Corradino Lines
Corradino Lines (malt. Is-Swar ta' Kordin) są linią fortyfikacji na Corradino w mieście Paola, Malta. Fortyfikacje zostały zbudowane w latach 1871–1880 przez Brytyjczyków. Są one wciąż dobrze zachowane, a znajdują się na terenach przemysłowych.
 Corradino Lines i sucha fosa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Część | |
| Typ |
Linia fortyfikacji |
| Data budowy |
1871–1880 |
| Data eksploatacji |
1880 – lata 1900. |
| Bitwy | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |
Położenie na mapie Malty  | |
 35°52′41,2″N 14°30′33,8″E/35,878111 14,509389
| |
Corradino Lines były umieszczone na maltańskiej wstępnej liście światowego dziedzictwa UNESCO od roku 1998, jako część „Fortyfikacji Rycerzy wokół portów na Malcie” (mimo że zostały zbudowane przez Brytyjczyków, a nie Joannitów)[1].
Historia
edytujCorradino (malt. Kordin) jest dużym cyplem lądu w obrębie Grand Harbour, górującym nad miastami Senglea i Floriana. Corradino jest wyższy od otaczającego go terenu, dlatego był tak ważny strategicznie. Znaczenie tego miejsca było widoczne podczas Wielkiego Oblężenia Malty w 1565 roku, kiedy Turcy ustawili działa, ostrzeliwujące Joannitów w Birgu i Senglei, właśnie na tym podwyższeniu terenu[2]. Ponad 200 lat później na tym miejscu zostały zbudowane nowe baterie artyleryjskie, tym razem przez maltańskich powstańców, ostrzeliwujących Francuzów podczas blokady 1798–1800[3]. Jakkolwiek Zakon św. Jana zbudował zewnętrzne fortyfikacje wokół większości terenu Wielkiego Portu, Corradino pozostało nieufortyfikowane. W latach 1670-tych, po upadku Kandii, powstał zamysł budowy centrum obronnego z bastionami, ale nie został on zrealizowany z powodu braku funduszy. Jedynym budynkiem militarnym na Corradino był skład prochu (polverista) w Ras Ħanżir, zbudowany w roku 1756[4].
Ostatecznie Malta została zajęta przez Brytyjczyków, i wyspa stała się największą bazą Royal Navy na Morzu Śródziemnym. W latach 1860-tych zdecydowano, że Malta Dockyard zostanie rozszerzona na French Creek, zatoczkę pomiędzy Senglea a Corradino. W następnych latach wzrosła potrzeba ufortyfikowania Corradino, gdyż w razie zajęcia go przez wroga, stocznia mogła zostać łatwo zaatakowana.
Corradino Lines zostały zbudowane przez Royal Engineers w latach 1871–1880; koszt budowy wyniósł £17634. W roku 1871, aby zrobić miejsce pod fortyfikacje, zburzono część megalitycznej świątyni Kordin II[5]. Linia obronna składa się z muru obronnego w stylu poligonalnym w kształcie litery V, otoczonego suchą fosą, rozciągniętym pomiędzy Cottonera Lines a składem prochu w Ras Ħanżir[6]. Fortyfikacje miały też za zadanie ochronę składu prochu, który również został zmodernizowany, przez dodanie oslony ze stanowiskami dla muszkieterów[7]. Uzbrojenie linii stanowiły dwa gwintowane działa odprzodowe (ang. RML 64 pounder 64 cwt gun)[8]. Był pomysł zbudowania miasta wewnątrz Corradino Lines, lecz został on odrzucony i teren przekształcono w więzienie marynarki wojennej[9]. Linie wkrótce straciły swą wartość militarną, i zostały opuszczone na przełomie XIX i XX wieku.
W czasie II wojny światowej Corradino Lines czasowo przywrócono ich militarny charakter, jako punkt obronny piechoty, wyposażony w okrętowe działo przeciwlotnicze (ang. QF 4 inch Mk V naval gun), umieszczone na specjalnie zbudowanej wieżyczce[10].
Współcześnie
edytujW późnych latach XX w. Corradino zostało przekształcone w park przemysłowy. Podczas rozbudowy terenu część fortyfikacji została uszkodzona. Pomimo tego, większość centrum obronnego oraz suchej fosy jest ciągle w dobrym stanie, lecz są one zasłonięte przez różne budynki przemysłowe[10].
Zrobiono są plany odnowienia Corradino Lines[11] i przekształcenia terenu w park rekreacyjny[12].
Galeria
edytuj
Przypisy
edytuj- ↑ „Knights' Fortifications around the Harbours of Malta”, UNESCO Tentative List. Dostęp 16 Cze 2015 (ang.)
- ↑ Peter Hammond „The Great Siege of Malta”, The Reformation Society. Dostęp 16 Cze 2015 (ang.)
- ↑ Stephen C. Spiteri. Maltese ‘siege’ batteries of the blockade 1798–1800. „Arx - Online Journal of Military Architecture and Fortification”. 6, s. 24-25, 05.2008. (ang.). Dostęp 16 Cze 2015
- ↑ „One World - Protecting the most significant buildings, monuments and features of the Maltese islands (42) - Ras Hanzir Polverista and ancillary structures”, Times of Malta (26.09.2009). Dostęp 6 Cze 2015 (ang.)
- ↑ Nicholas C. Vella: The Prehistoric Temples at Kordin III. Santa Venera: Heritage Books, 2004. ISBN 99932-39-87-9. (ang.).
- ↑ „Corradino Lines”. schoolnet.gov.mt. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]., schoolnet.gov.mt. Zarchiwizowano z oryginału 4 Mar 2016 (malt.)
- ↑ Stephen C. Spiteri. Hospitaller Gunpowder Magazines. „Arx - International Journal of Military Architecture and Fortificationdata=05.2012”. 2. s. 41-46. (ang.). Dostęp 16 Cze 2015.
- ↑ Denis Angelo Castillo: The Maltese Cross: A Strategic History of Malta. Westport, Conn., USA: Greenwood Publishing Group, 2006, s. 134. ISBN 978-0-313-32329-4. (ang.).
- ↑ „Paola, Malta”, aeidl.eu (04.2012), s. 3. Dostęp 16 Cze 2015 (ang.)
- ↑ a b Stephen C. Spiteri „Forgotten WWII Post at Corradino”, MilitaryArchitecture.com (13.05.2013). Dostęp 16 Cze 2015 (ang.)
- ↑ „Paola, Malta”, Atelier European Fortresses. Dostęp 16 Cze 2015 (ang.)
- ↑ „Corradino Lines Recreational Park - Report on the Consultation Process” (PDF), heritagenterprise.net. Dostęp 16 Cze 2015 (ang.)