Czerwone Brygady – Partia Partyzancka

Czerwone Brygady Partia Partyzancka (wł.  Brigate Rosse – Partito Guerriglia, BR-PG) – włoska organizacja terrorystyczna.

Historia

edytuj

Ugrupowanie powstało w wyniku rozłamu w Czerwonych Brygadach w sierpniu 1981 roku[1]. Partia Partyzancka skupiała głównie aktywistów z Neapolu, którzy byli niegdyś związani z formacją Zbrojne Jednostki Proletariatu. Partia Partyzancka posiadała również komórki w więzieniach[1]. Ostatnia akcja przeprowadzona przez frakcję miała miejsce w październiku 1982 roku[1].

Liderem formacji był Giovanni „Emiliano“ Senzani[1].

Najważniejsze ataki przeprowadzone przez grupę

edytuj
  • 15 lipca 1982 roku członkowie grupy zabili w Neapolu oficera policji i jego kierowcę[1].
  • 26 sierpnia 1982 roku terroryści zaatakowali pojazdy wojskowe Salerno. W starciu zginął policjant i oficer armii. Ranny został również inny funkcjonariusz policji, zmarł on po trzech dniach w wyniku odniesionych ran[1].
  • 21 października 1982 roku bojówkarze zabili dwóch ochroniarzy w czasie napadu na bank w Turynie[1].

Liczebność

edytuj

W 1982 roku za udział w działalności grupy poszukiwanych było 147 osób[1].

Relacje z innymi grupami terrorystycznymi

edytuj

Rywalem frakcji były Czerwone Brygady – Walcząca Partia Komunistyczna. Organizacje nie atakowały się jednak w fizyczny sposób[1]. Dobre relacje łączyły Partię Partyzancką z frakcją Czerwone Brygady – Kolumna Walter Alasia[1].

Ideologia

edytuj

Grupa głosiła poglądy rewolucyjno-komunistyczne[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l Red Brigades Guerrilla Party. web.stanford.edu. [dostęp 2017-09-09]. (ang.).