Curtis LeMay

Curtis Emerson LeMay
	generał lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1906 ; Columbus, Stany Zjednoczone
Data i miejsce śmierci	1 października 1990 ; hrabstwo Riverside, Stany Zjednoczone
	Przebieg służby
Lata służby	1928–1965
Siły zbrojne	US Air Force
Stanowiska	szef sztabu US Air Force
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (wojna na Pacyfiku);; wojna koreańska;; kryzys kubański
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Curtis Emerson LeMay (ur. 15 listopada 1906 w Columbus, zm. 1 października 1990 w March Air Force Base w hrabstwie Riverside) – amerykański wojskowy, generał lotnictwa, szef sztabu Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (1961–1965), polityk.

Życiorys

Podczas II wojny światowej dowodził, już w stopniu generała, dużymi siłami lotniczymi na wschodnim teatrze wojennym, gdzie Japończycy nazywali go „brutalnym LeMayem”. Był autorem koncepcji bombardowań dywanowych maszynami B-29 z niskiego pułapu, nocą z użyciem bomb zapalających celem wywołania burzy ogniowej. Najbardziej niszczycielski nalot w historii miał miejsce nocą z 9 na 10 marca 1945 nad Tokio.

Po wojnie dowodził m.in. przełamaniem blokady Berlina, za pomocą mostu powietrznego. Pełnił też wiele ważnych funkcji w armii, m.in. szefa sztabu amerykańskich sił lotniczych w latach 1961–1965.

W 1968 gubernator stanu Alabama George Wallace, który, mimo że oficjalnie był demokratą, kandydował wówczas w wyborach prezydenckich z ramienia Niezależnej Partii Amerykańskiej, mianował LeMaya swoim kandydatem na urząd wiceprezydenta USA. Wallace w czasie wojny służył pod rozkazami swego partnera na liście. Jednakże LeMay nie zaangażował się wówczas aktywnie w kampanię.

Tandem Wallace-LeMay zdobył wówczas 5 stanów południowych (Alabama, Arkansas, Missisipi, Luizjana i Georgia), 46 głosów elektorskich i 9 901 118 głosów powszechnych.

W czasie kampanii LeMay krytykował rząd za „zbyt łagodną” politykę w Wietnamie i sugerował, aby „cofnąć go za pomocą bombardowań z powrotem do epoki kamiennej”.