Czarna (dopływ Sanu)

Czarna (Potok Czarny)
	; Czarna w Wydrnem
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
	Rzeka
Powierzchnia zlewni	135 km²
Średni przepływ	1,6 m³/s Polana
	Źródło
Miejsce	stok Besidy w Żukowie
Wysokość	ok. 760 m n.p.m.
	Ujście
Recypient	Jezioro Solińskie (San)
Wysokość	415 m n.p.m.
Współrzędne	49°18′42″N 22°32′07″E/49,311667 22,535278
Szlak
	Położenie na mapie Polski ujście

Czarna^[2]^[3] (potocznie Potok Czarny) – rzeka w Górach Sanocko-Turczańskich, prawobrzeżny dopływ Sanu.

Potok Czarny powstaje z połączenia kilku niewielkich cieków spływających z południowego stoku Besidy we wschodniej części pasma Żuków (źródła na wysokości ok. 760 m n.p.m.). Płynie stąd na zachód, szeroką doliną ograniczoną od północy środkowym pasmem Żukowa, natomiast od południa – masywem Ostrego (803 m n.p.m.). Przepływa przez miejscowości Czarna, a następnie zakręca na południowy zachód i przełamuje się pomiędzy Ostrym a Moklikiem (675 m n.p.m.), tworząc kilka wodospadów. We wsi Polana uchodzi z lewej strony największy dopływ – spływający z Otrytu potok Głuchy. Czarny płynie od tego miejsca na zachód, pomiędzy Otrytem a masywem Mokliku, ale po kilkuset metrach skręca na północny zachód. Za Chrewtem osiąga Jezioro Solińskie, rozszerzając się w Zatokę Czarnego, która łączy się z Sanem (poziom wody zmienny, ok. 415 m n.p.m.).

Wzdłuż Czarnego przebiega droga wojewódzka nr 894 na odcinku Polana – Chrewt, prowadzi nią także niebieski szlak turystyczny.

Zobacz też

Przypisy

↑ Serwis Pogodowy IMGW
↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 39, ISBN 83-239-9607-5 .
↑ Arkusz M-34-106-A. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2011-09-10].

Bibliografia

Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
Mapa Bieszczadów wyd. Ruthenus. [dostęp 2008-08-29].

[1] Serwis Pogodowy IMGW

[2] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 39, ISBN 83-239-9607-5 .

[3] Arkusz M-34-106-A. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2011-09-10].

[2]

[3]

[1]