Czarnorzeki

wieś w województwie podkarpackim
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 17 sty 2024. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.

Czarnorzekiwieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Korczyna[4][5].

Czarnorzeki
wieś
Ilustracja
Dawna cerkiew, obecnie kościół Przemienienia Pańskiego
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

krośnieński

Gmina

Korczyna

Liczba ludności (2020)

392[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-420[3]

Tablice rejestracyjne

RKR

SIMC

0354590[4]

Położenie na mapie gminy Korczyna
Mapa konturowa gminy Korczyna, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Czarnorzeki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Czarnorzeki”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Czarnorzeki”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Czarnorzeki”
Ziemia49°44′44″N 21°48′10″E/49,745556 21,802778[1]
Strona internetowa

W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Ślady osadnictwa tu odkrytego pochodzą z okresu kultury łużyckiej. Wieś odnotowana w dokumentach w 1544. Dawniej nazywała się Wola Czarna, potem Czarny Potok, a później Czarnorzeka. Należała ona do klucza odrzykońskiego m.in.; do Klemensa z Moskarzewa, Kamienieckich, Jabłonowskich, np. Leona Jabłonowskiego. Do lat 40. XX wieku wieś zamieszkana była w około 60% przez ludność rusińską, tzw. Zamieszańców. Znana była jako ośrodek ludowego kamieniarstwa.

W Czarnorzekach znajduje się dawna parafialna murowana cerkiew greckokatolicka pw. św. Dymitra z lat 1918-1921, obecnie służąca jako filialny kościół katolicki parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Węglówce. Została ona zbudowana na miejscu poprzedniej drewnianej z 1600 r. We wsi jest również wyciąg narciarski należący do MOSiR Krosno, Rezerwat przyrody Prządki (swój początek ma we wsi szlak prowadzący do rezerwatu) oraz wieże telekomunikacyjne: Krosno/Czarnorzeki[6][7](wieże radiowe) oraz Krosno/Sucha Góra[8] (radiowo-telewizyjna).

Rezerwat przyrody Prządki

edytuj

Rezerwat przyrody Prządki został utworzony w roku 1957 na terenie gminy Korczyna na pograniczu wsi Czarnorzeki i Korczyna. Rezerwat leży przy trasie Krosno Rzeszów w odległości 12 km od Krosna. Ma powierzchnię 13,63 ha. Najwyżej położony punkt rezerwatu znajduje się na wysokości 520 m n.p.m.

Rezerwat obejmuje grupę ostańców skalnych, o wysokości do ponad 20 m, zbudowanych z gruboziarnistego piaskowca ciężkowickiego, który pod wpływem erozji przybrał oryginalne kształty. Poszczególne skały posiadają własne nazwy, m.in.: Prządka-Matka, Prządka-Baba, Herszt. Nazwa rezerwatu pochodzi od legendy głoszącej, że skały są dziewczętami zamienionymi w kamień, ukaranymi za przędzenie lnu w święto.

Na terenie rezerwatu jest 5 szlaków turystycznych, z pięknymi skałkami i widokami oraz zamek Kamieniec: Prządki - Strzelnica, Odcinek Kamieniec – Prządki, Czarnorzeki – Dział, Strzelnica – Sucha Góra oraz szlak przy Zamku Kamieniec.

Rezerwat Przyrody jest położony w obrębie Czarnorzecko – Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego i jest jego największą atrakcją turystyczną.

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 19295
  2. Raport o stanie gminy. Stan ludności w dn. 31.12.2020 s. 5 [dostęp 2022.01.08]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 172 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Krosno *Czarnorzeki* (1). RadioPolska.pl
  7. Krosno *Czarnorzeki* (2). RadioPolska.pl
  8. Krosno *Sucha Góra*. RadioPolska.pl

Linki zewnętrzne

edytuj