszystkich meczach, także w finałowym z Holandią, gdy w 116. minucie pokonał Jana Jongbloeda i Argentyna wygrywając 3:1 została mistrzem świata.
W 1982 roku Bertoni ponownie znalazł się w kadrze "Albicelestes" na mistrzostwa świata, tym razem był to mundial w Hiszpanii. Tam podobnie jak 4 lata wcześniej był podstawowym zawodnikiem kadry i grał we wszystkich meczach, jednak Argentyna nie obroniła mistrzostwa i odpadła już w drugiej rundzie przegrywając 1:2 z Włochami oraz 1:3 z Brazylią. Podobnie jak na mundialu w Argentynie tak i tu zdobył 2 gole, oba w grupowych meczach: z Węgrami (4:1) oraz Salwadorem (2:0). Po tym turnieju Bertoni zakończył reprezentacyjną karierę. W kadrze przez 8 lat wystąpił łącznie w 31 meczach i zdobył w nich 12 goli.
Sukcesy
edytujKlubowe
edytujIndependiente
- Primera División: Nacional 1977
- Copa Libertadores: 1973, 1974, 1975
- Copa Interamericana: 1973, 1974, 1976
- Puchar Interkontynentalny: 1973
Reprezentacyjne
edytujArgentyna
- Złoty medal Mistrzostw Świata: 1978
Bibliografia
edytuj- Daniel Bertoni w bazie National Football Teams (ang.)