Colquhounia
Colquhounia – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych. Obejmuje 5[4]–6[5][6] gatunków. Występują one rejonie Himalajów, na Półwyspie Indochińskim i w południowych Chinach[4][5]. Rośliny te występują w formacjach zaroślowych, na górskich stokach[6], w miejscach suchych i widnych, często na przydrożach. Ich kwiaty zapylane są przez pszczoły[7].
Colquhounia coccinea | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Colquhounia |
Nazwa systematyczna | |
Colquhounia Wall. Trans. Linn. Soc. London 13: 608 (1822) | |
Typ nomenklatoryczny | |
C. coccinea Wallich[3] |
Rośliny uprawiane są dla późno rozwijających się kwiatów, w Bhutanie jako krzewy żywopłotowe[7]. Najczęściej uprawiany jest gatunek C. coccinea[8]. Krzewy te wymagają ciepłego klimatu i osłony przed zimnymi wiatrami[7].
Nazwa rodzajowa upamiętnia Sir Roberta Colquhouna, brytyjskiego żołnierza stacjonującego w Nepalu i odkrywcę roślin z początku XIX wieku[7][9].
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Krzewy i byliny o pędach u nasady drewniejących[6], osiągające do 3 m wysokości[7]. Łodygi prosto wzniesione lub podnoszące się, okrągłe na przekroju[5], pokryte włoskami pojedynczymi lub rozgałęzionymi[6].
- Liście
- Naprzeciwległe, sezonowe, ogonkowe[7]. Blaszka pojedyncza, ząbkowana lub karbowana, owłosiona[5]. Liście są nieco aromatyczne, w zapachu przypominają ananasa[7].
- Kwiaty
- Zebrane po 1–5 w wierzchotki skupione w okółki tworzące złożone, gęste lub luźne kwiatostany wiechowate lub główkowate[6][5]. Kwiaty są siedzące lub krótkoszypułkowe, wsparte równowąskimi przysadkami[5]. Kielich jest tworzony przez pięć działek zrośniętych w rurkę walcowatą lub dzwonkowatą, 10-nerwową, zakończoną podobnej długości łatkami[6][5]. Korona jest silnie grzbiecista, dwuwargowa, żółta do purpurowej, czasem nakrapiana, z długą, wygiętą rurką zakończoną dwiema wargami, z których mniejsza, górna jest wzniesiona, nieco kapturkowata, a dolna jest trójłatkowa[6]. Cztery pręciki sięgają górnej łatki i są dwusilne[6]. Ich nitki są nieco owłosione, a pylniki eliptyczne[5]. Zalążnia jest naga[5], górna, dwukomorowa z dwoma zalążkami w każdej z komór[7]. Szyjka słupka pojedyncza, zwieńczona dwudzielnym znamieniem, którego ramiona są równe lub asymetryczne[6].
Systematyka
edytuj- Pozycja systematyczna
Rodzaj z podrodziny Lamioideae z rodziny jasnotowatych Lamiaceae[10].
- Wykaz gatunków[4]
- Colquhounia coccinea Wall.
- Colquhounia compta W.W.Sm.
- Colquhounia elegans Wall. ex Benth.
- Colquhounia seguinii Vaniot
- Colquhounia vestita Wall.
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2022-03-30] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-03-30] (ang.).
- ↑ Colquhounia. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-03-30].
- ↑ a b c Colquhounia Wall.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-03-30].
- ↑ a b c d e f g h i Colquhounia Wallich. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-03-30].
- ↑ a b c d e f g h i j K. Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. VII. Flowering Plants. Dicotyledons. Lamiales. Berlin, Heidelberg: Springer, 2004, s. 217. ISBN 978-3-642-62200-7.
- ↑ a b c d e f g h Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 403. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 220, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ Ross Bayton: RHS Gardener's Botanical: An Encyclopedia of Latin Plant Names. Hachette UK, 2019, s. 153. ISBN 978-1-78472-677-5.
- ↑ Genus Colquhounia Wall.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-03-30].