Czerniwci
Czerniwci (ukr. Чернівці; hist. pol. Czerniejowce[2]) – osiedle typu miejskiego w obwodzie winnickim Ukrainy, siedziba władz rejonu czerniweckiego, nad Murafą.
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
+380 4357 | ||
| Kod pocztowy |
24100 | ||
Położenie na mapie obwodu winnickiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
 48°32′34″N 28°06′27″E/48,542778 28,107500
| |||
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1392. Status osiedla typu miejskiego posiada od 1961.
Miejsce urodzenia generała powstania listopadowego Karola Różyckiego oraz kompozytora Kazimierza Lubomirskiego.
Historia
edytujWedług opisu Słownika Królestwa Polskiego – Czernijowce, Czemijowce były urzędowo pisane jako Czerniowce. W XIX wieku miasteczko w ówczesnym powiecie jampolskim położone nad rzekami Murafą i Muraszką.
Przez krótki czas nazywane Skinderpol, bowiem w roku 1546, jak podaje Słownik, posiadał tę osadę Biały Skinder, od którego nazwę przyjęła[3]. W roku 1595 osadę wykupił hetman Jan Zamoyski i lokował tu miasto. Krótko było ono własnością Macieja Jabłonowskiego, bowiem już w 1613 skwitował on Tomasza Zamoyskiego z zapisów na Skinderpolu i innych.
Książę Jerzy Lubomirski nadał kościołowi czerniejowskiemu w 1728 r. wieś Kosy.
Pod rozbiorami siedziba gminy Czerniejowce w powiecie jampolskim guberni podolskiej.
Około roku 1880 liczyło 4228 mieszkańców, ziemi włościańskiej 4 617 mórg, dworskiej 2 775. W mieście były 2 cerkwie, synagoga, apteka, kościół parafialny, wymurowany w roku 1640 przez Stanisława Koniecpolskiego, hetmana koronnego. Jak podaje Słownik: pięknie odnowiony kosztem parafian a staraniem ks. Witoszyńskiego, ówczesnego proboszcza.
W mieście był zarząd gminny. Z obiektów przemysłowych: gorzelnia, browar oraz 2 młyny. W miasteczku odbywały się 26 jarmarki rocznie, sklepów stałych 25, rzemieślników 66. Miasteczko miało 5 przedmieść: Hibalówka, Hucynówka, Mazurówka, Muraszka i Pawłowice.
Parafia dekanatu jampolskiego dusz liczyła 4 254. Było to niegdyś miasto obronne, należało do Koniecpolskich, Lubomirskich, Komarów. W drugiej połowie XIX w. należało do Adolfa Bożeniec-Jełowieckiego.
Przypisy
edytuj- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.15
- ↑ Czerniejowce, [w:] Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich.
- ↑ Czerniejowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 371.
Linki zewnętrzne
edytuj- Czerniejowce nad Murafą i Muraszką, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 825.
- Czerniejowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 371.
- Czerniwci na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- współczesne zdjęcia z Czerniwiec