Dagmar Rom
Dagmar Rom, po mężu Peis (ur. 16 czerwca 1928 w Innsbrucku, zm. 13 października 2022 tamże[1][2]) – austriacka narciarka alpejska, srebrna medalistka olimpijska i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.
Data i miejsce urodzenia |
16 czerwca 1928 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 października 2022 | |||||||||||||||||||||
Klub |
SK Seegrube | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
}
|
Kariera
edytujPierwsze sukcesy w karierze Dagmar Rom odniosła w 1947 roku, kiedy wygrała zawody FIS w Davos, triumfując w zjeździe, slalomie oraz kombinacji. W tym samym roku zdobyła też mistrzostwo kraju w biegu zjazdowym, slalomie i gigancie. Znalazła się w składzie reprezentacji Austrii na igrzyska olimpijskie w Sankt Moritz w 1948 roku, jednak na jednym z treningów zerwała więzadła i nie mogła wystąpić w żadnej z konkurencji. W 1950 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Aspen, gdzie zwyciężyła w gigancie i slalomie. Jej przewaga nad srebrną medalistką slalomu, Eriką Mahringer wyniosła zaledwie 0,1 sekundy. W 1952 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Oslo, biorąc udział we wszystkich konkurencjach. Już w pierwszym starcie wywalczyła srebrny medal w gigancie, rozdzielając na podium Andrea Mead-Lawrence z USA oraz Niemkę Annemarie Buchner. Trzy dni później była piąta w zjeździe, a slalom ukończyła na 36. pozycji, upadając podczas pierwszego przejazdu. Po zakończeniu igrzysk wycofała się ze startów. Wyszła za mąż i urodziła dziecko, jednak w sezonie 1954-55 wróciła do narciarstwa. Po nieuzyskaniu miejsca w kadrze Austrii na igrzyska olimpijskie w Cortina d’Ampezzo w 1956 roku definitywnie zakończyła karierę.
Osiągnięcia
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 14 lutego | 1952 | Oslo | Gigant | 2:06,8 min | +2,2 s | Andrea Mead-Lawrence |
5. | 17 lutego | 1952 | Oslo | Zjazd | 1:47,1 min | +2,7 s | Trude Jochum-Beiser |
36. | 20 lutego | 1952 | Oslo | Slalom | 2:10,6 min | +57,3 s | Andrea Mead-Lawrence |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 13 lutego | 1950 | Aspen | Gigant | 1:29,6 min | - | - |
1. | 15 lutego | 1950 | Aspen | Slalom | 1:47,8 min | - | - |
9. | 17 lutego | 1950 | Aspen | Zjazd | 2:06,6 min | ? | Trude Jochum-Beiser |
2. | 14 lutego | 1952 | Oslo | Gigant | 2:06,8 min | +2,2 s | Andrea Mead-Lawrence |
5. | 17 lutego | 1952 | Oslo | Zjazd | 1:47,1 min | +2,7 s | Trude Jochum-Beiser |
36. | 20 lutego | 1952 | Oslo | Slalom | 2:10,6 min | +57,3 s | Andrea Mead-Lawrence |
Przypisy
edytuj- ↑ Ex-Riesentorlauf-Weltmeisterin Rom im Alter von 94 Jahren verstorben
- ↑ Todesanzeige [online] [dostęp 2022-10-19] .
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-24)]. (ang.).