DPMR

Ten artykuł od 2021-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

DPMR (ang. Digital Private Mobile Radio) – jeden z trzech komplementarnych standardów profesjonalnej cyfrowej łączności radiowej opracowanych przez ETSI^[1]. Specyfikację standardu dPMR zawarto w serii dokumentów ETSI TS 102 490 (PMR446, który nie wymaga rezerwacji częstotliwości) oraz TS 102 658 (dla pasm licencjonowanych)^[2].

Zasada działania

dPMR jest standardem otwartym, wspierającym zarówno łączność głosową, jak i transmisję danych oraz cechujący się wąskim kanałem radiowym - 6,25 kHz. Przydzielanie łącza radiowego odbywa się na zasadzie wielodostępu z podziałem w dziedzinie częstotliwości (FDMA). dPMR zorientowany na zapewnianie wysoko funkcjonalnej łączności przy użyciu taniego i mało złożonego sprzętu.

Pozostałe dwa standardy ETSI, DMR i TETRA, oparto na wielodostępie z podziałem czasowym (TDMA), przy czym DMR posiada dwie szczeliny czasowe w kanale radiowym o szerokości 12,5 kHz, a TETRA - cztery szczeliny w kanale 25 kHz. Każda szczelina tworzy niezależny kanał fizyczny, w którym mogą być przesyłane dane lub mowa.

Dzięki ostatnio^[kiedy?] opracowanym technologiom wąskopasmowym, takim jak dPMR lub oferowana przez Icoma i Kenwooda NXDN^[3], kanał FDMA o szerokości 6,25 kHz może dać tę samą efektywność widmową, co systemy TDMA. Jednakże, wykorzystując TDMA nie sposób osiągnąć tego poziomu efektywności w prostym systemie bez przemienników. Potrzebny jest kontroler zarządzający przydziałem szczelin czasowych.

Oprócz obsługi łączności cyfrowej, radiotelefony dPMR są również w stanie pracować w trybie analogowym (wąskopasmowe FM), co pozwala na płynną migrację z systemu analogowego na cyfrowy. Pojawienie się w tym roku produktów dPMR Mode 3 rozszerzyło potencjał systemów dPMR z podstawowej, lokalnej łączności do wielostrefowych, regionalnych sieci oferujących zaawansowane funkcje.

Stowarzyszenie dPMR

Porozumienie o współpracy (Memorandum of Understanding- MoU) zostało podpisane w 2007 roku przez grupę firm zainteresowanych rozwojem najnowszego standardu łączności radiowej znanego jako dPMR. Obecnie stowarzyszenie skupia dostawców sprzętu, oprogramowania, producentów elementów elektronicznych, twórców protokołów sieciowych. Jednym z celów statutowych Stowarzyszenia jest przeprowadzanie testów interoperacyjności urządzeń dPMR, tj. sprawdzanie ich pod kątem współpracy z urządzeniami innych producentów i wydawanie stosownych certyfikatów. W 2011 grupa zmieniła nazwę na Stowarzyszenie dPMR (dPMR Association). Aktualnie^[kiedy?] do stowarzyszenia należą takie firmy jak: Aeroflex, Icom, JVC Kenwood, Fylde, Hytera, Sicomm, Unication, CML, ENTEL, Etherstack, Sicomm, Wintec.

Poziomy standardu dPMR

W specyfikacji ETSI zdefiniowano cztery tryby łączności dPMR, aby dostosować ją do specyfiki różnych zastosowań^[4]:

dPMR446

dPMR w najprostszej postaci, cyfrowy następca PMR446. Nie jest wymagana licencja pod warunkiem korzystania ze radiotelefonów ręcznych i ograniczenia mocy nadawczej do 0,5 W. Oprócz łączności głosowej i transmisji danych dPMR446 może oferować przesyłanie krótkich wiadomości tekstowych (SMS), statusów i danych wbudowanych, takich jak koordynaty GPS i inne.

Mode 1

Działa w pasmach licencjonowanych, jest podobny do dPMR446, z wyjątkiem m.in. wyższej dopuszczalnej mocy nadawczej. Wspiera także funkcje takie, jak priorytety i połączenia alarmowe.

Mode 2

Wykorzystuje przemienniki zwiększające zasięg, szczególnie w sieciach z wieloma strefami oraz infrastrukturę opartą na protokole IP. Dzięki niej można łączyć terminale znajdujące się w różnych lokalizacjach (nawet w innych krajach) a także zdalnie zarządzać stacjami bazowymi i przemiennikami.

Mode 3

Wprowadza obsługę wielokanałowych, wielostrefowych sieci radiowych z dodatkowymi funkcjami dla użytkowników i operatorów. Zanim nastąpi połączenie, radiotelefony są uwierzytelniane, a druga strona musi odpowiedzieć na żądanie jego zestawienia. Połączenia mogą być przekierowywane do innego radiotelefonu, do przewodowej sieci telefonicznej, a nawet na adres IP. W przypadku zajętości kanału użytkownicy z wyższym priorytetem mogą przejąć go dla siebie, można także ustawiać maksymalny czas trwania połączenia w zależności od ruchu w sieci.

Lista kanałów dPMR446

Kanał	Częstotliwość (MHz)
1	446,103125
2	446,109375
3	446,115625
4	446,121875
5	446,128125
6	446,134375
7	446,140625
8	446,146875
9	446,153125
10	446,159375
11	446,165625
12	446,171875
13	446,178125
14	446,184375
15	446,190625
16	446,196875

Zobacz też

Przypisy

↑ dPMR 446 [online], Sekcja Łączności Radiowej Pobudki, 19 marca 2020 [dostęp 2021-02-08] (pol.).
↑ Telecom Consulting Nowe układy scalone z obsługą standardu cyfrowej łączności radiowej dPMR [online], pressoffice.pl [dostęp 2021-02-21] (pol.).
↑ Specyfikacja techniczna protokołu NXDN wkrótce zostanie udostępniona. [dostęp 2012-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-10)].
↑ Wprowadzenie do standardu dPMR

Bibliografia

Linki zewnętrzne

[1] dPMR 446 [online], Sekcja Łączności Radiowej Pobudki, 19 marca 2020 [dostęp 2021-02-08] (pol.).

[2] Telecom Consulting Nowe układy scalone z obsługą standardu cyfrowej łączności radiowej dPMR [online], pressoffice.pl [dostęp 2021-02-21] (pol.).

[3] Specyfikacja techniczna protokołu NXDN wkrótce zostanie udostępniona. [dostęp 2012-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-10)].

[4] Wprowadzenie do standardu dPMR

[1]

[2]

[3]

[4]