Coco Gauff

amerykańska tenisistka

Coco Gauff, właśc. Cori Dionne Gauff (ur. 13 marca 2004 w Delray Beach) – amerykańska tenisistka, mistrzyni US Open 2023 w grze pojedynczej kobiet oraz French Open 2024 w grze podwójnej kobiet, finalistka French Open 2022 w grze pojedynczej i podwójnej kobiet oraz US Open 2021 w grze podwójnej kobiet, mistrzyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych French Open 2018 w grze pojedynczej oraz US Open 2018 w grze podwójnej, druga w historii najmłodsza liderka rankingu WTA deblistek.

Coco Gauff
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Cori Dionne Gauff

Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

13 marca 2004
Delray Beach

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Brad Gilbert

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

9 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

2 (10 czerwca 2024)

Australian Open

SF (2024)

Roland Garros

F (2022)

Wimbledon

4R (2019, 2021, 2024)

US Open

W (2023)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (15 sierpnia 2022)

Australian Open

SF (2023)

Roland Garros

W (2024)

Wimbledon

QF (2024)

US Open

F (2021)

Kariera tenisowa

edytuj

Kariera juniorska

edytuj

W wieku 11 lat została jedną z ośmiu stypendystek fundacji Champ’Seed, należącej do trenera Sereny Williams Patricka Mouratoglou, a prowadzącej akademię w Nicei. W 2016 roku zwyciężyła w mistrzostwach USA U-16, rok później przegrała w finale juniorskiego US Open i wygrała juniorski turniej Roland Garros[1].

Tenisistka zadebiutowała w rozgrywkach ITF w maju 2018 roku w Osprey na Florydzie, gdzie wygrała swój pierwszy zawodowy mecz. Bez straty seta przeszła przez trzystopniowe kwalifikacje, a w pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Alexandrę Perper z Mołdawii 6:2, 6:3. Odpadła w kolejnym meczu. Na przełomie sierpnia i września zadebiutowała w turnieju wielkoszlemowym. Otrzymała dzikie karty do kwalifikacji rozgrywek singlowych i turnieju gry mieszanej (wraz z Christopherem Eubanksem). W grze pojedynczej przegrała w pierwszym meczu (z Heather Watson 4:6, 1:6), ale w mikście wygrała swój debiutancki pojedynek w turnieju wielkoszlemowym – zwycięstwo nad parą Chan Hao-chingHenri Kontinen 6:4, 6:4. W kolejnym spotkaniu nie sprostali późniejszym finalistom turnieju Alicji Rosolskiej i Nikoli Mektić 2:6, 1:6.

Sezon 2019 rozpoczęła na przełomie stycznia i lutego od turnieju ITF z pulą nagród 100 000 $ w Midland. W grze pojedynczej odpadła w drugiej rundzie z Rebeccą Peterson 2:6, 1:6. Do turnieju gry podwójnej zgłosiła się wspólnie z Ann Li, by po raz pierwszy w seniorskiej karierze wystartować w deblu. Młode Amerykanki zostały zatrzymane dopiero w meczu finałowym przez o wiele bardziej doświadczone Wolhę Hawarcową i Waleriję Sawinych 4:6, 0:6. Dwa tygodnie później podczas turnieju w Amerykańskim Surprise (25 000 $), wspólnie z Paige Hourigan, wygrała zmagania deblowe, rozgrywając jednego dnia zarówno półfinał i finał oraz półfinał gry pojedynczej. W singlu doszła również do finału, lecz nie sprostała w nim bardziej doświadczonej i ponaddwukrotnie starszej Sesił Karatanczewej 7:5, 3:6, 1:6.

Startowała później w turniejach ITF, aż do French Open 2019, podczas którego otrzymała dzikie karty, jako ubiegłoroczna juniorska mistrzyni, do zawodów kwalifikacji singla oraz deblowych. W eliminacjach gry pojedynczej wygrała w pierwszej rundzie z Ankita Raina 6:4, 6:4, ale w drugiej uległa Kaji Juvan 3:6, 3:6. W deblu wspólnie z Loudmillą Bencheikh przegrała z parą Han XinyunWang Yafan 2:6, 3:6.

Miesiąc później otrzymała dziką kartę do turnieju kwalifikacyjnego do Wimbledonu 2019 i jako najmłodsza w historii zawodniczka przeszła eliminacje na londyńskiej trawie. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała swoją idolkę Venus Williams 6:4, 6:4[1]. W kolejnej odprawiła Magdalénę Rybárikovą 6:3, 6:3, a w trzeciej po bardzo zaciętym meczu pokonała Polonę Hercog (która rundę wcześniej wyeliminowała Madison Keys) 3:6, 7:6(7), 7:5. W walce o ćwierćfinał nie sprostała jednak późniejszej triumfatorce Simonie Halep 3:6, 3:6. W grze mieszanej wystąpiła z Jayem Clarkiem, lecz odpadli już w pierwszej rundzie z Jeļeną Ostapenko i Robertem Lindstedtem 1:6, 4:6.

Pod koniec lipca wystartowała po raz pierwszy w karierze w turnieju organizowanym przez Women’s Tennis Association w Waszyngtonie. Przeszła przez turniej eliminacyjny, lecz odpadła w pierwszej rundzie głównej drabinki z Zariną Dijas 4:6, 2:6. Do turnieju deblowego, wspólnie z Catherine McNally, otrzymała dziką kartę. Gauff zrewanżowała się Dijas (występującej w parze ze Zhu Lin) za porażkę w singlu w pierwszej rundzie zawodów deblowych, zwyciężając 6:3, 6:2. W półfinale młode Amerykanki pokonały trzecią parę turnieju Anna KalinskaMiyu Katō 6:1, 6:2. W meczu decydującym o triumfie nie dały szansy rozstawionym z numerem czwartym Marii Sanchez i Fanny Stollár 6:2, 6:2, odnosząc zwycięstwo w debiucie w turnieju WTA. Gauff triumfowała w turnieju w wieku 15 lat 4 miesięcy i 22 dni, stając się najmłodszą zwyciężczynią turnieju deblowego WTA od czasów Andrei Jaeger, która w 1980 roku wygrała w Toronto w wieku 15 lat 2 miesiące 7 dni.

Kariera seniorska

edytuj

W zawodach cyklu WTA Tour Amerykanka wygrała siedem turniejów w grze pojedynczej z ośmiu rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast zwyciężyła w dziewięciu turniejach z piętnastu rozegranych finałów. 10 czerwca 2024 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 2. pozycję, natomiast 15 sierpnia 2022 została liderką rankingu deblistek.

W 2019 roku zdobyła pierwszy tytuł cyklu WTA Tour, wygrywając w turnieju w Linzu. W meczu finałowym pokonała Jeļenę Ostapenko 6:3, 1:6, 6:2.

W sezonie 2021 osiągnęła finał zawodów wielkoszlemowych w deblu na kortach US Open. Razem z Catherine McNally uległy Samantcie Stosur i Zhang Shuai 3:6, 6:3, 3:6.

Kolejny udział w finale rozgrywek Wielkiego Szlema zaliczyła w 2022 roku podczas French Open. Najpierw w singlu przegrała w nim 1:6, 3:6 z Igą Świątek, a dzień później w deblu w parze z Jessicą Pegulą przegrały 6:2, 3:6, 2:6 z Caroline Garcią i Kristiną Mladenovic.

W 2023 roku zdobyła pierwszy tytuł wielkoszlemowy, triumfując w meczu mistrzowskim US Open w grze pojedynczej z Aryną Sabalenką 2:6, 6:3, 6:2.

W sezonie 2024 wspólnie z Kateřiną Siniakovą zostały mistrzyniami French Open, w ostatnim meczu wygrywając z Sarą Errani i Jasmine Paolini 7:6(5), 6:3.

Życie prywatne

edytuj

Gauff zaczęła grać w tenisa w wieku 7 lat. Dorastała w Atlancie, ale potem rodzina przeniosła się na Florydę, gdzie tenisistka miała lepsze warunki rozwoju. Jej ojciec, Corey Gauff, grał w koszykówkę na Georgia State University a matka, nauczycielka Candi Gauff, trenowała lekkoatletykę (siedmiobój i bieg przez płotki) na Florida State University[1].

Historia występów wielkoszlemowych

edytuj
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A 4R 2R 1R 4R SF 0 / 5 12 – 5
French Open A Q2 2R QF F QF SF 0 / 5 20 – 5
Wimbledon A 4R NH 4R 3R 1R 4R 0 / 5 8 – 4
US Open Q1 3R 1R 2R QF W 4R 1 / 6 17 – 5
Ranking na koniec roku 875 68 48 22 7 3 3 1 / 21 60 – 20

Występy w grze podwójnej

edytuj
Turniej 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A QF QF 1R SF A[a] 0 / 4 10 – 4
French Open A 1R 3R 1R F SF W 1 / 6 17 – 5
Wimbledon A A NH 3R A 3R QF 0 / 3 7 – 3
US Open A 3R 2R F 1R QF A 0 / 5 11 – 5
Ranking na koniec roku 78 45 21 4 3 1 / 18 45 – 17

Występy w grze mieszanej

edytuj
Turniej 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A NH A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A 1R NH A SF A A 0 / 2 3 – 2
US Open 2R A NH A A 1R A 0 / 2 1 – 2
0 / 4 4 – 4

Występy juniorskie w grze pojedynczej

edytuj
Turniej 2017 2018 Tytuły
Australian Open A 1R 0 / 1
French Open A W 1 / 1
Wimbledon Q2 QF 0 / 2
US Open F QF 0 / 2

Występy juniorskie w grze podwójnej

edytuj
Turniej 2017 2018 Tytuły
Australian Open A 1R 0 / 1
French Open A QF 0 / 1
Wimbledon A SF 0 / 1
US Open 1R W 1 / 2

Finały turniejów WTA

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 10 (9–1)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 13 października 2019 Linz Twarda (hala)   Jeļena Ostapenko 6:3, 1:6, 6:2
Zwyciężczyni 2. 22 maja 2021 Parma Ceglana   Wang Qiang 6:1, 6:3
Finalistka 1. 4 czerwca 2022 French Open Ceglana   Iga Świątek 1:6, 3:6
Zwyciężczyni 3. 8 stycznia 2023 Auckland Twarda   Rebeka Masarova 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 4. 6 sierpnia 2023 Waszyngton Twarda   Maria Sakari 6:2, 6:3
Zwyciężczyni 5. 20 sierpnia 2023 Cincinnati Twarda   Karolína Muchová 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 6. 9 września 2023 US Open Twarda   Aryna Sabalenka 2:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 7. 7 stycznia 2024 Auckland Twarda   Elina Switolina 6:7(4), 6:3, 6:3
Zwyciężczyni 8. 6 października 2024 Pekin Twarda   Karolína Muchová 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 9. 9 listopada 2024 Rijad Twarda (hala)   Zheng Qinwen 3:6, 6:4, 7:6(2)

Gra podwójna 15 (9–6)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 3 sierpnia 2019 Waszyngton Twarda   Catherine McNally   Maria Sanchez
  Fanny Stollár
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 2. 19 października 2019 Luksemburg Twarda (hala)   Catherine McNally   Kaitlyn Christian
  Alexa Guarachi
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 3. 22 maja 2021 Parma Ceglana   Catherine McNally   Darija Jurak
  Andreja Klepač
6:3, 6:2
Finalistka 1. 12 września 2021 US Open Twarda   Catherine McNally   Samantha Stosur
  Zhang Shuai
3:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni 4. 25 lutego 2022 Doha Twarda   Jessica Pegula   Wieronika Kudiermietowa
  Elise Mertens
3:6, 7:5, 10–5
Finalistka 2. 24 kwietnia 2022 Stuttgart Ceglana (hala)   Zhang Shuai   Desirae Krawczyk
  Demi Schuurs
3:6, 4:6
Finalistka 3. 5 czerwca 2022 French Open Ceglana   Jessica Pegula   Caroline Garcia
  Kristina Mladenovic
6:2, 3:6, 2:6
Zwyciężczyni 5. 14 sierpnia 2022 Toronto Twarda   Jessica Pegula   Nicole Melichar-Martinez
  Ellen Perez
6:4, 6:7(5), 10–5
Zwyciężczyni 6. 16 października 2022 San Diego Twarda   Jessica Pegula   Gabriela Dabrowski
  Giuliana Olmos
1:6, 7:5, 10–4
Zwyciężczyni 7. 17 lutego 2023 Doha Twarda   Jessica Pegula   Ludmyła Kiczenok
  Jeļena Ostapenko
6:4, 2:6, 10–7
Zwyciężczyni 8. 2 kwietnia 2023 Miami Twarda   Jessica Pegula   Leylah Fernandez
  Taylor Townsend
7:6(6), 6:2
Finalistka 4. 7 maja 2023 Madryt Ceglana   Jessica Pegula   Wiktoryja Azaranka
  Beatriz Haddad Maia
1:6, 4:6
Finalistka 5. 20 maja 2023 Rzym Ceglana   Jessica Pegula   Storm Hunter
  Elise Mertens
4:6, 4:6
Finalistka 6. 19 maja 2024 Rzym Ceglana   Erin Routliffe   Sara Errani
  Jasmine Paolini
3:6, 6:4, 8–10
Zwyciężczyni 9. 9 czerwca 2024 French Open Ceglana   Kateřina Siniaková   Sara Errani
  Jasmine Paolini
7:6(5), 6:3

Występy w Turnieju Mistrzyń

edytuj

W grze pojedynczej

edytuj
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2022 Faza grupowa   Caroline Garcia
  Darja Kasatkina
  Iga Świątek
4:6, 3:6
6:7(6), 3:6
3:6, 0:6
2023 Półfinał   Jessica Pegula 2:6, 1:6
2024 Zwycięstwo   Zheng Qinwen 3:6, 6:4, 7:6(2)

W grze podwójnej

edytuj
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2021 wycofanie   Catherine McNally nie wystąpiły z powodu kontuzji McNally
2022 Faza grupowa   Jessica Pegula   Xu Yifan
  Yang Zhaoxuan

  Desirae Krawczyk
  Demi Schuurs

  Barbora Krejčíková
  Kateřina Siniaková
4:6, 6:4, 7–10

6:3, 0:6, 5–10

2:6, 1:6
2023 Faza grupowa   Jessica Pegula   Gabriela Dabrowski
  Erin Routliffe

  Barbora Krejčíková
  Kateřina Siniaková

  Laura Siegemund
  Wiera Zwonariowa
6:7(2), 3:6

6:3, 5:7, 6–10

6:3, 4:6, 8–10

Historia występów w turniejach WTA

edytuj
Legenda
W = zwycięstwo
F = finał
SF = półfinał
QF = ćwierćfinał
xR = x runda (x – numer rundy)
LQ = odpadła w kwalifikacjach
A = nie uczestniczyła w turnieju
NH = turniej nie odbywał się
Przypisy
a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej

edytuj
Turniej Kategoria
do 2020
2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A NH A RR SF W 1 / 3 6 – 6
Turnieje WTA 1000
  Dubaj Premier 5/Premier P A P QF 500 SF QF 0 / 3 7 – 3
  Doha Premier 5/Premier A P A 500 QF 500 2R 0 / 2 3 – 2
  Indian Wells Premier Mandatory A A NH 3R 3R QF SF 0 / 4 9 – 4
  Miami Premier Mandatory A 2R NH 2R 4R 3R 4R 0 / 5 6 – 5
  Madryt Premier Mandatory A A NH 1R 3R 3R 4R 0 / 4 5 – 4
  Rzym Premier 5 A A 2R SF 3R 3R SF 0 / 5 12 – 5
  Montreal/Toronto Premier 5 A A NH QF QF QF 3R 0 / 4 8 – 4
  Cincinnati Premier 5 A A 1R 2R 1R W 2R 1 / 5 6 – 4
  Guadalajara Nie rozegrano QF A 500 0 / 1 2 – 1
  Wuhan Premier 5 A A Nie rozegrano SF 0 / 1 3 – 1
  Pekin Premier Mandatory A A Nie rozegrano SF W 1 / 2 10 – 1
2 / 36 71 – 34

W grze podwójnej

edytuj
Turniej Kategoria
do 2020
2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A NH Alt RR RR A 0 / 2 0 – 6
Turnieje WTA 1000
  Dubaj Premier 5/Premier P A P 1R 500 QF A 0 / 2 1 – 2
  Doha Premier 5/Premier A P A 500 W 500 A 1 / 1 4 – 0
  Indian Wells Premier Mandatory A A NH QF QF 2R QF 0 / 4 7 – 4
  Miami Premier Mandatory A A NH QF SF W 1R 1 / 4 10 – 3
  Madryt Premier Mandatory A A NH 1R QF F QF 0 / 4 7 – 4
  Rzym Premier 5 A A 2R QF 1R F F 0 / 5 11 – 5
  Montreal/Toronto Premier 5 A A NH 1R W QF A 1 / 3 4 – 1
  Cincinnati Premier 5 A A 2R 2R A A A 0 / 2 2 – 2
  Guadalajara Nie rozegrano QF A 500 0 / 1 1 – 1
  Wuhan Premier 5 A A Nie rozegrano A 0 / 0 0 – 0
  Pekin Premier Mandatory A A Nie rozegrano 2R A 0 / 1 0 – 1
3 / 27 47 – 23

Finały turniejów ITF

edytuj
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 1 (0–1)

edytuj
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 1. 17/02/2019   Surprise 25 000 Twarda   Sesił Karatanczewa 7:5, 3:6, 1:6

Gra podwójna 2 (1–1)

edytuj
Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Finalistka 1. 02/02/2019   Midland 100 000 Twarda (hala)   Ann Li   Wolha Hawarcowa
  Walerija Sawinych
4:6, 0:6
Zwyciężczyni 1. 16/02/2019   Surprise 25 000 Twarda   Paige Hourigan   Usue Maitane Arconada
  Emina Bektas
6:3, 4:6, 14–12

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

edytuj

Gra pojedyncza (2)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2017   US Open Twarda   Amanda Anisimova 0:6, 2:6
Zwyciężczyni 2018   French Open Ziemna   Catherine McNally 1:6, 6:3, 7:6(1)

Gra podwójna (1)

edytuj
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2018 US Open Twarda   Catherine McNally   Hailey Baptiste
  Dalayna Hewitt
6:3, 6:2

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA

edytuj

Stan na 12.11.2024

Sezon 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Łącznie
Zwycięstwa 1 1 2 3 9 7 23
Lp. Zawodnik Ranking Turniej Nawierzchnia Runda Wynik
2019
1.   Kiki Bertens Nr 8 Linz, Austria Twarda (hala) QF 7:6(1), 6:4
2020
2.   Naomi Ōsaka Nr 4 Australian Open, Australia Twarda 3R 6:3, 6:4
2021
3.   Aryna Sabalenka Nr 4 Rzym, Włochy Ceglana 3R 7:5, 6:3
4.   Ashleigh Barty Nr 1 QF 4:6, 1:2 krecz
2022
5.   Paula Badosa Nr 4 Doha, Katar Twarda 3R 6:2, 6:3
6.   Karolína Plíšková Nr 7 Berlin, Niemcy Trawiasta QF 7:5, 6:4
7.   Aryna Sabalenka Nr 6 Toronto, Kanada Twarda 3R 7:5, 4:6, 7:6(4)
2023
  Jelena Rybakina Nr 10 Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie Twarda 3R walkower
8.   Jessica Pegula Nr 4 Eastbourne, Wielka Brytania Trawiasta QF 6:3, 6:3
9.   Maria Sakari Nr 9 Waszyngton, Stany Zjednoczone Twarda F 6:2, 6:3
10.   Markéta Vondroušová Nr 10 Montreal, Kanada Twarda 3R 6:3, 6:0
11.   Iga Świątek Nr 1 Cincinnati, Stany Zjednoczone Twarda SF 7:6(2), 3:6, 6:4
12.   Karolína Muchová Nr 10 US Open, Stany Zjednoczone Twarda SF 6:4, 7:5
13.   Aryna Sabalenka Nr 2 F 2:6, 6:3, 6:2
14.   Maria Sakari Nr 6 Pekin, Chiny Twarda Ćwierćfinał 6:2, 6:4
15.   Uns Dżabir Nr 7 WTA Finals, Meksyk Twarda Faza grupowa 6:0, 6:1
16.   Markéta Vondroušová Nr 6 5:7, 7:6(4), 6:3
2024
17.   Zheng Qinwen Nr 7 Rzym, Włochy Ceglana QF 7:6(4), 6:1
18.   Uns Dżabir Nr 9 French Open, Francja Ceglana QF 4:6, 6:2, 6:3
19.   Uns Dżabir Nr 10 Berlin, Niemcy Trawiasta QF 7:6(9), krecz
20.   Jessica Pegula Nr 6 WTA Finals, Arabia Saudyjska Twarda Faza grupowa 6:3, 6:2
21.   Iga Świątek Nr 2 6:3, 6:4
22.   Aryna Sabalenka Nr 1 SF 7:6(4), 6:3
23.   Zheng Qinwen Nr 7 F 3:6, 6:4, 7:6(2)

Występy w igrzyskach olimpijskich

edytuj

Gra pojedyncza

edytuj
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo   Stany Zjednoczone [2]
I runda   Australia: Ajla Tomljanović [PR] 6:3, 6:0
II runda   Argentyna: María Lourdes Carlé [ITF] 6:1, 6:1
III runda   Chorwacja: Donna Vekić [13] 6:7(7), 2:6

Gra podwójna

edytuj
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo   Stany Zjednoczone
I runda   Jessica Pegula [1]   Australia: Ellen Perez / Daria Saville 6:3, 6:1
II runda   Czechy: Karolína Muchová / Linda Nosková 6:2, 4:6, 5–10

Gra mieszana

edytuj
Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo   Stany Zjednoczone
I runda   Taylor Fritz [3]   Argentyna: Nadia Podoroska / Máximo González [Alt] 6:1, 6:7(6), 10–5
Ćwierćfinał   Kanada: Gabriela Dabrowski / Félix Auger-Aliassime 6:7(2), 6:3, 8–10
  1. W parze z Jessicą Pegulą zostały rozstawione z numerem pierwszym, ale wycofały się tuż przed rozpoczęciem turnieju.

Przypisy

edytuj
  1. a b c Tadeusz Kądziela, Cori Gauff – kim jest 15-latka, która pokonała Venus Williams [online], wyborcza.pl, 2 lipca 2019 [dostęp 2019-07-04] (pol.).

Bibliografia

edytuj