Czarkówka jednobarwna

Czarkówka jednobarwna (Sowerbyella unicolor (Gillet) Nannf.) – gatunek grzybów z rodziny Pyronemataceae[1]

Czarkówka jednobarwna
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

kustrzebniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

Pyronemataceae

Rodzaj

Sowerbyella

Gatunek

czarkówka jednobarwna

Nazwa systematyczna
Sowerbyella unicolor (Gillet) Nannf.
Svensk bot. Tidskr. 32: 118 (1938)

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sowerbyella, Pyronemataceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1879 r. Gillet nadając mu nazwę Aleuria unicolor. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1938 r. Nannfeldt, przenosząc go do rodzaju Sowerbyella[1].

Synonimy nazwy naukowej[2]:

  • Aleuria unicolor Gillet 1879
  • Geopyxis unicolor (Gillet) Sacc. 1889
  • Peziza unicolor (Gillet) Boudier (1898)
  • Pseudotis unicolor (Gillet) R. Heim 1962

Nazwę polską podają niektóre atlasy grzybów[3].

Morfologia

edytuj

Owocnik za młodu kubeczkowaty, później rozpostarty, o brzegu wygiętym w dół lub w górę; wewnątrz jaskrawy, pomarańczowożółty, z zewnątrz bladokremowy i delikatnie otrębiasty; trzoneczek centralny, korzonkowaty, biało-filcowaty; do 4 cm średnicy[3].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Jesienią, przeważnie w gęstych grupach w lasach iglastych[3].

Gatunki podobne

edytuj

Równie rzadka czarkówka korzonkowata (Sowerbyella radicata) ma trzon ciemny, szary i włókienkowaty; można ją rozpoznać tylko pod mikroskopem. Prószyczka żółta (Rustroemia bolaris) tworzy swoje małe owocniki na martwym drewnie grabu i olszy zielonej. Są one mniejsze, do 10 mm średnicy, pojawiają się w lecie[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2015-12-16]. (ang.).
  3. a b c d Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 228. ISBN 83-7319-976-4.