Wikipedia

Daft Punk

francuski duet muzyczny

Daft Punk – francuski duet muzyki elektronicznej powstały w 1993 roku w Paryżu, tworzyli go Guy-Manuel de Homem-Christo i Thomas Bangalter. Zaliczani często do najbardziej nowatorskich artystów w historii muzyki tanecznej popularność zdobyli w późnych latach 1990. jako część ich rodzimej fali french house’u. W dalszych latach osiągali kolejne sukcesy nagrywając albumy łączące muzykę house z elementami funku, techno, disco, indie rocka oraz popu. Eksperymentowali m.in. z automatami perkusyjnymi, syntezatorami i modyfikatorami dźwięku. Od 1999 przybrali wizerunek robotów z kaskami, by także chronić tożsamość.

Daft Punk
Ilustracja
Daft Punk podczas premiery filmu Tron: Dziedzictwo w 2010 roku.
Od lewej: Thomas Bangalter, Guy-Manuel de Homem-Christo
Rok założenia

1993

Rok rozwiązania

2021

Pochodzenie

 Francja

Gatunek

funk, house, french house, disco

Wydawnictwo

Soma, Virgin, Columbia Records

Powiązania

Stardust, Kanye West, Pharrell Williams, The Weeknd

Byli członkowie
Thomas Bangalter
Guy-Manuel de Homem-Christo
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Duet odpowiedzialny za jedne z najbardziej popularnych utworów tanecznych przez ponad 20 lat wpływał na kształt muzyki elektronicznej, electro i house’u. Oprócz czterech albumów studyjnych był autorem np. też ścieżki dźwiękowej do filmu Tron: Dziedzictwo (2010) składającej się z ponad 30 utworów. Nominowani m.in. 12-krotnie do nagrody Grammy zdobyli sześć statuetek, rzadkie osiągnięcie dla muzyków spoza Ameryki w tym francuskich. Otrzymali cztery nagrody z czterech nominacji za album Random Access Memories (2013) i pochodząca z niego piosenkę „Get Lucky”; sam album zdobył jeszcze piątą Grammy. Rolling Stone umieścił Daft Punk na 12 miejscu swojej listy dwudziestu najwspanialszych duetów wszech czasów.

W lutym 2021 roku duet opublikował klip video zatytułowany „Epilogue”, i zawierający scenę z końcowej części ich awangardowego filmu science-fiction Electroma (2006), obwieszczając tym samym zakończenie kariery po 28 latach[1][2].

Historia

edytuj

1987–1992: Początki

edytuj

Thomas Bangalter i Guy-Manuel de Homem-Christo poznali się w 1987, uczęszczając do tej samej szkoły Lycée Carnot w Paryżu[3]. Wraz z Laurentem Brancowitzem(inne języki) utworzyli indie-rockowy zespół Darlin’ w 1992. Jeden z krytyków muzycznych brytyjskiego czasopisma Melody Maker określił pierwsze dokonania tego zespołu jako „banda stukniętych gnojków” (ang. a bunch of daft punk). Po rozwiązaniu zespołu Brancowitz wstąpił do Phoenix, a dwaj pozostali członkowie założyli Daft Punk, którego nazwa zainspirowana była wcześniejszymi słowami krytyki.

1993–1999: Homework

edytuj

W 1993 roku Daft Punk wysłali swoje demo do szkockiej wytwórni Soma Quality Recordings[4], która następnie w 1994 wydała pierwszy singel duetu, zatytułowany The New Wave[5], zawierający 4 kompozycje, z których jedna, Alive (New Wave Final Mix), w zmienionej wersji trafiła na debiutancki album Homework. Samo nagranie The New Wave jest wersją demo utworu Alive.

W 1995 został wydany singiel Da Funk, który został sprzedany w nakładzie 2 tysięcy kopii. Tym samym nagranie to stało się pierwszym singlem zespołu, który odniósł sukces komercyjny.

Dwa lata później, po podpisaniu kontraktu z Virgin Records, ukazał się debiutancki album zespołu – Homework[6]. Został on nabyty przez ponad 2 miliony osób, a paryscy producenci stali się czołowym zespołem francuskiej sceny house. Z teledysków do singli z tego albumu powstał film D.A.F.T. – A Story About Dogs, Androids, Firemen and Tomatoes[7].

Muzycy od 1999 roku podczas wszelkich występów na żywo oraz większości z rzadko udzielanych wywiadów przywdziewali ozdobne hełmy oraz rękawice, które miały charakteryzować ich na roboty[8].

1999–2003: Discovery

edytuj

W 1998 roku zespół rozpoczął pracę nad kolejnym albumem – Discovery. Album ukazał się 13 marca 2001[9]. Discovery zdobyło bardzo pozytywne recenzje od krytyków, album był następnie wielokrotnie zamieszczany w zestawieniach najlepszych albumów roku oraz całej dekady, m.in. w magazynach muzycznych Q, Resident Advisor, Rhapsody[10] czy Pitchfork[11]. Album odniósł komercyjny sukces – osiągnął m.in. status trzykrotnej platyny we Francji (za 600 000 sprzedanych egzemplarzy)[12] czy dwukrotnej platyny w Wielkiej Brytanii[13]. Do 2005 roku album sprzedał się w nakładzie 2 600 000 egzemplarzy[14].

W tym samym roku został wydany Alive 1997 – 45-minutowy zapis z koncertu w Birmingham[15]. 1 grudnia 2003 światło dzienne ujrzał Daft Club – wydawnictwo zawierające remiksy utworów z Discovery + dodatkową kompozycję pt. Ouverture[16].

W grudniu 2003 ukazało się DVD Interstella 5555: The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem. Do współpracy zaprosili japońską legendę anime, Leijiego Matsumoto, który stworzył pełnometrażowy film ilustrujący muzykę z albumu Discovery[17].

2004–2011: Human After All, Alive 2007 i Tron: Dziedzictwo

edytuj

W 2005 wydano album Human After All, który zadebiutował na 1. miejscu Billboard Electronic Albums[18]. Human After All otrzymał mieszane recenzje – krytycy podkreślali fakt, iż album powstał w ciągu sześciu tygodni, szczególnie krótko w porównaniu do poprzednich albumów Discovery i Homework.

W 2006 roku Busta Rhymes umieścił na swojej płycie „The Big Bang” cover utworu „Technologic” – „Touch It”, który promował wydawnictwo[19]. 3 kwietnia 2006 wydana została Musique Vol.1 – kompilacja największych przebojów Daft Punk wraz z remiksami[20]. 9 września 2006 wystąpili w Warszawie na Summer Of Music Festival[21]. 11 września 2007 został wydany album Kanye Westa Graduation, z którego singiel Stronger wykorzystuje sampel z „Harder, Better, Faster, Stronger” Daft Punk[22]. 19 listopada 2007 roku ukazał się album Alive 2007 (nawiązanie do Alive 1997), na którym znajduje się zapis koncertu z Paryża[23].

4 marca 2009 ogłoszono, że grupa ma skomponować ścieżkę dźwiękową do filmu Tron: Dziedzictwo[24]. Duet stworzył 24 utwory na potrzeby produkcji, z czego dwa ukazały się w wydaniu bonusowym w iTunes. Ścieżka dźwiękowa została wydana w formie albumu pod tą samą nazwą 6 grudnia 2010 roku przez Walt Disney Records[25].

2011–2015: Random Access Memories

edytuj

Na początku roku 2013 muzycy podpisali kontrakt z Columbia Records. Współpraca ta zaowocowała albumem studyjnym Random Access Memories wydanym 17 maja 2013 roku. W sesji nagraniowej udział brali Nile Rodgers – frontman grupy Chic, Pharrell Williams, Chilly Gonzales i Giorgio Moroder[26].

W styczniu 2014 triumfowali podczas rozdania nagród Grammy. Otrzymali 4 statuetki na 4 nominacje w kategoriach: album roku, najlepszy album – muzyka taneczna / elektroniczna, nagranie roku (za singel „Get Lucky”) oraz najlepszy występ zespołowy (za singel „Get Lucky”). Piąty laur przypadł inżynierom dźwięku za najlepiej wyprodukowany album nieklasyczny[27]. Duet wystąpił na tej gali wraz z Rodgersem, Pharrellem i Steviem Wonderem.

W 2015 roku został wydany film dokumentalny Daft Punk Unchained traktujący o historii zespołu od jego początków w latach 90. do wydania albumu Random Access Memories w 2013 i gali rozdania nagród Grammy w styczniu następnego roku.

2016–2021: Ostatnie projekty i rozwiązanie

edytuj

22 września 2016, kanadyjski wokalista The Weeknd wydał utwór „Starboy”, który powstał we współpracy z zespołem Daft Punk. Piosenka dotarła, jako jedyny singiel w historii duetu, do pierwszego miejsca na liście Billboard Hot 100. 17 listopada tego samego roku, został wydany kolejny singel piosenkarza zatytułowany „I Feel It Coming”, również powstały wraz z Daft Punk. Oba utwory zostały zamieszczone na albumie Starboy The Weeknda.

Daft Punk oraz The Weeknd wystąpili wspólnie na 59. ceremonii wręczenia nagród Grammy w lutym 2017.

22 lutego 2021 roku muzycy opublikowali klip video zatytułowany „Epilogue” w serwisie YouTube[28]. Zawiera on scenę z ich filmu Electroma (2006), w której jeden z robotów eksploduje, a drugi odchodzi, wyświetlana jest też plansza z ich logo i napisem „1993–2021” oraz odtwarzany fragment ich piosenki „Touch”. Tego samego dnia zakończenie działalności duetu potwierdziła ich długoletnia publicystka[1]. Thomas Bangalter proszony kilka dni później o komentarz opublikował pisemną notatkę cytującą „Touch” („If love is the answer, you’re home”) wraz z fragmentem filmu Modern Times Charliego Chaplina z 1936, w którym jedna postać mówi drugiej, by się uśmiechnęła i odchodzą następnie w dal[29].

2022–obecnie: Reedycje rocznicowe

edytuj

22 lutego 2022, rok po rozwiązaniu, Daft Punk ogłosił wydanie w cyfrowej dystrybucji 25. rocznicowej edycji Homework, zawierający nowo zebrany zbiór remiksów z singli albumu i zakulisowych filmików z filmu DVD D.A.F.T.(inne języki). Album z remiksami został później wydany w fizycznych formatach pod nazwą ""Homework" Remixes". Tego samego dnia co ogłoszenie rocznicy, zespół zorganizował jednorazową transmisję wideo na platformie Twitch z występu w Mayan Theater(inne języki) w Los Angeles z trasy Daftendirektour 1997(inne języki). Transmisja zawierała wcześniej niepublikowane nagranie duetu bez kostiumów. Winylowe reedycje albumów zespołu trwały regularnie przez cały 2022 rok.

22 lutego 2023, dwa lata od rozwiązania, Daft Punk zapowiedział wydanie na winylu, płytach cd i w cyfrowej dystrybucji reedycję albumu Random Access Memories z okazji 10-lecia płyty. Album rocznicowy zawiera nigdy wcześniej niepublikowane dema, odrzucone utwory oraz piosenkę "Horizon", która była dodawana do Japońskiej wersji albumu jako bonus track.

Dyskografia

edytuj

Albumy studyjne

edytuj

Albumy koncertowe

edytuj

Albumy z remiksami

edytuj

Kompilacje

edytuj

Ścieżki dźwiękowe

edytuj

Single

edytuj

Filmografia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Daft Punk Break Up | Pitchfork [online], pitchfork.com [dostęp 2021-02-23] (ang.).
  2. ↑ Daft Punk kończą działalność. Pożegnali się wybuchającymi robotami i zachodem słońca [online], Gazeta Wyborcza wyborcza.pl, 22 lutego 2021 [dostęp 2021-02-24].
  3. ↑ DAFT PUNK MUSIQUE VOL.1 1993-2005 [online], web.archive.org, 10 kwietnia 2006 [dostęp 2019-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2006-04-10].
  4. ↑ Daft Punk Bio. electronicdancemusic.com. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-25)]. (ang.).
  5. ↑ Matthew Collin: Do You Think You Can Hide From Stardom?. Mixmag. [dostęp 2007-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-16)]. (ang.).
  6. ↑ Reef Younis: Classic Albums: Daft Punk – Homework. clashmusic.com. [dostęp 2012-02-15]. (ang.).
  7. ↑ IGN Staff: D.A.F.T.: A Story About Dogs, Androids, Firemen and Tomatoes. uk.ign.com. [dostęp 2000-07-06]. (ang.).
  8. ↑ Piers Martin, Daft Punk: The Birth of The Robots [online], Thump, 4 grudnia 2013 [dostęp 2019-07-01] (ang.).
  9. ↑ iTunes: Discovery. itunes.apple.com. [dostęp 2001-03-13]. (ang.).
  10. ↑ 100 Best Albums of the Decade, 11-20 By Rhapsody Editorial [online], 4 grudnia 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-12-15].
  11. ↑ The 200 Best Albums of the 2000s – Page 2 [online], Pitchfork [dostęp 2019-07-01] (ang.).
  12. ↑ Disque en France [online], web.archive.org, 24 grudnia 2010 [dostęp 2019-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2010-12-24].
  13. ↑ BRIT Certified – bpi [online].
  14. ↑ Daft Punk Embraces Universal Themes With Ground-Breaking New CD ‘Human After All’; Duo’s Third Studio Album to Hit Stores March 25; First Single Is „Robot Rock”. [online], 26 stycznia 2005 [zarchiwizowane z adresu 2011-05-16].
  15. ↑ DAFT PUNK – ALIVE 1997. French Charts. Hung Medien. [dostęp 2012-05-22]. (ang.).
  16. ↑ iTunes: Daft Club – The Remixes. itunes.apple.com. [dostęp 2003-12-01]. (ang.).
  17. ↑ Interstella 5555: The 5tory of the 5ecret 5tar 5ystem. rottentomatoes.com. [dostęp 2009-01-25]. (ang.).
  18. ↑ Human After All. allmusic.com. [dostęp 2005-03-15]. (ang.).
  19. ↑ Busta Rhymes’s Touch It sample of Daft Punk’s Technologic. whosampled.com. [dostęp 2008-12-22]. (ang.).
  20. ↑ iTunes: Musique, Vol. 1 (1993–2005). itunes.apple.com. [dostęp 2006-04-03]. (ang.).
  21. ↑ Kuba Ambrożewski, Jakub Radkowski: Relacja z Tak Tak Summer Of Music Festival 2006. screenagers.pl. [dostęp 2006-09-24]. (pol.).
  22. ↑ Kanye West’s Stronger sample of Daft Punk’s Harder, Better, Faster, Stronger. whosampled.com. [dostęp 2011-05-05]. (ang.).
  23. ↑ Ryan Dombal: Daft Punk: Alive 2007. pitchfork.com. [dostęp 2007-11-20]. (ang.).
  24. ↑ megafon.pl: Daft Punk zwiastuje „Tron Legacy”. muzyka.wp.pl. [dostęp 2010-04-22]. (pol.).
  25. ↑ iTunes: TRON: Legacy (Original Motion Picture Soundtrack). itunes.apple.com. [dostęp 2010-12-07]. (ang.).
  26. ↑ Daft Punk powróci w maju. muzyka.wp.pl. [dostęp 2013-01-19]. (pol.).
  27. ↑ 56th Annual GRAMMY Awards Winners & Nominees. grammy.com. [dostęp 2014-04-08]. (ang.).
  28. ↑ Daft Punk – Epilogue – YouTube [online], youtube.com [dostęp 2021-02-23] (ang.).
  29. ↑ Manon Moreau, Séparation des Daft Punk: Thomas Bangalter brise le silence dans Quotidien [online], Voici.fr, 1 marca 2021 [dostęp 2021-03-21] (fr.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Daft_Punk&oldid=75039780”