Dali (Junnan)
Dali (chiń. 大理; pinyin Dàlǐ) – miasto na prawach powiatu w południowo-zachodnich Chinach, w prowincji Junnan, nad jeziorem Er Hai, około 250 km na północny wschód od stolicy prowincji, Kunming, siedziba prefektury autonomicznej Dali. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 137 969[1], z czego dużą część stanowili przedstawiciele mniejszości narodowej Bai.
 Widok na miasto | |
| Państwo | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Prefektura | |
| Populacja (2010) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
0872 |
| Kod pocztowy |
671000 |
| Tablice rejestracyjne |
云L |
.png)
| |
Położenie na mapie Junnanu  | |
Położenie na mapie Chin  | |
 25°42′N 100°09′E/25,700000 100,150000
| |
| Strona internetowa | |
Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Dali.
Historia
edytujMiasto zostało zbudowane w połowie VIII wieku przez Piluoge, władcę państwa Nanzhao; Chińczycy nazywali je wówczas Longweicheng. Po zajęciu regionu przez Mongołów pod koniec XIII wieku miasto było punktem kontroli celnej i poboru podatków; funkcjonowało wtedy pod różnymi nazwami, m.in. Longweiguan, Huweiguan i Xiaguan. Stało się ważnym miastem handlowym i centrum transakcji pomiędzy chińskimi kupcami i przedstawicielami okolicznych mniejszości narodowych.
W XIX wieku głównym przedmiotem sprzedaży stała się herbata pochodząca z pobliskich plantacji. Pod względem handlu herbatą miasto ustępowało w tym okresie tylko miejscowości Pu’er. Na początku XX wieku rozwinął się przemysł herbaciany. Do rozwoju miasta znacznie przyczyniło się także wybudowanie Drogi Birmańskiej podczas trwania drugiej wojny chińsko-japońskiej (1937–45).
Miasto Dali powstało w 1983 roku z połączenia powiatu Dali z miastem Xiaguan[2].
Gospodarka
edytujMiasto stanowi ośrodek turystyki[2], wydobycia marmuru i węgla kamiennego, a także przemysłu maszynowego, ceramicznego, włókienniczego i spożywczego[3].
Turystyka
edytujMiasto częściowo otoczone średniowiecznym murem z bramami na południowym i północnym krańcu. Jedną z głównych jego atrakcji są kawiarnie oraz lokalne święta związane z wierzeniami mieszkających tu mniejszości, np. Festiwal Pochodni, odbywający się 24 dnia szóstego miesiąca księżycowego czy Targi Trzeciego Księżyca odbywające się w kwietniu lub maju (15 dnia trzeciego miesiąca księżycowego)[4][5].
Dali znane jest również z wyrobów z wydobywanego w pobliskich górach dalijskiego marmuru oraz z batiku. Na straganach sprzedaje się zarówno narzędzia codziennego użytku, jak i ozdoby wykonane z marmuru. Lokalnym specjałem gastronomicznym są ryby z jeziora Er Hai: shaguoyu – smażona i dodatkowo duszona ryba z suszonymi warzywami w kwaśnym wywarze oraz youdeyu – zapiekanka z małych tłustych szprotek i tofu[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Dali. World Gazetteer. [dostęp 2011-01-03]. (ang.).
- ↑ a b Dali, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-01-06] (ang.).
- ↑ Dali, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2011-01-03].
- ↑ a b Praca zbiorowa: Przewodnik Pascala: Chiny. Bielsko-Biała: Pascal, 2006, s. 586–590. ISBN 83-7304-657-7.
- ↑ Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia: Chiny. Warszawa: Hachette, 2009, s. 386–388. ISBN 978-83-7575-656-2.