Cyprian Celiński
Cyprian Celiński (zginął 19 lutego 1863 w bitwie pod Krzywosądzem) – major wojsk polskich w czasie powstania styczniowego.
| Data i miejsce śmierci |
19 lutego 1863 |
|---|
Był oficerem wojsk powstańczych w czasie powstania listopadowego, odznaczył się również w powstaniu wielkopolskim w 1848 roku. Później przebywał w Paryżu, gdzie był znany jako „hulaszcza i tęgiej ręki postać”[1].
Był jednym z bliższych przyjaciół gen. Ludwika Mierosławskiego. Z myślą o zbliżającym się powstaniu opracował dla niego w 1860 roku (miał wtedy stopień kapitana) instrukcje i regulaminy wojskowe w języku polskim, niezbędne do właściwego i metodycznego kształcenia dla piechoty wzorowane na rozwiązaniach funkcjonujących w armiach europejskich[2].
W bitwie pod Krzywosądzem, już jako major, bił się początkowo u boku Mierosławskiego, jednak po wycofaniu się generała z pola walki, zginął w walce otoczony przez Rosjan.
Przypisy
edytuj- ↑ Justyn Sokulski: Celiński Cyprian. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Chwalczewski Jerzy – Dąbrowski Ignacy. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1937, s. 222–223.
- ↑ Michał Wiater: Przygotowanie kadr oficerskich powstania styczniowego. W: Tomasz Nodzyński: Między historią, literaturą a polityką. Częstochowa: Śląskie Towarzystwo Naukowe im. Michała Grażyńskiego, 2009, s. 18. ISBN 978-83-925699-4-7. [dostęp 2013-01-12].