Cydnini

	Cydnini
	G.J. Billberg, 1820
	Okres istnienia: miocen–dziś PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q
	; ziemik tarczyca
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	pluskwiaki różnoskrzydłe
Infrarząd	Pentatomomorpha
Nadrodzina	tarczówki
Rodzina	ziemikowate
Podrodzina	Cydninae
Plemię	Cydnini
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cydnini – plemię pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych, rodziny ziemikowatych i podrodziny Cydninae. Obejmuje około 150 opisanych gatunków, zgrupowanych w 12 rodzajach.

Morfologia i zasięg

Pluskwiaki o ciele czarnym, czarnobrązowym lub brązowym, bez jaśniejszych wzorów czy plam^[1]. Półokrągła do prawie trójkątnej głowa ma całobrzegie krawędzie. Płytki żuwaczkowe zaopatrzone są w chetopory. Szersze niż dłuższe przedplecze ma chetopory na brzegach bocznych^[2]. Tarczka jest trójkątna^[3], szersza niż dłuższa lub tak szeroka jak długa, zwykle nie dochodząca do połowy długości półpokryw. Te z kolei mają wyodrębnione międzykrywki, egzokoria i mezokoria. Ujścia gruczołów zapachowych zatułowia przedłużone są bocznie w pasma wygładzonego oskórka, zwykle sięgając prawie do krawędzi segmentu^[2]. Wszystkie odnóża zwieńczone są stopami o członie drugim nieodbiegającym zbytnio średnicą od pierwszego i trzeciego^[2]^[3]. Genitalia samca odznaczają się prąciem o bardzo słabo zesklerotyzowanej i pozbawionej pigmentacji fallotece^[2].

Przedstawiciele plemienia zamieszkują głównie krainy palearktyczną, etiopską, orientalną i australijską^[2]. W Polsce reprezentowani są jedynie przez ziemika tarczycę^[4]^[1].

Taksonomia

Plemię to obejmuje około 150 opisanych gatunków, zgrupowanych w 12 rodzajach^[5]:

Blaena Walker, 1868
Blaenocoris J.A. Lis, 1997
Centrostephus Horváth, 1919
Chilocoris Mayr, 1865
Cydnotomus Lis, 2000
Cydnus Fabricius, 1803
Nishadana Distant, 1899
Nishocoris Lis, 1997
Parachilocoris Horváth, 1919
Paranishadana Lis, 1997
Peltoxys Signoret, 1880
Pullneya Horváth, 1919

Przypisy

↑ ^a ^b Jerzy A. Lis, Barbara Lis, Dariusz J. Ziaja: Heteroptera Poloniae 2: Pentatomoidea 1: Acanthosmatidae, Cydnidae, Plataspidae, Scutelleridae, Thyreocoridae. Bytom: Zakład Poligraficzno-Wydawniczy "Plik", 2012.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Jerzy Adrian Lis: A revision of oriental burrower bugs (Heteroptera: Cydnidae). Bytom: Upper Silesian Museum, 1994, s. 15-16, 49-51. ISBN 83-901173-1-2.
↑ ^a ^b Randall T. Schuh, James Alexander Slater: True bugs of the world (Hemiptera:Heteroptera): classification and natural history. Cornell University Press, 1995, s. 220-225. ISBN 0-8014-2066-0. (ang.).
↑ Jerzy A. Lis: Klucze do oznaczania owadów Polski. T. XVIII: Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Cz. zeszyt 12: Plataspidae, Thyreocoridae, Cydnidae. Toruń: Oficyna Wydawnicza Turpress, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1997. ISBN 83-86781-42-4.
↑ tribus Cydnini Billberg, 1820. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2023-09-05].

[Lisetal-1] Jerzy A. Lis, Barbara Lis, Dariusz J. Ziaja: Heteroptera Poloniae 2: Pentatomoidea 1: Acanthosmatidae, Cydnidae, Plataspidae, Scutelleridae, Thyreocoridae. Bytom: Zakład Poligraficzno-Wydawniczy "Plik", 2012.

[Lis-2] Jerzy Adrian Lis: A revision of oriental burrower bugs (Heteroptera: Cydnidae). Bytom: Upper Silesian Museum, 1994, s. 15-16, 49-51. ISBN 83-901173-1-2.

[True-3] Randall T. Schuh, James Alexander Slater: True bugs of the world (Hemiptera:Heteroptera): classification and natural history. Cornell University Press, 1995, s. 220-225. ISBN 0-8014-2066-0. (ang.).

[Klucz-4] Jerzy A. Lis: Klucze do oznaczania owadów Polski. T. XVIII: Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Cz. zeszyt 12: Plataspidae, Thyreocoridae, Cydnidae. Toruń: Oficyna Wydawnicza Turpress, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1997. ISBN 83-86781-42-4.

[biolib-5] tribus Cydnini Billberg, 1820. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2023-09-05].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]