Colton Ford
Colton Ford (ur. 12 października 1962 w Pasadenie) – były aktor erotyczny, model i piosenkarz[4][5].
 Colton Ford (2009) | |
| Prawdziwe imię i nazwisko |
Glenn Soukesian[1] |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 października 1962 |
| Używane pseudonimy |
Greg[2] |
| Lata aktywności |
2001–2003[3] |
| Narodowość |
amerykańska |
| Liczba filmów |
19[3] |
| Wzrost |
183 cm |
| Masa ciała |
92 kg[3] |
| Kolor włosów |
brąz |
| Kolor oczu |
ciemny brąz |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujWczesne lata
edytujUrodził się w Pasadenie w rodzinie pochodzenia ormiańskiego[3] jako syn Donny Mears i Kena Soukesiana[6]. Ma dwoje rodzeństwa[7]. Fascynował się teatrem i muzyką[8]. Grał na skrzypcach i gitarze, a następnie zaczął śpiewać w chórach[9]. W latach studiów pracował w klubach jazzowych i estradach[9], a następnie w firmie korporacyjnej[9].
Kariera w branży porno
edytujW październiku 2001 zaczął występować w gejowskich filmach pornograficznych[10]. Był na okładkach magazynów takich jak „Men” (w grudniu 2002, listopadzie 2003, styczniu i wrześniu 2004), „Unzipped” (w maju 2002 i maju 2003), „Honcho” (w maju 2003), „Inches” (w grudniu 2002) i „Indulge” (nr 072)[2]. Wkrótce zanim odnalazł swoją pasję i rozpoczął karierę muzyczną[11].
W lipcu 2015 zwyciężył w rankingu „Najseksowniejsza gejowska gwiazda porno” (Los actores porno gay mas sexys listado 8), ogłoszonym przez hiszpański portal 20minutos.es[12].
Kariera muzyczna
edytujPo spotkaniu z pracownikiem wytwórni płytowej i portorykańskim gejem z Nowego Jorku A&R Michaelem Alago[13], 27 kwietnia 2004 zrealizował wersję dance przeboju Steviego Wondera „Signed, Sealed, Delivered I'm Yours”, który osiągnął szczyt dziewiątej pozycji na liście Hot Dance Club w USA[7].
Jako piosenkarz wydał albumy studyjne: Tug of War (2008)[14], Under The Covers (2009)[15], The Way I Am (2013)[16] i Next Chapter (2014)[17].
Nagrał też promujące je single, w tym „That’s Me” (2008) (z gościnnym udziałem Cazwella), „The Way You Love Me” (2008), „No One” (2009), „With Every Heartbeat” (2011)[18], „Let Me Live Again” (2011), „Music Always Gets You Back” (2011)[19] i cover grupy Level 42 „Something About You” (2014)[20].
W 2019 rozpoczął współpracę z Ronem Schraderem i Spin Sistą jako Woop Woop Productions nagrywając EP-kę Unity[21], którą promują dwa utwory - „Stronger” (2020)[22] i „Stay” (2021)[23].
Działalność poza przemysłem porno
edytujPrzez dwa sezony wcielał się w postać szeryfa Trouta w serialu LGBT The Lair (2007-2008)[24][25]. Ponadto pojawił się w niewielkiej roli w komedii Another Gay Sequel: Gays Gone Wild (2008).
Wspólnie z Arim Goldem wystąpił w roli cameo w teledysku Cyndi Lauper do utworu „Into the Nightlife” (2008)[26].
W 2011 zadebiutował na off-Broadwayu w spektaklu muzycznym[26][26] Little House on the Ferry, współczesnej gejowskiej historii miłosnej osadzonej w legendarnym letnim kurorcie Fire Island w Nowym Jorku. Przedstawienie zawierało jedenaście oryginalnych piosenek, wydanych również jako album oryginalnej obsady (Colton Ford, Seph Stanek, Chris Van Kirk, Matt Rodriguez, Kit Balcuns i Sean Luftus). Piosenka „After Hours” została wydana jako singiel z wokalem Forda. Przedstawienie odbyło się w Nowym Jorku w dniach 3-20 listopada 2011.
Od 2 maja do 6 czerwca 2014 w Los Angeles grał postać Alvina w scenicznej produkcji And All The Dead, Lie Down[27][28].
Życie prywatne
edytujOd 2001 jego partnerem życiowym był kanadyjski aktor porno Blake Harper (właściwie Peter Tiefenbach)[29], laureat branżowej nagrody FICEB HeatGay 2003 w kategorii „najlepszy aktor” w filmie Ya sé quien te la chupó el último verano[30]. Razem wystąpili w produkcji Chi Chi LaRue Aftershock 2: Mustang Pac 68 (2002). Związek z Harperem został przedstawiony w filmie dokumentalnym Naga sława (Naked Fame, 2004)[31] i piosence Forda „Love Has Find a Way” (2010)[32]. Po rozstaniu z Fordem, Harper powrócił do Kanady, z dala od pornografii, poświęcił się swojej misji życiowej jako pielęgniarz w lokalnym szpitalu w Windsor w Ontario[33].
Nagrody i nominacje
edytuj| Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Inni wykonawcy | Rezultat |
|---|---|---|---|---|---|
| 2002 | Grabby Award | Najlepsza scena seksu grupowego[34] | Conquered (2001) | Nino Bacci, Blake Harper, Billy Herrington i Jay Ross | Wygrana |
| 2003 | Grabby Award | Najlepszy wykonawca roku[34] | – | – | Nominacja |
| GayVN Award | Gejowski wykonawca roku[34] | – | – | Wygrana | |
| Najlepsza scena seksu | Prowl 3: Genuine Leather (2002) | Blake Harper | Nominacja | ||
| 2004 | GayVN Award | Najlepsza scena seksu grupowego | Aftershock: Part 2 (2003) | Joe Foster, Chad Hunt, Chris Steele, Bret Wolfe, Weter Raeg, Matthew Rush, Blake Harper, Cody Wolf, Jake Marshall, Jim Slade i Antonio Majors | Nominacja |
| 2012 | Raven’s Eden Award | Żywa legenda gejowska[35] | – | – | Wygrana |
Dyskografia
edytujWybrana filmografia
edytuj| Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
|---|---|---|---|
| 2000 | Układ prawie idealny (The Next Best Thing) | Glen | John Schlesinger |
| 2001 | Circuit (Okrążenie) | mężczyzna na wideo | Dirk Shafer |
| 2004 | Naked Fame | w roli samego siebie | Christopher Long |
| Hellbent | członek zespołu | Paul Etheredge | |
| 2008 | Another Gay Sequel: Gays Gone Wild | przystojniak | Todd Stephens |
| „Into the Nightlife” | tancerz w klubie | Cyndi Lauper | |
| 2007–2009 | The Lair | szeryf Trout | Fred Olen Ray |
Przypisy
edytuj- ↑ Colton Ford w bazie IMDb (ang.)
- ↑ a b Colton Ford, model, performer. SmutJunkies. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ a b c d Colton Ford w serwisie IAFD
- ↑ Colton Ford Songs. AllMusic. [dostęp 2021-04-16]. (ang.).
- ↑ Colton Ford Biography. Last.fm. [dostęp 2021-04-16]. (ang.).
- ↑ Colton Ford in Documentary. AdultFYI, 16 maja 2016. [dostęp 2021-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)]. (ang.).
- ↑ a b Colton Ford – Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (ang.).
- ↑ Entertain Me: Colton Ford, This Time It's Personal. Michael Shinafelt. [dostęp 2016-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
- ↑ a b c Icon: An Interview With Colton Ford. The Lush Life, 10 grudnia 2011. [dostęp 2021-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)]. (ang.).
- ↑ Thom: Colton Ford: L’ex-porn star n’est que louanges pour Blake Harper, l’homme qu’il a profondément aimé!. Pink TV, 2022-02-02. [dostęp 2022-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-09)]. (fr.).
- ↑ The Many Success Stories of Gay Men After They've Left the Adult Industry. Instinct Magazine. [dostęp 2017-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-07)]. (ang.).
- ↑ Ranking: Los actores porno gay mas sexys listado 8. listas.20minutos.es. [dostęp 2015-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-14)]. (hiszp.).
- ↑ Gary M. Kramer (2013-04-25): Former Gay Porn Actor and Singer Colton Ford: Not Just a Pretty Voice. SouthFloridaGayNews.com. [dostęp 2013-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-24)]. (ang.).
- ↑ Tug of War. Interia.pl. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (pol.).
- ↑ Under The Covers. Interia.pl. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (pol.).
- ↑ Discography. AllMusic. [dostęp 2017-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (ang.).
- ↑ Ryan Shea (2016-04-25): Catching Up with Red Hot Music Star Colton Ford. Manhattan Digest. [dostęp 2017-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (ang.).
- ↑ Listen To Colton Ford’s Version Of Robyn’s “With Every Heartbeat”. QueerMeUp. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
- ↑ Colton Ford Releases New Double Single, “Let Me Live Again” And “Music Always Gets You Back”. queermeup.com. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
- ↑ Scott Alexander Hess (2013-06-11): Colton Ford Lives Again!. „Huffington Post”. [dostęp 2017-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (ang.).
- ↑ With New Music and Photos, Colton Ford Proves He's Here to 'Stay'. „The Advocate”, 12 marca 2021. [dostęp 2021-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)]. (ang.).
- ↑ Ryan Shea: Colton Ford on His New Single, Dating Life & What’s Ahead For Him. „Instinct”, 22 października 2020. [dostęp 2021-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)]. (ang.).
- ↑ Michael Cook: Colton Ford Makes Vulnerability Sexy With His New Single ‘Stay’. „Instinct”, 11 marca 2021. [dostęp 2021-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-16)]. (ang.).
- ↑ Colton Ford Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2018-06-18]. (ang.).
- ↑ Colton Ford. Listal. [dostęp 2017-04-11]. (ang.).
- ↑ a b c Michael Cook (2019-05-12): Glenn Soukesian-The Artist Formerly Known As Colton Ford Talks Keeping It Real, Career Evolution, & The Next Step In His Dance Music Career. Instinct Magazine. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ And All The Dead, Lie Down. allthedead.com. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
- ↑ Colton Ford's Next Chapter. Entertain Me By Michael Shinafelt. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
- ↑ Photos for Eight Gay-Porn Couples Who Found True Love Off-Screen—And A Few Who Didn't. Queerty. [dostęp 2015-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-14)]. (ang.).
- ↑ International erotic film festiva of Barcelona. FICEB. [dostęp 2015-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-14)]. (ang.).
- ↑ Colton Ford (12 de Outubro de 1962). Filmow. [dostęp 2019-08-19]. (port.).
- ↑ Blake Harper Interview. Jumpon Mark's List. [dostęp 2015-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
- ↑ Ned Martel (2005-03-25): Finding Love Outside the Skin Trade. „The New York Times”. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-17)]. (ang.).
- ↑ a b c Colton Ford » Awards. FamousFix. [dostęp 2017-04-11]. (ang.).
- ↑ Past Award Winners. Raven’s Eden Award. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-21)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Colton Ford w serwisie Adult Film Database
- Colton Ford w bazie Filmweb
- Colton Ford w bazie Discogs.com (ang.)