Crumpet – rodzaj wypieku o płaskim, okrągłym kształcie, miękkiej konsystencji i porowatej powierzchni. Wyrabiany z półpłynnej mieszaniny mąki, mleka oraz drożdży i wypiekany na blasze z użyciem foremek. Najczęściej serwowany na ciepło, po ponownym opieczeniu, i posmarowany masłem[1][2]. Potrawa jest popularna w Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Nowej Zelandii, Południowej Afryce oraz Australii.

Crumpet
pieczywo
{{{alt grafiki}}}
Crumpet z masłem
Inne nazwy

Pikelet

Rodzaj

chleb

Kuchnia

angielska

Miejsce powstania

Wielka Brytania

Składniki

Crumpety są regionalnie znane jako pikelets, nazwa ta jest stosowana również do cieńszego, bardziej podobnego do naleśnika amerykańskiego chleba[3]; odmiana tego ostatniego jest nazywana w Szkocji crumpet.

Historia i etymologia

edytuj

Crumpety były, na podstawie proponowanej etymologii tego słowa różnie opisywane, jako pochodzące z Walii[4] lub jako część diety anglosaskiej[5]. W obu przypadkach chleby te były powszechnie pieczone na płycie do pieczenia wszędzie tam, gdzie piec chlebowy był niedostępny. „Bara-planc”, czyli chleb pieczony na żelaznej płycie nad ogniem, był częścią codziennej diety w Walii aż do XIX wieku[6].

Najstarszy znany przepis na crumpety w obecnej formie pochodzi z 1769 roku, z książki kucharskiej The Experienced English Housekeeper autorstwa Elizabeth Raffald[7]; nazywano je wówczas picklets[6]. Nazwa ta pochodzi od walijskiego słowa „bara pyglyd” („smolisty [tj. ciemny lub lepki] chleb”), później skróconego po prostu do „pyglyd”[8][9]. Randle Cotgrave, angielski leksykograf z początku XVII wieku porównywał je do „popelins, miękkiego chleba z najczystszej mąki, przypominającego nasze walijskie barrapycled[10].

Słowo to rozprzestrzeniło się początkowo na West Midlands w Anglii, gdzie zostało zanglicyzowane jako „pikelet”[11], a następnie do Cheshire, Lancashire, Yorkshire i innych obszarów północy Anglii; na niektórych obszarach crumpets są nadal określane jako „pikelets”. Samo słowo „crumpet” o niejasnym pochodzeniu pojawia się po raz pierwszy w czasach stosunkowo współczesnych; sugerowano, że odnosi się to do pogniecionego lub zwiniętego ciasta, na podstawie odosobnionego XIV-wiecznego odniesienia do „crompid cake”[12] oraz staroangielskiego słowa „crompeht” („crumpled”), używanego na określenie łacińskiego „folialis”, prawdopodobnie rodzaju cienkiego chleba[5].

Alternatywnie „crumpet” może być powiązany z walijskimcrempog” lub „crempot”, typem naleśnika amerykańskiego[4]; bretońskie „krampouzh” i kornwalijskie „krampoth” dla „naleśników” są etymologicznie spokrewnione z walijskim. Etymologia francuskiego terminu crompâte, oznaczającego „pastę z drobnej mąki, lekko upieczoną”[13] została również zasugerowana. Jednak korespondent „Notes and Queries” z Manchesteru, pisząc w roku 1883 stwierdził, że „crampet”, jak go wtedy lokalnie nazywano, po prostu wziął swoją nazwę od metalowego pierścienia zwanego „cramp” używanego do umieszczania w nim ciasta do pieczenia[14].

Wczesne crumpety były twardymi placuszkami upieczonymi na płycie do pieczenia, a nie miękkimi i gąbczastymi crumpets epoki wiktoriańskiej, które robiono na drożdżach[12]. Od XIX wieku do ciasta zwykle dodawano również trochę wodorowęglanu sodowego[7]. W czasach współczesnych masowa produkcja crumpetów przez duże komercyjne piekarnie zniwelowała pewne różnice regionalne. Jeszcze w latach pięćdziesiątych Dorothy Hartley zauważyła duży stopień zróżnicowania regionalnego, identyfikując mały, gruby, gąbczasty rodzaj crumpets specyficznie z Midlands[7].

Charakterystyka

edytuj
 
Gorące crumpety

Crumpety różnią się od podobnych rozmiarów tzw. angielskich muffinów tym, że są wykonane z rzadkiego ciasta do smażenia, a nie z ciasta do pieczenia[15]. Angielskie crumpety są na ogół okrągłe, z grubsza 8 cm średnicy i 2 cm grubości. Ich kształt wynika z ograniczenia na patelni/płycie do pieczenia przez płytki pierścień. Mają charakterystyczny płaski wierzch z wieloma małymi porami i gąbczastą konsystencją, która umożliwia przenikanie masła lub innych produktów do smarowania.

Crumpety mogą być gotowane na patelni do spożycia na ciepło, ale mogą być również lekko niedogotowane, a następnie opiekane. Podczas gdy gotowe komercyjne wersje są dostępne w większości supermarketów, świeże domowej roboty crumpety są mniej ciężkie i ciastowate w konsystencji[16]. Są jedzone przeważnie posmarowane masłem lub z innymi słodkimi lub pikantnymi dodatkami.

Podczas gdy w niektórych rejonach Anglii słowo „pikelet” jest synonimem crumpeta[3], w innych (takich jak Staffordshire i Yorkshire) odnosi się do nieco innego produktów. W odróżnieniu od crumpeta, pikelet jest definiowane jako niezawierające drożdży jako środka spulchniającego; używa się ciasta rzadszego niż na crumpety[17]; i jako smażone bez pierścienia, są bardziej płaskie niż crumpet[8][7][17]. Przepis na pikelety w Staffordshire z 1932 roku podaje, że ​​zostały one wykonane z mąki i maślanki, z sodą oczyszczoną jako środkiem spulchniającym i sugeruje gotowanie ich przy użyciu tłuszczu wieprzowego[18].

Termin pikelet jest używany w kuchni australijskiej i nowozelandzkiej dla mniejszej wersji tego, co w Szkocji i Ameryce Północnej byłoby nazywane pancake, a w Anglii szkockim naleśnikiem, girdle lub griddle cake lub drop scone[19].

Szkocki crumpet

edytuj
 
Szkocki naleśnik (L) i złożony szkocki crumpet owocowy (P)

Szkocki crumpet jest bardzo podobny do crumpeta z części północnej Anglii. Jest zrobiony z tych samych składników co szkocki pancake i ma około 18 cm średnicy i 8 mm grubości. Jest dostępny bez dodatków lub w postaci placka owocowego z zapiekanymi rodzynkami, zwykle smażonego na patelni i podawanego z full English breakfast. Czasami podaje się go również z masłem i dżemem. Składniki zawierają środek spulchniający, zwykle proszek do pieczenia oraz różne proporcje jajek, mąki i mleka, które tworzą rzadkie ciasto. W przeciwieństwie do naleśnika, jest smażony do przyrumienienia tylko z jednej strony, co daje gładką ciemniejszą stronę, gdzie został podgrzany przez patelnię, a następnie lekko przysmażony z drugiej strony, która ma otwory, przez które bąbelki powietrza wypłynęły na powierzchnię podczas smażenia[20].

Irlandia

edytuj

Choć obecnie stosunkowo rzadko spotykane w Irlandii, crumpety były kiedyś produkowane przez Boland's Bakery w Dublinie w XIX i przez większość XX wieku; przepis Bolanda został następnie wykorzystany przez wiele innych piekarni[21]. Irlandzkie crumpety różniły się od większości brytyjskich przepisów, dzięki ciastu bez drożdży i smażeniu z obu stron, co daje gładką, a nie gąbczastą górę[21].

Przypisy

edytuj
  1. Davidson 2014 ↓, s. 234.
  2. Crumpet. lexico.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-01)]. (ang.).
  3. a b Ingram 1999 ↓, s. 50.
  4. a b Martha Shulman: Great Breads. Houghton Mifflin, 1995, s. 240. (ang.).
  5. a b Ann Hagen: A Handbook of Anglo-Saxon Food Processing and Consumption. 1992, s. 20. (ang.).
  6. a b Notes & Queries, 3. ser. VII (1865), s. 170
  7. a b c d Davidson 2014 ↓, s. 277.
  8. a b W.P. Edwards: The Science of Bakery Products. Royal Society of Chemistry, 2007, s. 198. (ang.).
  9. E. Luard: European Peasant Cookery. Grub Street, 2004, s. 449. (ang.).
  10. Thomas Darlington: The Folk-speech of South Cheshire. London: Trübner and Co.; English Dialect Society, 1887, s. 293. OCLC 3352236. (ang.).
  11. C.A. Wilson: Food & drink in Britain. Barnes i Noble, 1974, s. 266. (ang.).
  12. a b John Ayto: The Diner's Dictionary: Word Origins of Food and Drink. Oxford University Press, 2012, s. 106–107. ISBN 978-0-19-964024-9. (ang.).
  13. Notes & Queries, 16 (1850), s = 253
  14. City News Notes and Queries, tom. V, (1883), s = 33 ("W Lancashire są muffins, crampets i pikelets. Crampet jest tak zwany, ponieważ ciasto jest wlewane do okrągłego metalowego pierścienia zwanego "cramp" w celu upieczenia, o rozmiarze zwykłego spodka do herbaty".)
  15. Emil Braun: The Baker's Book: A Practical Hand Book of the Baking Industry in All Countries. T. 1. 1901, s. 196. (ang.).
  16. Ingram 1999 ↓, s. 144.
  17. a b Walter Banfield: Manna: A Comprehensive Treatise on Bread Manufacture. Maclaren & Sons, 1947, s. 444. (ang.).
  18. May Byron: Pot-luck. Hodder & Staughton, 1932, s. 359. (ang.).
  19. The Concise Household Encyclopedia. Londyn: Fleetway House, The Amalgamated Press, 1935. (ang.).
  20. Traditional Scottish Recipes - Scottish Crumpets
  21. a b C. Cowan, R. Sexton: Ireland's Traditional Foods. Teagasc, 1997, s. 149. (ang.).

Bibliografia

edytuj