Dżisr az-Zarka
Dżisr az-Zarka (hebr. ג'סר א-זרקא; arab. جـِسـْر الزرقاء; pol. „Most nad Niebieskim Strumieniem”) – samorząd lokalny położony w dystrykcie Hajfa, w Izraelu.
Widok na Dżisr az-Zarka | |
Państwo | |
---|---|
Dystrykt | |
Powierzchnia |
1,6 km² |
Wysokość |
31 m n.p.m. |
Populacja (2008) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+972 4 |
Położenie na mapie Izraela | |
32°32′17″N 34°54′44″E/32,538056 34,912222 |
Położenie
edytujLeży na równinie Szaron nad Morzem Śródziemnym na północ od miasta Hadera, w otoczeniu miasta Or Akiwa, wioski Cezarea, moszawu Bet Chananja oraz kibucu Ma’agan Micha’el. Jest to jedyne arabskie miasto położone na izraelskim wybrzeżu Morza Śródziemnego (w miastach Hajfa, Akka i Jafa zamieszkuje duża społeczność arabska).
Historia
edytujWspółczesna osada została założona w 1924 roku. Nazwa odnosi się do mostu wzniesionego nad rzeką Taninim (arab. Wadi Az-Zarka; pol. Niebieski Strumień). Most wybudowano pod koniec XIX wieku dla niemieckiego cesarza i króla Prus Wilhelma II[1]. Podczas wojny o niepodległość w 1948 roku żydowskie oddziały Hagany przeprowadziły przymusową deportację większości Arabów żyjących w wioskach na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Jednak w przypadku osady Dżisr a-Zarka sprzeciwili się temu żydowscy mieszkańcy pobliskich osiedli Binjamina-Giwat Ada i Zichron Ja’akow. W ten sposób Arabowie pozostali w Dżisr a-Zarka[2]. W 1963 roku osada otrzymała status samorządu lokalnego[1]. W listopadzie 2002 roku Caesarea Development Corporation rozpoczęła budowę dużego wału ziemnego o długości ponad 160 m, który przecina korytarz ziemi pomiędzy Dżisr a-Zarka a położoną na południu żydowską wsią Cezarea. Budowę rozpoczęto bez żadnych wcześniejszych uzgodnień z radą miejską Dżisr a-Zarka[3]. Jako powód budowy wału ziemnego podano często powtarzające się kradzieże, jednak mieszkańcy Dżisr a-Zarka odbierają wał jako „rasistowską barierę”[3].
Demografia
edytujZgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2008 roku w osadzie żyło 11,8 tys. mieszkańców, wszyscy Arabowie[4].
Populacja osady pod względem wieku (dane z 2006):
Wiek (w latach) | Procent populacji w % |
---|---|
0-4 | 15,7% |
5-9 | 14,5% |
10-14 | 12,3% |
15-19 | 10,5% |
20-29 | 19,1% |
30-44 | 17,9% |
45-59 | 7,3% |
ponad 60 | 2,8% |
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Edukacja
edytujW zachodniej części miejscowości znajduje się szkoła podstawowa oraz szkoła średnia Makif. Przy szkołach jest centrum kultury i rekreacji z boiskiem do piłki nożnej.
Gospodarka
edytujGospodarka miejscowości opiera się na rolnictwie i turystyce.
Turystyka
edytujTutejszą atrakcją turystyczną są piękne plaże oraz meczet Uthman Ibn al-Khatab.
Ciekawostki
edytujWedług Księgi rekordów Guinnessa w 2008 roku w Dżisr az-Zarka żył najstarszy żyjący człowiek. Była to arabska kobieta Mariam Amash, urodzona 120 lat temu[5].
Transport
edytujWzdłuż wschodniej granicy miejscowości przebiega autostrada nr 2, brak jednak możliwości wjazdu na nią. Z miejscowości wychodzi droga nr 6531, którą jadąc na wschód dojeżdża się do moszawu Bet Chananja i skrzyżowania z drogą ekspresową nr 4.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Mo'atza Mekomit Jisr Az-Zarqa. [w:] Flags of the World [on-line]. [dostęp 2008-11-18]. (ang.).
- ↑ The Buried History of the Holy Land since 1948. [w:] University of California Press [on-line]. [dostęp 2008-11-18]. (ang.).
- ↑ a b Long division. [w:] Lily Galili, Haaretz [on-line]. [dostęp 2008-11-18]. (ang.).
- ↑ Israel Central Bureau of Statistics. [dostęp 2008-04-26]. (ang.).
- ↑ This Is the World's Oldest Living Person: 120 Years!. [w:] Softpedia [on-line]. [dostęp 2008-11-18]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Benny Morris: 1948 and after; Israel and the Palestinians. 1994. ISBN 0-19-827929-9.
Linki zewnętrzne
edytuj- Zdjęcie satelitarne Dżisr az-Zarka Google Maps
- Mapa Dżisr az-Zarka Amudanan