Czesław Domin
Czesław Domin (ur. 6 lipca 1929 w Michałkowicach, zm. 15 marca 1996 w Warszawie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy katowicki w latach 1970–1992, biskup diecezjalny koszalińsko-kołobrzeski w latach 1992–1996.
Czesław Domin (1982) | |||
| |||
Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1929 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
15 marca 1996 | ||
Miejsce pochówku |
katedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Koszalinie | ||
Biskup diecezjalny koszalińsko-kołobrzeski | |||
Okres sprawowania |
1992–1996 | ||
Biskup pomocniczy katowicki | |||
Okres sprawowania |
1970–1992 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
28 czerwca 1953 | ||
Nominacja biskupia |
6 czerwca 1970 | ||
Sakra biskupia |
15 sierpnia 1970 |
Data konsekracji |
15 sierpnia 1970 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
Katowice | ||||
Miejsce | |||||
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Życiorys
edytujUkończył III Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Katowicach. W latach 1948–1953 studiował w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1953 w Krakowie z rąk biskupa Franciszka Jopa. Był wikariuszem w parafii katedralnej w Katowicach, następnie w Czechowicach i Lublińcu. W latach 1957–1964 pełnił funkcję notariusza w kurii diecezjalnej w Katowicach, był równocześnie duszpasterzem akademickim. Później był m.in. referentem duszpasterskim w kurii diecezjalnej, członkiem rady duszpasterskiej, rady kapłańskiej i duszpasterskiej komisji ekumenicznej. Od 1969 wikariusz-ekonom parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach; władze państwowe nie wyraziły zgody na objęcie przez niego funkcji proboszcza. W 1979 uzyskał tytuł magistra teologii w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.
6 czerwca 1970 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji katowickiej ze stolicę tytularną Dagnum. Sakrę biskupią przyjął 15 sierpnia 1970 w katedrze katowickiej z rąk biskupa Herberta Bednorza. Był wikariuszem generalnym diecezji, archidiakonem kapituły katedralnej, krajowym koordynatorem duszpasterstwa dobroczynności. Od 1980 przewodniczył Komisji Charytatywnej Episkopatu, w latach 1990–1993 reaktywowanemu Caritas Polska. W 1991 uczestniczył w Sesji Specjalnej dla Kościoła Europy Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.
1 lutego 1992 został przeniesiony na funkcję biskupa diecezjalnego diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Ingres do katedry w Koszalinie odbył 23 lutego 1992.
15 marca 1996 zmarł po długiej chorobie nowotworowej w Centrum Onkologii w Warszawie. 22 marca 1996 został pochowany w przedsionku katedry koszalińskiej.
Wyróżnienia, upamiętnienie
edytujOtrzymał honorowe obywatelstwo Siemianowic Śląskich[1].
Jego imię nadano, otwartemu w 2011, Domowi Hospicyjno-Opiekuńczemu Caritas w Darłowie[2]. Został patronem ulic w Koszalinie, Katowicach i Siemianowicach[3].
Przypisy
edytuj- ↑ B. Hrapkowicz: Honorowi obywatele Miasta Siemianowice Śląskie. Tytuły nadane przez Samorząd Terytorialny. Siemianowice Śląskie: Nakładem Urzędu Miasta Siemianowice Śląskie, 2006, s. 37, seria: Biblioteka Siemianowicka. Zeszyt 13. ISBN 83-923581-0-4.
- ↑ Darłowo: poświęcenie Hospicjum im. bp. Czesława Domina w Darłowie. ekai.pl, 2011-03-13. [dostęp 2022-10-01].
- ↑ Nota biograficzna Czesława Domina na stronie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. diecezjakoszalin.pl. [dostęp 2024-01-22].
Bibliografia
edytuj- G. Polak: Kto jest kim w Kościele katolickim? Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1996.
Linki zewnętrzne
edytuj- Nota biograficzna Czesława Domina na stronie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej [dostęp 2018-11-18]
- Czesław Domin [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-11-09] (ang.).